Γράφει ο Αλέξανδρος ΠιστοφίδηςΑν το περιοδικό Focus πέτυχε το σκοπό του να μας γελοιοποιήσει σαν έθνος, αυτό δεν οφείλεται τόσο στο περιεχόμενο των ρηχών και στερεότυπων αναλύσεών του, ούτε καν στην εικόνα του εξωφύλλου του, όσο στην υπερβολή των αντιδράσεών μας. Εμένα προσωπικά, η γνώμη των γερμανών που διαβάζουν Focus, Stern και Bild δεν με ενδιαφέρει. Οι αναγνώστες αυτών των εντύπων δεν είχαν έτσι κι αλλιώς διαφορετική εικόνα για την Ελλάδα και γενικών για τον ευρωπαϊκό νότο. Είχαν και έχουν για εμάς την ίδια ακριβώς γνώμη που έχουν και οι δεξιοί βορειοιταλοί για τους ιταλούς από τη Ρώμη και κάτω που τους θεωρούν πολίτες Β΄ κατηγορίας, μπασταρδοέλληνες.
Θεωρώ τις αντιδράσεις μας από υπερβολικές μέχρι κακόγουστες.
Ακόμη και την παρέμβαση του κου Πετσάλνικου την θεωρώ άστοχη διότι, πρώτον δεν μπορεί να επιβάλει λογοκρισία σε ένα έντυπο και μάλιστα μιας άλλης χώρας και δεύτερον, διότι με τον τρόπο αντίδρασης μέσω της διπλωματικής οδού δημιούργησε περισσότερο θόρυβο από τον επιτρεπόμενο αναβαθμίζοντας ένα περιοδικό που ψάχνει αναγνώριση. Ηδη το σοβαρό και έγκριτο περιοδικό Der Spiegel, η επίσης έγκριτη Sueddeutsche zeitung αλλά και άλλα έντυπα των οικολόγων και του αριστερού κόμματος PDS καταδίκασαν το Focus.
Από την εποχή του προβλήματος με τα Σκόπια, έχω την εντύπωση πως οδεύουμε σε υπερβολές που μόνο γέλια προκαλούν. Δίνουμε την........
εντύπωση ενός αδύναμου κομπλεξικού που έχει μανία καταδίωξης, πιστεύοντας ότι όλες οι σκοτεινές δυνάμεις του κόσμου συμμάχησαν εναντίον του. Όταν φτάσει κανείς στο σημείο να βλέπει όλους τους γερμανούς μέσα από την ματιά του Focus, προσβάλει την ίδια του την ιστορία. Δεν είναι όλοι οι γερμανοί αναγνώστες του Focus, ούτε ναζί. Υπάρχουν γερμανοί και γερμανοί όπως υπάρχουν έλληνες και έλληνες. Οι αρχαίοι έλληνες δεν ταύτισαν ποτέ την αρετή με τον εαυτό τους. Γερμανοί ναζί διέπραξαν μια σειρά από αποτρόπαια εγκλήματα αλλά και γερμανοί νέοι φοιτητές στην πλειονότητά τους, ήρθαν το 1822 και θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας. Το καλοκαίρι του 1822, στην Μάχη της Πέτα κοντά στην Αρτα, 280 φιλέλληνες, στην πλειονότητά τους γερμανοί, νέοι όλοι τους, έδωσαν τη ζωή τους. Καλά θα κάνουμε να προσέχουμε με τις αντιγερμανικές γενικευμένες ακρότητες, από σεβασμό τουλάχιστον και ευγνωμοσύνη σε εκείνα τα παιδιά που θυσιάστηκαν δίχως κανένα χρέος. Πάντα μας χαρακτήριζε το Μέτρο. Αυτό τουλάχιστον μαθαίναμε στο σχολείο.