Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Η Ελλάδα και οι Έλληνες για δεκαετίες ζούσαν με δανεικά. Αγοράζαμε χωρίς να παράγουμε, εισάγαμε χωρίς να εξάγουμε, ξοδεύαμε χωρίς να έχουμε. Είμαστε μία χώρα υπέρ-καταναλωτική και υπό- παραγωγική. Είμαστε μία χώρα που σκοτώνει κάθε πρωτοβουλία επιχειρηματικότητας και παραγωγής, είμαστε μία χώρα που μεγάλωσε τα παιδιά της με το όνειρο του δημοσίου, των πρόωρων συντάξεων και των εθελούσιων εξόδων, είμαστε μία χώρα που γιγάντωσε το δημόσιο τομέα για να κάνει πελατειακές σχέσεις, είμαστε μία χώρα που καταστρατήγησε κάθε έννοια διαφάνειας και αξιοκρατίας, είμαστε μία χώρα αλλεργική σε κάθε μεταρρύθμιση, είμαστε μία χώρα που έμαθε να ζει με κεκτημένα.
Ώσπου ήρθε μία μέρα που αποφάσισαν να σταματήσουν να μας δανείζουν, χωρίς να προσαρμοζόμαστε στην πραγματικότητα.
Τα δανεικά τελείωσαν λοιπόν, αλλά πρέπει και να ζήσουμε, για αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε να παράγουμε. Η δημοσιονομική σταθερότητα θα πρέπει να υποστηριχθεί από την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, αν .........
.θέλουμε πραγματικά να βγούμε το συντομότερο από την κρίση και την ύφεση που έρχεται. Χρειαζόμαστε τέλος ένα νέο όνειρο, ένα νέο πρόταγμα, η Μεταπολίτευση μας τελείωσε