Γράφει ο Αλκιμος«Οι Έλληνες δεν κατάγονται από Έλληνες», πληροφορεί τους αναγνώστες τής Frankfurter Allgemeine ο δημοσιογράφος Αντρέας Κιλμπ. Οι Έλληνες της Γερμανίας έχουν μείνει άφωνοι… Οι ντόπιοι νεόπλουτοι «γερμανολάτρεις», οπαδοί του «σημιτικού εκσυγχρονισμού,» επίσης. Τα υψηλά τους «πρότυπα», αυτοί με τους οποίους μανιωδώς επιχειρούσαν να εξομοιωθούν, γυρίζουν και τους αποκαλούν «απατεώνες», «χαραμοφάηδες», «τεμπέληδες», και τώρα …«πρόσμιξη φύλων», μπάσταρδους δηλαδή.
Τι συμβαίνει τελικά με τους Γερμανούς; Μήπως τρελάθηκαν ή μήπως έπεσαν απλά οι μάσκες;
Για να δώσει κανείς απάντηση σε αυτό το φαινομενικά δυσεπίλυτο πρόβλημα, θα πρέπει να έχει κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις της...........
γερμανικής νοοτροπίας. Η απάντηση είναι σύντομη:
Οι Γερμανοί έπεσαν στην παγίδα της αρχαιολατρίας!
Στην προσπάθειά τους να εξευγενιστούν, και από αγροίκοι πληβείοι να γίνουν πατρίκιοι, κάθισαν και σπούδασαν την αρχαία ελληνική γραμματεία. Ήταν τόσο μεγάλο το θάμπωμα από το φως που αντίκρισαν, που «τυφλώθηκαν». Πήραν μάλιστα κάποια δήλωση του Ισοκράτη και την μεταποίησαν κατά το δοκούν* παραφράζοντάς την ως εξής: «Ἓλληνες εἰσι οἱ μετέχοντες τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας», και πίστεψαν έτσι, ότι θα μπορούσαν να θεωρούνται στο εξής Έλληνες! Δεν κατάλαβαν οι έρμοι τι εννοούσε ο αρχαίος δάσκαλος. Δεν κατάλαβαν τον όρο «παιδεία». Δεν κατάλαβαν πως το ύψιστο αγαθό της ελληνικής παιδείας δεν ήταν η γνώση και η ανάπτυξη του IQ ή οι τεχνολογικές δεξιότητες, αλλά η ΑΡΕΤΗ!!! Αυτό ήταν το μοιραίο τους λάθος. Δεν έπιασαν το νόημα…
Το αποτέλεσμα ήταν, να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στη βιολογική οντότητα και στις δεξιότητες και όχι στην πνευματική ανάπτυξη, σε αυτό δηλαδή που κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό από τα ζώα: στην ηθική ανάταση, στην πνευματική καλλιέργεια, στην εσωτερική ομορφιά. Δεν κατάλαβαν, πως οι όποιες δεξιότητες είναι η συνέπεια αυτής της εσωτερικής ομορφιάς και όχι το ζητούμενο. Δεν κατάλαβαν πως η παιδεία δεν είναι τέχνη, αλλά κατάσταση, το ίδιο το ΕΙΝΑΙ κάποιου.
Αν ο εν λόγω δημοσιογράφος είχε κατανοήσει αυτά τα απλά στης ουσία τους πράγματα, δεν θα τον απασχολούσε αν είναι ή δεν είναι οι Έλληνες απόγονοι των αρχαίων.
Το άλλο που αστόχησε να διακρίνει, προφανώς λόγω άγνοιας, είναι, το ότι δεν ήταν ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός αποτέλεσμα κάποιου ιδιαίτερου στοιχείου στην ιδιοσυγκρασία των κατοίκων αυτού του τόπου, αλλά πως υπήρξαν απλά κάποιοι άνθρωποι ανάμεσά τους, που τόλμησαν να ξεπεράσουν τα ένστικτα και να αναζητήσουν νέους δρόμους. Και το ποιο σημαντικό, ότι οι πλειονότητα αυτών των ανθρώπων διώχθηκαν από την τότε κοινωνία και είχαν θεωρηθεί ως «παράσιτα». Ο Σωκράτης μάλιστα θανατώθηκε…
Αν οι δόλιοι αυτοί αρχαιολάτρες κατάφερναν να παρατηρήσουν προσεκτικά τους σύγχρονους Έλληνες, τότε δεν θα δυσκολευόντουσαν να διακρίνουν, πως δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε. Το ίδιο σύνδρομο διχόνοιας επικρατεί, το ίδιο φιλήδονοι είναι κάνοντας «σπονδές» στον Διόνυσο και στον ακόλουθο του τον Πάν (σε μια μοντέρνα εκδοχή, στα μπουζούκια) και το ίδιο εξακολουθούν να «τσακώνονται με τους θεούς» και αυτοί να τους κυνηγούν εδώ κι εκεί.
Άρα; Άρα οι άμοιροι οι γερμανοί έχουν χάσει τον μπούσουλα…
Επιχείρησαν να γίνουν ανώτεροι άνθρωποι, ταυτίζοντας τον εαυτό τους με τους αρχαίους, όχι όμως αναζητώντας την ομορφιά, αλλά με κίνητρο την έξοδο από το σύμπλεγμα κατωτερότητας που τους βασάνιζε, καθώς ζούσαν μέσα στην ερημιά του εσωτερικού κενού!
Το πρόβλημά τους βρίσκεται λοιπόν, στο ότι οι σύγχρονοι Έλληνες τους γκρέμισαν το όνειρο. Τους απογοήτευσαν. Περίμεναν να βρουν σε αυτούς τον Αλκιβιάδη, τον Περικλή, τον Αγαμέμνονα και αντί γι αυτούς, ήρθαν αντιμέτωποι με απλούς, ταλαιπωρημένους ανθρώπους, οι οποίοι δεν διέφεραν σε τίποτα από τους γείτονές τους παρά μόνο στις …ιδιοτροπίες, που έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους.
Φταίνε όμως οι Έλληνες που δεν είναι …ημίθεοι; Που δεν περπατούν με …χλαμύδα και δεν είναι όλοι φιλόσοφοι, μεγάλοι στρατηγοί και στοχαστές; Όχι! Φταίνε οι ίδιοι, που οικοδόμησαν την αξία τους επάνω στην ουτοπία και στη ματαιοδοξία.
Περαστικά τους!