Γράφει η Ελένη ΠαπαδοπούλουΑκούσαμε και τα νέα μέτρα. Όταν η Αγγλία και η Γαλλία εν μέσω οικονομικής κρίσης αποφάσιζαν τη μείωση του ΦΠΑ τους στο 15%, για να μειωθεί το κόστος των προϊόντων και των υπηρεσιών και να κινηθεί η αγορά, ήρθανε σε εμάς, τους banana republic, και μάς επέβαλλαν αύξηση του ΦΠΑ και μάλιστα κατά 2 μονάδες. Γιατί εμείς δεν είμαστε άνθρωποι. Εμείς είμαστε η αποικία τους.
Αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδότησε επί δεκαετίες τους Έλληνες αγρότες να ξεριζώσουν τα χωράφια τους και να σταματήσουν να παράγουν, έρχεται τώρα να μας πει "τεμπέληδες" και "πως μόνο εισάγουμε, δεν παράγουμε τίποτα". Αυτό κι αν είναι θράσος. Κατέληξε η ........
ΣΕΚΑΠ, μία από τις ελληνικές καπνοβιομηχανίες (κάτι έχουμε κι εμείς), να εισάγει καπνά, όταν πριν μπορούσε και κάλυπτε τις ανάγκες της με την ντόπια παραγωγή.
Και μην μας περνάνε για ηλίθιους πως δήθεν οι Ευρωπαίοι δεν ήξεραν, τώρα το έμαθαν, και "πω, πω πώς ξεγελάστηκαν"; Πέρυσι στη Γαλλία άκουσα τον Σαρκοζύ σε μακροσκελή τηλεοπτική συνέντευξη τύπου να κάνει λόγο για το χρέος και την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και πόσο ανησυχητικά ήταν τα πράγματα. Αναφέρθηκε βέβαια και στα της Γαλλίας, που δεν είναι και πολύ καλύτερα. Μόνο ο Σαρκοζύ ήξερε και το κράτησε μυστικό; Αυτός και όλοι οι Γάλλοι τηλεθατές; Κι αυτός που τα έμαθε; Στην Ελλάδα βέβαια τότε το παίζαμε Κινέζοι. Πως δεν τρέχει τίποτα, πως εμείς δεν θα επηρεαστούμε από την κρίση, γιατί δεν έχουμε βιομηχανία και κάτι τέτοια ευτράπελα λέγανε οι δικοί μας ανίκανοι. Κι αφού την έφτασαν πλέον την κατάσταση οριακά, που για να πούμε την αλήθεια, δεν ξέρουμε και τί ακριβώς συμβαίνει, ήρθαν ένα χρόνο μετά οι Ευρωπαίοι να το παίξουν Μεσσίες και να απαιτήσουν το κεφάλι των εργαζομένων επί πινάκι, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Ήρθανε και τσαντισμένοι, ότι τους κοροϊδέψαμε. Ποιόν δουλεύετε ρε απατεώνες; Εσείς δεν είχατε τόσα χρόνια τα στοιχεία, τους ελέγχους, εσείς δεν μιλάγατε με τους Έλληνες υπουργούς, εσείς δεν επιδοτούσατε επί τριάντα χρόνια αυτό το κράτος, εσείς δεν ορίζατε πολιτική με την άλφα και βήτα οδηγία, συνθήκη, δήλωση; Οι εξαπατημένοι είμαστε εμείς , όχι εσείς. Εμείς δεν ξέραμε, όχι εσείς.
Μας σταυρώσανε κανονικά ως λαό. Ενώ τα μέσα σε αντίστοιχες περιπτώσεις μιλούσαν για διεφθαρμένες κυβερνήσεις και ποτέ δεν ακουμπούσαν τους λαούς, για εμάς μιλούσαν συνεχώς για "λαό απατεώνων". Κουβέντα για πολιτικές ευθύνες. Πώς αλλιώς θα πετύχαιναν τη συναίνεση των δικών τους λαών; Έπρεπε να μας διαβάλλουν στα μάτια των άλλων Ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι μας βρίσκουν έναν συμπαθητικό και ήσυχο λαό με πλούσια ιστορία και σημαντική συμβολή στον παγκόσμιο πολιτισμό. Έπρεπε να γίνουμε όχι απλά αντιπαθητικοί, αλλά και κατάπτυστοι. Και το κατάφεραν.
Από εκεί και πέρα η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Ως τώρα.
Όσοι πιστεύουν πως τα μέτρα θα φέρουν την πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη πλανώνται πλάνην οικτράν. Εξαθλίωση θα φέρουν, όπως αυτή που έχω ζήσει στην Αγγλία και στη Γαλλία. Μιζέρια, φτώχεια, εγκληματικότητα, βία. Αλήθεια ακούσαμε τίποτα για φορολόγηση της Εκκλησίας; Ακούσαμε τίποτα για κατάργηση ή συγχώνευση οργανισμών/φορέων/υπηρεσιών που αυτή τη στιγμή επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό με δις; Μήπως ακούσαμε τίποτα για εξυγίανση του κράτους, που οι κλέφτες είναι ακόμη στις θέσεις τους και μεγαλουργούν; Μήπως ακούσαμε το κράτος να ανακοινώνει αυτεπιστασία στα έργα του για να περιορίσει το κόστος που δημιουργείται από την ανάθεση έργων σε ιδιώτες; Αφού υπάρχουν τόσοι δημόσιοι υπάλληλοι φαντάζομαι μπορεί το Δημόσιο να κάνει μόνο του καμιά δουλειά χωρίς να τρέχει σε τρίτους, που του πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλλες; Ακούσαμε τίποτα για ανάπτυξη; Ή νομίζουν πως η περικοπή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων θα φέρει ανάπτυξη; Και σε τελική ανάλυση ο μισθός των 1000 και των 1300 ευρώ φταίει για το οικονομικό μας πρόβλημα;
Το δούλεμα πάει σύννεφο σε αυτή τη χώρα.
Αυτή είναι τελικά η Ευρώπη που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της; Αυτά είναι τα πιστεύω της και οι αξίες της; Προτεκτοράτα έφτιαχναν τόσα χρόνια; Μήπως οι εξαπατημένοι είμαστε τελικά εμείς; Μήπως εμείς πρέπει να τσαντιζόμαστε περισσότερο από τους εταίρους; Μήπως όλη αυτή η κατάσταση δείχνει πως κάτι δεν λειτούργησε σωστά ως προς την Ένωση; Ή μήπως τελικά λειτούργησε, γιατί αυτός ήταν ο στόχος; Τις απαντήσεις θα τις δώσει η ιστορία. Ας μην ξεχνάνε πάντως η εταίροι πως η Ευρώπη φημίζεται για τις κοινωνικές της επαναστάσεις.
Ελένη Παπαδοπούλου