Και κλάμα η Κυρία

Γράφει ο solos

Με το παράπονο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους οι δημοσιογράφοι και οι σχολιαστές των 8 αναφέρονται στη συνέχιση της απεργίας στο λιμάνι.
Μάλιστα το βράδυ που ανακοινώθηκε παράταση της απεργίας (3.11.2009) άστραψε και βρόντηξε ο συνήθως ήρεμος κ. Χατζηνικολάου και μάλιστα διέκρινε «παιχνίδια πολιτικά της Αριστεράς» εις βάρος της νέας κυβέρνησης. Μ' ένα σμπάρο, δηλαδή, δυο τρυγόνια! Μόνο που τη σύμβαση εκχώρησης τη συνέταξε η άλλη κυβέρνηση, η «παλιά», κι ας κάνουν όλοι τώρα τους Κινέζους. Και καλά τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στα εφοπλιστικά τζάκια, τα οποία και «κανόνισαν» σε μεγάλο βαθμό τη συμφωνία. Οι άλλοι, όμως, για ποιο λόγο βροντοφωνάζουν για τον δήθεν διασυρμό της χώρας, όταν μάλιστα σε άλλα ζητήματα αμφίβολης σημασίας, τύπου «το μέλλον μιας βραχονησίδας», πετάνε τη σκούφια τους για... αντίσταση;
Οι βραδινοί τηλεπαρουσιαστές δεν τολμούν να αναφέρουν τρεις κακές λέξεις, τρεις απλές αλήθειες στο κοινό τους.
1. Η Cosco Pacific LtD δεν είναι κρατική εταιρεία αλλά offshore εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, με το κύριο μέρος των μετόχων ......... άγνωστης προέλευσης και εθνικότητας. Ας μην εκπλαγεί κανένας αν στους μετόχους της εταιρείας στο μέλλον εμφανιστούν και ονόματα ελληνικών οικογενειών.
2. Η Ε.Ε. έχει ήδη εντοπίσει τις παράνομες -σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο- διατάξεις της σύμβασης που σκανδαλωδώς ευνοούν την εταιρεία των Βερμούδων. Μόνο το γεγονός ότι οι εταιρείες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό φαίνεται να συνεργάζονται (μετοχικά), είναι λόγος απόλυτης ακυρότητας.
3. Τέλος, και σημαντικό «σημειολογικά» στοιχείο που συστηματικά αποσιωπάται, είναι το γεγονός ότι ο ισχυρός κρατικός αξιωματούχος, φίλος του τέως πρωθυπουργού και πολλών Ελλήνων εφοπλιστών και υπεύθυνος στον τομέα «πειθαρχίας» της Κίνας, δρ Γουέι Τζιαφού, από τον Ιούλιο του 2008 δεν είναι πλέον πρόεδρος της εταιρείας ( Ιός, 1.11.09). Ακόμα κι αν επισκεφτεί λοιπόν την κ. Κατσέλη ο «επίτιμος» πρόεδρος, είναι απλώς θέμα εντυπώσεων. Αν δεν τα πούνε όμως αυτά οι παρουσιαστές, που δεν σηκώνουν κατά τα άλλα μύγα στο σπαθί τους, πώς θα δικαιολογηθούν μεθαύριο στους Ελληνες πολίτες, όταν και αν αποκαλυφθεί ότι ο Πειραιάς είναι ένα πολύ μεγάλο Βατοπέδι, με άγνωστες ακόμα συνέπειες για το ελληνικό Δημόσιο και το «περήφανο ελληνικό πνεύμα»;
Μπορεί να «κλαίνε» τα τηλεοπτικά δελτία για τα χριστουγεννιάτικα κινέζικα λαμπιόνια που παραμένουν στις αποβάθρες του Πειραιά λόγω της απεργίας, όμως θα κλάψουνε μανούλες στην κυριολεξία αν βάλει τελικά αυτή η θυγατρική ανώνυμη ΣΕΠ Α.Ε. το πόδι της στον ΟΛΠ.
Και για να σοβαρευτούμε. Ο ΟΛΠ, που «βγάζει» το χρόνο πάνω από 110 εκατ. ευρώ, στην ουσία εκχωρήθηκε για 22,5 εκατ. ευρώ. Εκτός από την εγγύηση των 50 εκατ. του διαγωνισμού, τα μόνα ζεστά χρήματα μέχρι στιγμής είναι τα 22,5 εκατομμύρια, και δεν πείθει κανέναν, ειδικά ο κ. Βουλγαράκης, που επανέλαβε στο Thema FM (4/11/2009) τα περί 4,4 δισ., όταν το ποσό αυτό το έχει διαψεύσει ακόμα και η ίδια η Cosco Pacific. Αν αυτό
δεν είναι λοιπόν σκάνδαλο, τότε οι λέξεις πράγματι έχουν χάσει τη σημασία τους.