Αλλοι το λένε «ολική επαναφορά», άλλοι «επιστροφή στο μέλλον» με διακήρυξη μιας νέας πολιτικής αρχής στον χώρο της Αριστεράς. Το σίγουρο είναι ότι η επανεμφάνιση του Αλ. Αλαβάνου ήταν ένα βροντερό «είμαι παρών», ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει των διεργασιών για την οργανωτική ανασυγκρότηση του συμμαχικού σχήματος. Χωρίς να δηλώνει ότι παύει να είναι μέλος του ΣΥΝ, επανεπιβεβαίωσε ότι οι αντιλήψεις του για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ δεν διασταυρώνονται με εκείνες της Κουμουνδούρου: ΣΥΡΙΖΑ των μελών εναντίον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών... Δεν είναι τυχαίο ότι στην παρέμβασή του στη «Στοά του βιβλίου», κατά την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Μεγάλη Εποχή» της κυρίας Νάντιας Βαλαβάνη, υπογράμμισε για τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «τίποτε δεν μπορεί να γίνει, αν δεν υπάρχει η δημοκρατία και η καθοριστική συμμετοχή των μελών ».
Με άλλα λόγια, ο κ. Αλαβάνος επί της ουσίας εξέφρασε την άποψή του ότι ο ΣΥΝ και το είδος του ΣΥΡΙΖΑ που περιγράφει στα κείμενά της η Κουμουνδούρου δεν οδηγούν πουθενά. «Ποταμός» υπήρξαν οι καταγγελτικές αναφορές του στους κομματικούς μηχανισμούς και στις τάσεις.
Οι επιπτώσεις από τις .......
.τοποθετήσεις του κ. Αλαβάνου δημιουργούν εντάσεις που μπορεί να φθάσουν ως την ανοιχτή κρίση, με απρόβλεπτες συνέπειες για το συμμαχικό σχήμα. Ηδη ακούγεται ότι η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς αναβολή.
Από την ηγεσία της Κουμουνδούρου το «ουδέν σχόλιον» είχε ουρά μια φράση που κατατάσσει τον κ. Αλαβάνο στο... περιθώριο ως πρώην: «Ο πρόεδρος του ΣΥΝ ακούει, διαβάζει με προσοχή τις απόψεις των πρώην προέδρων και των ιστορικών στελεχών, αλλά δεν σχολιάζει» . Επί της ουσίας, προσώρας επιλέγεται η τακτική «να μη δώσουμε πάσα που θα οδηγούσε σε αναμόχλευση του νοσηρού κλίματος μετά τις ευρωεκλογές».