Δεκαετίες μοναξιάς και απόγνωσης δηλώνει πως πέρασε ο 46χρονος άνδρας ο οποίος βίωσε 23 μαρτυρικά χρόνια, καθώς οι γιατροί είχαν πιστέψει, λανθασμένα, ότι βρισκόταν σε κατάσταση «φυτού». Μετά τη διαπίστωση ότι ο εγκέφαλός του λειτουργεί «σχεδόν κανονικά» και την αποκατάσταση της επικοινωνίας του με τον έξω κόσμο, ο ίδιος δηλώνει: «Αισθάνομαι σαν νεογέννητο μωρό». «Ενιωθα μόνος, απογοητευμένος, αλλά και ευλογημένος που είχα δίπλα μου την οικογένειά μου» είπε σε χθεσινή συνέντευξή του στο πρακτορείο Αssociated Ρress.
Ο Ρομ Χούμπεν είχε παγιδευθεί στο παράλυτο σώμα του, έχοντας πλήρη γνώση για το τι συνέβαινε γύρω του, αλλά όντας ανήμπορος να το πει σε κάποιον ή ακόμη και να το υποδείξει. Συγκλονιστική είναι η περιγραφή του για όσα έζησε όταν ξύπνησε, μετά το ατύχημα που υπέστη: «Φώναζα, αλλά δεν ακουγόμουν» . Ανήμπορος, έβλεπε ότι οι γιατροί προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν μαζί του, ώσπου εγκατέλειψαν κάθε ελπίδα.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που με ανακάλυψαν. Τότε γεννήθηκα για ........
δεύτερη φορά» περιγράφει. Και τώρα: «Θέλω να διαβάζω,να μιλάω με τους φίλους μου και να απολαμβάνω τη ζωή, τώρα που ξέρουν ότι δεν είμαι νεκρός». Ο κ. Χούμπεν, θύμα αυτοκινητικού ατυχήματος στα 23 του χρόνια, όταν σπούδαζε μηχανολόγος, διαγνώστηκε ότι είχε περιέλθει σε κατάσταση «φυτού». Ηλικίας 46 ετών σήμερα, ο γενναίος αυτός ασθενής επικοινωνεί πλέον με τον έξω κόσμο πατώντας με το δάχτυλο μια ειδική οθόνη αφής η οποία έχει τοποθετηθεί στο ειδικό για παραπληγικούς αμαξίδιό του.
Οταν τον ρωτούν πώς άντεξε τα τελευταία χρόνια, παράλυτος μεν αλλά σχεδόν με πλήρη συναίσθηση του περιβάλλοντός του, απαντά: «Αντεξα γιατί ονειρευόμουν μια καλύτερη ζωή». Και προσθέτει: «Ηξερα τι μπορούσα να κάνω, αλλά όλοι γύρω μου με κοίταζαν με λύπηση. Επρεπε να μάθω να είμαι υπομονετικός . Η απόγνωση είναι μικρή λέξη για να περιγράψει πώς αισθανόμουν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέραπου ανακάλυψαν ποιο λάθος είχε γίνει μ΄ εμένα·ήταν σαν να γεννιόμουν δεύτερη φορά. Ενιωσα ανακούφιση. Τελικά μπόρεσα να δείξω ότι βρισκόμουν πράγματι εδώ».
«Αναγέννηση» χαρακτηρίζει ο ίδιος τη σωτηρία του σε άλλη συνέντευξή του προς το βελγικό τηλεοπτικό δίκτυο RΤΒF. «Ημουν αδύναμος. Εντελώς αδύναμος. Στην αρχή ένιωθα θυμωμένος, στη συνέχεια έμαθα να ζω με αυτό» λέει πληκτρολογώντας το σχετικό μήνυμα στην οθόνη.
Ο κ. Χούμπεν χρωστά πάντως μεγάλο μέρος της «αναγέννησής» του στην οικογένειά του, η οποία, όλα αυτά τα χρόνια, αντίθετα με τις γνωματεύσεις των γιατρών, πίστευε ότι ο άνθρωπός της καταλάβαινε τι γίνεται γύρω του και δεν δεχόταν επ΄ ουδενί να τον αφήσει να πεθάνει. «Εκείνη τη στιγμή σκέφτεσαι:Ω Θεέ μου! Πάντα το πίστευα» λέει η μητέρα του Φίνα, η οποία τελικώς δικαιώθηκε. Και καταλήγει: «Δεν είναι θλιμμένος, είναι αισιόδοξος. Θέλει να βγει έξω, στη ζωή, όσο μπορεί».
Μετά το τροχαίο που είχε το 1983 ο κ. Χούμπεν έπεσε πρώτα σε κώμα και στη συνέχεια περιήλθε σε κατάσταση «φυτού». Μια βασική διαφορά είναι ότι ενώ στο κώμα ο ασθενής έχει απώλεια συνείδησης με τα μάτια του κλειστά και δεν μπορεί κανένας να τον συνεφέρει, στην κατάσταση του «φυτού» τα μάτια του ασθενούς είναι ανοιχτά και μπορούν να κινηθούν. Ο ασθενής έχει επίσης περιόδους ύπνου και αφύπνισης, αλλά παραμένει με απώλεια συνείδησης και δεν μπορεί να σκεφθεί ή να απαντήσει σε εξωτερικά ερεθίσματα. Η κατάσταση του Χούμπεν έγινε γνωστή προ τριών ετών, όταν η οικογένειά του ζήτησε την επανεξέτασή του από τον κορυφαίο βέλγο νευρολόγο Στίβεν Λόρις, ο οποίος διαπίστωσε τη φοβερή αλήθεια: ότι ο εγκέφαλός του λειτουργούσε.
Η «θαυματουργή» επαναφορά του βέλγου ασθενούς έχει προκαλέσει και τον σκεπτικισμό ορισμένων. Στις ΗΠΑ ο Αρθουρ Κάπλαν, καθηγητής Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας, εξέφρασε χθες αμφιβολίες για το κατά πόσον ο κ. Χούμπεν στέλνει τα μηνύματα μόνος του: «Βλέπω το χέρι της λογοθεραπεύτριας να κατευθύνει το δάχτυλό του πάνω στην οθόνη αφής» δήλωσε, σαν άπιστος Θωμάς, ο αμερικανός γιατρός.
ΒΗΜΑ