Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΦωστήρες από το υπερπέραν αναζητά το ΠΑΣΟΚ καταφεύγοντας προσχηματικά σε ένα σύνθημα του συρμού. Θα θέσω σε διάσταση τις σχέσεις κράτους κόμματος επαναλαμβάνει εκνευριστικά ο αρχηγός του.. Ωστόσο. Κατά τον τρόπο αυτό πέρα από το γεγονός της ηθικής απαξίωσης των στελεχών του, θέτει ταυτόχρονα και θέμα πολιτικής αλλά και γνωσιολογικής ανεπάρκειάς τους.. Ποιων, εκείνων που μαζί όπως ηχηρά τονίζει, συνέστησαν την πολιτική ομάδα της οποίας ο πολιτικός προσανατολισμός του κόμματος (ιδρυτική διακήρυξή του) προϋποτίθεται πως έγινε καθολικά αποδεκτός, πως όλοι τους είχαν με την έγκριση του αρχηγού τους αναλάβει ρόλους και υποχρεώσεις για την επίτευξη των εκλογικών στόχων και τέλος ότι τα θεσμοθετημένα ελεγκτικά όργανα παρακολουθούσαν ατομικά και συνολικά την αποτελεσματικότητά τους. Πρόκειται για εκείνα τα μέλη που διεισδύουν στην κοινωνία προκειμένου να την πείσουν για τις πρεσβευόμενες πολιτικές οικονομικές και ηθικές αξίες του κομματικού τους σχηματισμού και που στα πρόσωπά τους η κοινωνία αναγνωρίζει το κόμμα. Τις συμπεριφορές τους υπερψηφίζει ή καταψηφίζει. Γιατί το κόμμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από δυο τρεις συχνά μεταφυσικές έννοιες αποτυπωμένες στον πάπυρο της ιδρυτικής διακήρυξής του και ένα έγχρωμο σύμβολο πάνω σε ένα μεταξωτό πανί.
Καταφεύγοντας έτσι στην εισαγωγή αμφισβητούμενης πολιτικής (πιθανότατα και αξιακής) ταυτότητας αξιωματούχων, τότε αφ’ ενός ακυρώνεις ευθέως την ιδρυτική σου διακήρυξη και αφ’ ετέρου απαξιώνεις όλο εκείνο τον πληθυσμό των στελεχών που σε ανήγαγε στην κορυφή του Ελληνικού πολιτικού Ολύμπου. Η επίκληση στα Νόμπελ που τους έχουν εκχωρηθεί δεν είναι άλλοθι επειδή με Νόμπελ ειρήνης έχει βραβευτεί όχι μόνον ο Κίσινγκερ αλλά και άλλα γνωστά κοράκια. Χώρια που θα έχουμε ως φάρσα την ιστορική επανάληψη κάποιου Σπράου προπομπού μυρίων κακών, για να "νίπτουν πρωθυπουργός και κυβέρνηση στην συνέχεια τας χείρας τους" στην αντιλαϊκή του τρομοκρατία. Η Ελλάδα μπορεί να μην αποτελεί διοικητικό παράδειγμα προς μίμηση, όμως δεν είναι τόσο χύμα όσο το Περού ή το Μεξικό μα και οι Έλληνες δεν είναι τόσο πειθαρχημένοι όσο οι Βέλγοι ή οι Ολλανδοί. Κραυγαλέες αδυναμίες φυσικά υπάρχουν. Μόνο που αποκλειστικοί τους γνώστες είναι οι κάτοικοί της. Έτσι απειλώντας με εισαγωγές ιερών τεράτων της οικονομίας το μόνο που επιτυγχάνεις είναι να αποκαλύπτεις την ανυπαρξία σαφούς πολιτικού αυτοπροσδιορισμού ενώ ταυτόχρονα εκ των προτέρων υπονομεύεις όλους όσους η κοινωνία έχει εμπιστευτεί και εξ ανάγκης θα χρησιμοποιήσεις σε αξιωματικές θέσεις μετά.
Διαφορετικά ουδείς λόγος υπάρχει να ταλαιπωρούμαστε με τις εκλογές. Να υποταχτούμε στην λογική του κράτους Νομαρχία των Βρυξελλών και να αποδεχτούμε τον διορισμό επιτρόπου ο οποίος θα αριθμεί τις θέσεις εργασίας και τα χρόνια της ζωής μας..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr