Στο σφυρί το σπίτι μας αντί μερικών χρόνων ζωής..

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Αύριο και για μερικές ημέρες θα ανασαίνω απ’ ευθείας στις Βρυξέλλες τα πολιτικά τοξικά που παράγει η γεννήτρια του νεοφιλελευθερισμού. Υποχρέωση. Είπα να ντυθώ καταδύτης με μάσκα πολιτικού οξυγόνου που το τροφοδότησε η εξεγερμένη αλλά και συνάμα κατασυκοφαντημένη νέα μας γενιά. Για να επιβιώσω. Μου το απαγόρευσαν όμως. Δεν έχει iso 9000 δικαιολογήθηκαν. Δεν φέρει την σφραγίδα ελέγχου ως προς την ποιότητά της. Στην γενιά μας η αναφορά. Όχι στην καταχνιά του μέλλοντός της την εγκληματική ευθύνη για το οποίο φέρουν αποκλειστικά οι κοινοτικοί και ντόπιοι πολιτικοί ρυπαντές.. Πρόκειται για ένα από τα Ευρωπαϊκά κεκτημένα. Τα υπόλοιπα 8.999 αναφέρονται στην προς κύρωση συνθήκη. Δηλαδή. Οι λέξεις «ανταγωνισμός και αγορά» επί του εαυτού τους. Πουθενά το λήμμα λαός. Κοινωνία. Έθνος. Εξαερώθηκαν ως ύβρεις στο Ελσίνκι. Έτσι κάθε νέα γέννα οφείλει να φέρει την εγγυητική υπογραφή ενός εκ των επιτρόπων. Ότι το DNA της καλύπτει τις προδιαγραφές ασφαλείας επειδή μόνον έτσι θα έχει κάποια τύχη στην ζωή αφού οι θέσεις εργασίας θα είναι πλέον αριθμημένες και ονομαστικές. Προσλήψεις τυχαίες όπως της διαδικτυακής του Δημήτραινα θ’ αποτελούν δακτυλοδεικτούμενες εξαιρέσεις. Όλοι οι άλλοι Δημήτραινες της κοινωνίας θα απορρίπτονται δια μέσου του νεοφιλελεύθερού μας νεροχύτη στα απόβλητα της ζωής. Και της ιστορίας.



Επισήμως υποχρεούμαι να συλλέξω απόψεις από τους Συνεταιριστές μας ως προς την κρίση. Θα προτιμούσα το μαρτύριο της σταγόνας. Εκ των προτέρων γνωρίζω τα λιπαρά φληναφήματά τους. Στην καλλίτερη περίπτωση. Γιατί στην χειρότερη ελλοχεύει ο κατά κανόνα ατιμώρητος βιασμός της αλήθειας. Πως οι σπάταλοι λαοί φέρουν ακεραία την ευθύνη γι αυτή. Όπως του λόγου μας. Φθηνή προπαγανδιστική επανάληψη ενός σάπιου επιχειρήματος. Κατ’ αυτούς αχρεωστήτως αμειβόμαστε. Οφείλαμε στην πλειοψηφία μας να ήμασταν τρωγλοδύτες όπως τα κατά τον εσαεί υποψήφιο Δουκάκη εξήντα εκατομμύρια των αστέγων Αμερικανών οι οποίοι απλώς κοπρίζουν τον πλανήτη. Σε συνεργασία έτσι με τους ντόπιους μειοδότες, έπραξαν αλλά και εξακολουθούν να πράττουν τα πάντα για να το πετύχουν. Προκειμένου να μας μετασχηματίσουν σε φυτά της αυλής τους. Διαφορετικά γιατί μας εγκολπώθηκαν εν χορδαίς και οργάνοις. Γιατί αντιθέτως αρνούνται να δεξιωθούν την Τουρκία η αγορά της οποίας είναι αριθμητικά σαφώς επικερδέστερη ημών; Κι εμείς οι κουτοπόνηροι ρωμιοί είδαμε το τυρί αλλά δεν είδαμε την φάκα. Όπου τυρί είναι τα κατά τους αφελείς χρήματα που μας χορηγούν από τα εκατό ευρώ των οποίων τα 48 είναι δική μας συνεισφορά ενώ με τα υπόλοιπα χρηματοδοτούνται εγχώρια έργα για την εξαγωγή της δικής τους ανεργίας και συγκεκριμένα του επιστημονικοτεχνικού τους προσωπικού αλλά και των μέσων παραγωγής τους. Και όπου φάκα είναι η θηλιά των τραπεζιτών στον λαιμό μας. Όχι γι αυτά λέξη δεν θα ακούσω να είστε βέβαιοι..
eandrik@otenet.gr