Γράφει ο Αντώνης ΚαρακούσηςOσοι παρακολουθούν από κοντά τις ελληνικές οικονομικές εξελίξεις γνώριζαν τη φορά των πραγμάτων.
Ηξεραν ή καλύτερα φαντάζονταν ότι η νεοδημοκρατική δημοσιονομική διαχείριση θα κατέληγε σε ναυάγιο. Οπως και συνέβη. Ο κ. Καραμανλής και η βασική νεοδημοκρατική ομάδα άφησαν πίσω τους δυσθεώρητα δημοσιονομικά ελλείμματα και τη χώρα υπερχρεωμένη, σε τροχιά χρεοκοπίας, απολύτως αποδιοργανωμένη. Ομως αυτά ανήκουν πλέον στην Ιστορία. Το ερώτημα που σήμερα τίθεται είναι αν η νέα κυβέρνηση δύναται να χειρισθεί σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα που κληρονόμησε ή είναι εξαρχής υπονομευμένη και αδύναμη. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου, παρ΄ ότι ήταν υποψιασμένη, εξεπλάγη από το εύρος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και το μέγεθος των χρεών. Προέβλεπε τη δημοσιονομική κατάρρευση, έτρεφε όμως κρυφές ελπίδες ότι η κατάσταση μπορούσε να ελεγχθεί. Γι΄ αυτό προεκλογικά απέφυγε τις πολλές δεσμεύσεις, αλλά άφησε πεδία ακάλυπτα, καλλιέργησε προσδοκίες και έδωσε υποσχέσεις.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Παπανδρέου έρχεται αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα και προσπαθεί να προσαρμοσθεί στις πολλές απαιτήσεις του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Οι περισσότεροι και ειδικώς οι υπεύθυνοι του ..........
οικονομικού επιτελείου έχουν κατανοήσει την κρισιμότητα των περιστάσεων, γνωρίζουν την έκταση και την ένταση του προβλήματος, αντιλαμβάνονται ότι το βάρος του δημόσιου χρέους είναι ασήκωτο και πιστεύουν ότι η επέμβαση δεν μπορεί παρά να είναι γενικευμένη.
Ετσι όπως είναι η κατάσταση μόνο η ευθεία σύγκρουση με οργανωμένες και κατεστημένες κοινωνικές ομάδες και δυνάμεις μπορεί να αποτρέψει την επαπειλούμενη χρεοκοπία.
Η νέα κυβέρνηση, αν θέλει να επιτελέσει το έργο της, είναι υποχρεωμένη να βρεθεί αντιμέτωπη, π.χ., με τα πολυποίκιλα συμφέροντα του τομέα της Υγείας, με τον ευρύ κύκλο των προμηθευτών που υπερτιμολογούν φάρμακα, υλικά και διαγνωστικές υπηρεσίες. Δεν μπορεί παρά να συγκρουστεί με το πλήθος των ελευθέρων επαγγελματιών, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών και πολλών άλλων, που πληρώνουν συμβολικούς φόρους, όπως και με τον ευρύ κύκλο των εμπορευομένων και των καταστηματαρχών που κατά σύστημα κλέβουν τον ΦΠΑ. Αντιστοίχως, δεν μπορεί να μείνει απαθής στη φορολογική ασυλία των επιχειρηματιών που ζουν πολυτελώς και δηλώνουν εισοδήματα της πλάκας, ούτε να αποδεχθεί τις απειλές των εφοπλιστών ότι θα φύγουν αν τυχόν αποκαλυφθεί ότι οι προσωπικές και οικογενειακές υπερδαπάνες τους καλύπτονται από τις αφορολόγητες εταιρείες τους.
Με άλλα λόγια, η νέα κυβέρνηση δεν έχει πολλούς δρόμους. Είτε θα επιλέξει τη σύγκρουση είτε η χώρα θα χρεοκοπήσει. Το δίλημμα είναι δικό της.
Καρακούσης