Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η οπαδοποίηση της πολιτικής είναι κόντρα στην αισθητική μου και δεν με εμπνέει, βέβαια είναι δικαίωμα του καθενός να εκφράζει με τον τρόπο που θέλει τα συναισθήματά του. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί ένας οπαδός του ΠΑΣΟΚ χειροκροτεί την ώρα που ο Κώστας Καραμανλής δηλώνει ότι αποχωρεί από την ηγεσία της ΝΔ, πραγματικά μου είναι ανεξήγητο όλο αυτό το μίσος, δεν νομίζω ότι είχε αυτό στο μυαλό του ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλούσε για το «Πάθος για την Ελλάδα».
Καλά τα πανηγύρια, οι ζουρνάδες, τα νταούλια και οι ροδιές, άλλωστε 6 χρόνια καταπίεσης είναι πολλά και το ΠΑΣΟΚ είναι κατεξοχήν Μεσογειακό κόμμα, όμως ας συνειδητοποιήσουμε λίγο όλοι ότι όσο και να γλεντάμε, όσο και να τον μεθάμε τον ήλιο δεν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, τα πανηγύρια της νύχτας καθώς ξημερώνει συναντούν τα προβλήματα της μέρας.
Προσοχή δεν πρέπει η μέρα να μας βρει μεθυσμένους με μαύρο Johnnie και το σημαιάκι αγκαλιά, θα μας προσπεράσει.
Η Κασσάνδρα είχε καταραστεί από τους θεούς να προφητεύει αλλά να μην γίνεται πιστευτή, έτσι λοιπόν και οι σύγχρονοι μάντεις αρνητικών σημείων έχουν και αυτοί την κατάρα, όσοι φυσικά δεν είναι από τη φύση τους μοιρολάτρες και δεν ζουν για να δικαιώνονται αρνητικά, έτσι και εγώ τα σημειώνω αυτά και θέλω πραγματικά να διαψευστώ.
Βλέπω ένα κοντράστ, μία διαφορά η οποία είναι αμάλγαμα ανησυχίας, αλλά και ελπίδας. Ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε μετρημένος, αποφασισμένος και διαβασμένος για το τι έχει να αντιμετωπίσει, με τις δηλώσεις του έδειξε ότι δεν ήρθε για την εξουσία, αλλά για τη διαχείριση των προβλημάτων, δυστυχώς οι Homo Pasokus είναι σε άλλη γραμμή, μεθάνε τον ήλιο και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα.
Αχ αυτό το κύμα της νίκης, δεν ..........μπόρεσε ποτέ να βουλιάξει τους φελλούς.
Τα προβλήματα είναι εκεί, επιτακτικά, επίμονα και ριζωμένα… δεν μπορεί ένας μοναχικός καβαλάρης να τα αντιμετωπίσει, όσο μεγάλη και αν είναι η σκιά του.