Γράφει ο Πάνος ΜπόζοςΤα καλοκαίρια οι Πόλεις και τα χωριά της περιφέρειας (αλλά και οι Δήμοι της Αττικής) μας υποδέχονται με πολύχρωμες αφίσες και αεροπανό. Μας ενημερώνουν για τον «Καλλιτεχνικό Ιούλιο» , τον «Πολιτιστικό Αύγουστο», τις γιορτές της ρίγανης, της σαρδέλας και άλλων προϊόντων εδώδιμων και αποικιακών…
Οι Τοπικές αρχές θεωρούν πλέον ότι είναι «καθήκον» τους να προσφέρουν στους Δημότες, αλλά και στους επισκέπτες, εκδηλώσεις κάθε μορφής και κάθε ύφους, ως απαραίτητο συμπλήρωμα των διακοπών….
Μέσα σε λίγες ημέρες οι πολίτες δέχονται ισχυρές δόσεις «πολιτισμού» χωρίς κανένα σκεπτικό, χωρίς καμία συνέχεια. Από την αρχαία τραγωδία πέφτουν στη βεντέτα της νύχτας, από την επιθεώρηση σε βραδιά jazz , από τον Αριστοφάνη στον ….Σεφερλή !! Ότι βγάλει το σακούλι του ατζέντη!
Τις περισσότερες φορές οι εκδηλώσεις γίνονται σε γήπεδα, σε πλατείες, σε λιμάνια, σε κάστρα, σε χώρους δηλαδή ακατάλληλους, αφού δεν διαθέτουν καμιά υποδομή. Ποιο είναι άραγε το ...........
πολιτιστικό όφελος όταν οι λυγμοί τις Εκάβης πνίγονται από τις φωνές των μικρών παιδιών και των πλανόδιων μικροπωλητών, ή όταν οι μελωδίες του Χατζηδάκι ακούγονται μέσα από ελαττωματικά μεγάφωνα και κάτω από τις εξατμίσεις μηχανών ;
Πως άραγε θα πρέπει να χαρακτηριστεί η ποιότητα του πολιτιστικού προϊόντος που προσφέρεται όταν οι καλλιτέχνες σήμερα είναι στην Μεσσηνία, αύριο στην Αχαΐα και την επομένη στο Θεσσαλικό Κάμπο; Πως «διδάσκεται» η Αρχαία Τραγωδία όταν σε 30 ημέρες δίνονται 20 – 25 παραστάσεις; Οι καλλιτέχνες ασφαλώς καλύπτουν τα έξοδα του χειμώνα και οι τοπικοί άρχοντες παρουσιάζονται ως σύγχρονοι Μαικήνες.
Όμως το κεφάλαιο «Πολιτισμός» είναι πολύ μεγάλο και κρίσιμο για να το εμπιστευόμαστε σε διάφορους ατζέντηδες της συμφοράς η σε κάποιους άσχετους τοπικούς παράγοντες.
Ο Πολιτισμός δεν είναι εμβόλιο να δίνεται σε «ετήσιες θερινές δόσεις» αλλά είναι μια συνεχής και αέναη διαδικασία εκπαίδευσης, ευαισθητοποίησης και συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας. Πολιτισμός είναι η ανάδειξη και προβολή των μνημείων, της ιστορίας και της παράδοσης μιας περιοχής. Πολιτισμός είναι ο σεβασμός του περιβάλλοντος, η δημιουργία μιας όμορφης πλατείας, το καθαρό και ασφαλές πεζοδρόμιο, η δημιουργία «πυρήνων τέχνης» με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών κάθε ηλικίας.
Οι Πολίτες της περιφέρειας, δεν είναι Πολίτες β΄ κατηγορίας. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και όχι με τη λογική της «αρπαχτής» …
Πάνος Μπόζος
Μαθηματικός – Δημ. Σύμβουλος Κηφισιάς
Υ.Γ Πολλοί ίσως έχουν την άποψη ότι όλα τα παραπάνω είναι «ζόρικα» ή ότι η επαρχία δεν τα «σηκώνει». Όμως στην Καλαμάτα του Σταύρου Μπένου είδαμε πως υλοποιούνται τα οράματα και το κυριότερο πώς ριζώνουν.