Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ
Προσπαθώντας κανείς τα τεκμηριώσει την όλο και αυξανόμενη απουσία λογικής σε αυτόν τον τόπο, αλλά και την χρήση διαφορετικών μέτρων και σταθμών με κριτήριο το κατά περίπτωση συμφέρον του ισχυρού ή των πολλών και όχι την αρχή της ισης μεταχείριση , δεν έχει παρά να εξετάσει την περίπτωση της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ (ΕΝΚΛΩ) που ξαναβγήκε στην επικαιρότητα λόγω των τελευταίων κινητοποιήσεων των εργαζομένων σε αυτή. Πρόκειται για την γνωστή ΙΔΙΩΤΙΚΗ επιχείρηση που ανήκε στον όμιλο ΛΑΝΑΡΑ η οποία για διάφορους λόγους
βρέθηκε μπροστά στο απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο και με το λουκέτο φορεμένο στην πόρτα να περιμένει το στρίψιμο του κλειδιού.
Βρέθηκε δηλαδή στην ίδια ακριβώς θέση με αυτήν πολλών άλλων επιχειρήσεων, οι οποίες λόγω της «ατυχίας» τους να απασχολούν μονοψήφιους ή διψήφιους αριθμούς υπαλλήλων είχαν αντικειμενική αδυναμία να ακουστεί η φωνή τους , και μοιραία άκουσαν το θόρυβο του κλειδιού να στρίβει στο λουκέτο
ΔΕΝ θα ασχοληθώ με το αν πρέπει το κράτος να σώζει αποτυχημένους ιδιώτες, ούτε με το ποια φωνή που καλεί σε βοήθεια έχει περισσότερο δίκιο ή άδικο. Αδυνατώ όμως παραβλέψω το γεγονός οτι αυτόν που φωνάζει δυνατότερα, το κράτος «δικαίου» τον ακούει την ίδια στιγμή που στην ασθενική φωνή των μικρότερων κωφεύει (άτοπο 1)
Η ΕΝΚΛΩ λοιπόν έχοντας αρχίσει να νοιώθει το βάρος των οικονομικών προβλημάτων από το 2004 μπήκε σε μια διαδικασία εκπόνησης μελέτης για την σωτηρία της. Μια μελέτη που με τη συναίνεση των πιστωτριών τραπεζώνολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2004 και άρχισε να υλοποιείται την επόμενη χρονιά. Ως εδώ όλα καλά.
Το 2008 όμως και αφού ο κύριος Λαναράς αρνείται να .........
.συμμετάσχει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που προβλεπόταν από το σχέδιο, αρχίζει το γνωστό τροπάριο της εμπλοκής του Ελληνικού Δημοσίου προκειμένου να σώσει την λαμπρή αυτή επιχείρηση
Με κύριο όπλο την βροντερή φωνή των περίπου 1200 τότε υπαλλήλων της είχε την τύχη να εισακουστούν τα αιτήματά της με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 2008 να αποσπάσει ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ για ΚΡΑΤΙΚΕΣ εγγυήσεις της τάξεως των 35 εκατομμυρίων ευρώ προκειμένου να λάβει Τραπεζικά Δάνεια και να σωθεί
Το κράτος δηλαδή υποσχέθηκε να βοηθήσει στην υλοποίηση ενός σχεδίου παλαιότητας 4 ετών (άτοπο2) το οποίο του το σερβίρανε ως «αναμορφωμένο επιχειρησιακό σχέδιο» με βάση αναθεωρήσεις που είχαν γίνει σε αυτό το Φεβρουάριο του 2008
Και σαν να μην έφτανε αυτό οι υποσχέσεις εγγυήσεων δόθηκαν είτε χωρίς να υπολογίσει κανείς την Ευρωπαϊκή Ένωση (άτοπο 3) είτε ποντάροντας σκόπιμα στην πρόβλεψη της μετέπειτα άρνησης (άτοπο 4) της ΕΕ να επικυρώσει τέτοιου είδους κρατικές εγγυήσεις με το αιτιολογικό του αθέμιτου ανταγωνισμού. Μια άρνηση που επιβεβαιώθηκε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς για να βγουν και πάλι στο δρόμο οι εργαζόμενοι με τις δυνατές φωνές τους διεκδικώντας η υπόσχεση να γίνει πράξη
Πριν πάμε παρακάτω και επειδή νωρίτερα απέφυγα να πάρω θέση για το αν έπρεπε το Ελληνικό Δημόσιο να δώσει χέρι βοήθειας στην επιχείρηση διατυπώνοντας το άτοπο1 ως περίπτωση μη ίσης μεταχείρισης ,οφείλω να τονίσω ότι είτε έπρεπε είτε δεν έπρεπε , από την στιγμή που υποσχέθηκε να βοηθήσει ΠΑΥΕΙ κάθε αμφισβήτηση για το αν οι εργαζόμενοι στην ΕΝΚΛΩ έχουν δίκιο για τις μετέπειτα κινητοποιήσεις τους.
Απ την στιγμή που εδόθη η υπόσχεση , οι άνθρωποι αυτοί έχουν ΔΙΚΙΟ
Και συνεχίζουμε
Μην μπορώντας λόγω του «μπλόκου» της ΕΕ , να δοθεί κρατική εγγύηση και συνεπώς τραπεζικά δάνεια στην ΕΝΚΛΩ, τον Νοέμβριο του 2008 (ένα μήνα μετά την ένσταση της ΕΕ) και εν τω μέσω οικονομικής κρίσης που είχε παγώσει κάθε είδους επισφαλή δανεισμό και σε ιδιώτες και σε επιχειρήσεις έρχεται ως από μηχανής θεός η κρατική ΑΓΡΟΤΙΚΗ τράπεζα να δώσει 5 ζεστά εκατομμύρια σε μια εταιρεία που χρωστούσε και στα πετεινά του ουρανού…( άτοπο 5)
Οι αστέρες του υπουργείου Οικονομίας για μια ακόμη φορά, υποτιμώντας την νοημοσύνη των εταίρων μας θεώρησαν προφανώς ότι ο επισφαλής δανεισμός από μια ΚΡΑΤΙΚΗ τράπεζα θα πέρναγε απαρατήρητος. Φυσικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν την ΕΕ να «ζουμάρει» με το φακό της περισσότερο στην υπόθεση ζητώντας εξηγήσεις
Την ίδια περίοδο για να μην ξεχνιόμαστε φτιάχνονταν οι οδηγίες από το Υπουργείο Οικονομίας για τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων οι Τράπεζες θα «ζέσταιναν» την αγορά με χρήμα μετά από τα 5 ΔΙΣ και τις πολλαπλάσιες κρατικές εγγυήσεις που θα τους παρείχε το Ελληνικό Δημόσιο λόγω κρίσης.
Στα πλαίσια « ίσης μεταχείρισης» θα θυμίσω μόνο την προϋπόθεση των τριών τελευταίων κερδοφόρων έστω και με 1 ευρώ ισολογισμών που έπρεπε να έχει ο δανειζόμενος για να λάβει δάνειο έστω και ενός ευρώ την στιγμή που η παραπαίουσα ΕΝΚΛΩ λάμβανε εκατομμύρια από τη Αγροτική (άτοπο 6)
Με ένα «σχέδιο» λοιπόν που απαιτούσε 35 εκατομμύρια ευρώ και με μια ΕΝΚΛΩ να λαμβάνει ελάχιστο μέρος αυτών οι μεν εργαζόμενοι μπήκαν στην διαδικασία συνεχών δυναμικών κινητοποιήσεων στην Αθήνα το δε Ελληνικό δημόσιο σε μια διαδικασία να μεταπείσει τη ΕΕ
Εδώ δεν πρέπει να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η εκφράζουσα αντιρρήσεις ΕΕ, στην κρατική εγγυοδοσία για την ΕΝΚΛΩ , έκανε και συνεχίζει να κάνει ΤΟΥΜΠΕΚΙ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ στην πρόσφατη (Ιουνιος2009) υπόσχεση κρατικής εγγυοδοσίας της τάξεως των 4,5 ΔΙΣ ευρώ (!!!) του Γερμανικού δημοσίου, προκειμένου να δοθεί κίνητρο σε επενδυτή (άγνωστο επενδυτή !!! ακόμα αφού οι υποψήφιοι είναι άνω του ενός,) για να αγοράσει και να διασώσει την OPELκαι μαζί με αυτήν 25.000 ισχυρές φωνές γερμανών Εργαζομένων (ατοπο 7).
Και φυσικά η Ελλάδα ούτε καν τόλμησε να ζητήσει διευκρινήσεις για το πώς το Γερμανικό κράτος μπορεί να μοιράζει κρατικές εγγυήσεις δισεκατομμυρίων κατά βούληση ενώ η περίπτωση της ΕΝΚΛΩ ήταν αθέμιτος ανταγωνισμός ! (ατοπο 8) . Βέβαια το Υπουργείο μας δεν παρέλειψε να ενισχύσει πρόσφατα τις παραπαίουσες Ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, μειώνοντας τα τέλη ταξινόμησης αυτοκινήτων κατά 50% την στιγμή που έχει χάσει κάθε έλεγχο εσόδων και εξόδων (άτοπο 9)
Για να επιστρέψουμε στην ΕΝΚΛΩ, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009 φαίνεται να υπάρχουν ηλιαχτίδες φωτός από την ΕΕ και το Ελληνικό δημόσιο υπόσχεται στις 5/2/2009 εκταμίευση 14 εκατομμυρίων ευρώ από τα οποία κατά άλλους δόθηκαν τα 9 εκ, κατά άλλους όλα. Το Υπουργείο ξυπνά όμως παράλληλα από τον λήθαργο και ζητά εκπόνηση ΝΕΟΥ πλάνου διάσωσης (θαυμα!!! Δεν του δίνω αρίθμηση γιατί είναι μοναδικό) για το οποίο το υπουργείο δηλώνει πως αν αξιολογηθεί ως ρεαλιστικό θα αποτελεί λόγω να δοθούν και τα υπόλοιπα 16 εκατομμύρια ευρώ που
υπολείπονταν μέχρι τα 35 της αρχικής υπόσχεσης
Το νέο πλάνο πράγματι παραδίδεται, περνά επιτυχώς τον κρατικό έλεγχο και τον Απρίλιο του 2009 το Υπουργείο Οικονομίας ΕΓΚΡΙΝΕΙ τα υπόλοιπα 16 εκατομμύρια με την δέσμευση τα 5 από αυτά να δοθούν ΑΜΕΣΩΣ το μετά το Πάσχα (τον ίδιο μήνα)
Κατά τους εργαζόμενους αυτά τα χρήματα δεν μπήκαν στα ταμεία ούτε το Πάσχα ούτε του Αγίου Πνεύματος !!! Αποτέλεσμα είναι τώρα να βρίσκονται για 7η φορά οι εργαζόμενοι στο δρόμο όντας 7 μήνες απλήρωτοι και τα εργοστάσια κλειστά…!!!
Πολλές χώρες καλώς ή κακώς χρηματοδότησαν αποτυχημένους ομίλους, αποτελεί όμως παγκόσμια πρωτοτυπία , να χρηματοδοτείται προβληματική ιδιωτική εταιρεία στα πλαίσια σοβαρού υποτίθεται σχεδίου αναδιάρθρωσης και ούτε τα εργοστάσια να λειτουργούν ούτε ο κόσμος να πληρώνεται (ατοπο 10)
Ενώ εκφράζουν λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί τα ΔΙΚΑΙΑ (μην ξεχνάμε , η υπόσχεση είναι υπόσχεση) αιτήματα τους . με ΕΙΡΗΝΙΚΟ τρόπο βλέπουμε να συλλαμβάνονται γιατί λέει πήγαν να στήσουν αντίσκηνα έξω από το Υπουργείο , την στιγμή που άλλοι σπάνε ομαδικά περιουσίες πολιτών χωρίς λόγο και η αστυνομία είναι απούσα (άτοπο 11)
Η δε απελπισία τους είναι τέτοια που έφτασε ο γ.γ. του Σωματείου Εργαζομένων του εργοστασίου της ΕΝΚΛΩ Θεσ/κης Κός Μαραζής, σε συνέντευξή του στο TVXS του κυρίου Κούλογλου με πραγματικά σπάνια για μαχόμενο συνδικαλιστή αξιοπρέπεια να λέει «ας ληφθεί τελεσίδικη απόφαση ή ας τα ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ (!!!) …(τα εργοστάσια)» (άτοπο 12 )
Οι μπλοκαρισμένοι δηλαδή στο απόλυτο αδιέξοδο μισθωτοί της ΕΝΚΛΩ δίνουν διπλή επιλογή (!) στο Υπουργείο καταθέτοντας το δίκιο τους στην κρίση των αρμοδίων-αναρμοδίων
Και ενώ οι μισθωτοί της εν ΕΝΚΛΩ και ο κύριος Μαραζής με την κίνηση τους αυτή κλείνουν τα στόματα ακόμα και των επικριτών τους το Υπουργείο βρίσκεται «εν πλω» προς το γενικότερο και απόλυτο άτοπο λογικής και δικαίου που έχει επιλέξει ως προορισμό χρόνια τώρα…
ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ