Γράφει ο Τριαντάφυλλος ΚαρατράντοςΚαλές διαπραγματευτικές ικανότητες, γνώση ξένων γλωσσών, αξίες και αρχές, ικανοποιητική συνολική εικόνα της Ε.Ε., αλλά και εξειδικευμένες γνώσεις σε τομείς πολιτικής, επίτευξη παραγωγικών συμβιβασμών και δυνατότητα εύρεσης λύσεων.
Τι είναι αυτά; Οδηγίες προς υποψήφιους Ευρωναυτιλομένους. Αυτές τις απαντήσεις έδωσαν στη δημοσκόπηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το προφίλ του καλού Ευρωβουλευτή, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και πολίτες. Με λίγα λόγια, ο καλός Ευρωβουλευτής πρέπει να είναι ενεργός, δημιουργικός και ιδεαλιστής. Μήπως όμως ξέχασαν κάτι στις απαντήσεις τους; Δεν είναι θεμελιώδες να ξέρει ο Ευρωβουλευτής να μοιράζει προσκλήσεις για επίσκεψη στις Βρυξέλλες; Δεν είναι; Ναι ε; Γιατί όμως αυτό το προσόν εκτιμάται ιδιαίτερα από τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα όταν σχηματίζουν το Ευρωψηφοδέλτιό τους;
Μία από τις βασικές πτυχές της περίφημης Δημόσιας Διπλωματίας των Διεθνών οργανισμών είναι και η επαφή με τους πολίτες. Η επίσκεψη δηλαδή των πολιτών στους χώρους των Οργανισμών για να γνωρίσουν εκ των έσω τη διαδικασία λειτουργίας και λήψης των αποφάσεων στον εκάστοτε θεσμό.
Στη λογική αυτή, και το Ευρωκοινοβούλιο κατανέμει έναν αριθμό προσκλήσεων ανά βουλευτή καλύπτοντας τα έξοδα των επισκεπτών. Σαν σκέψη είναι αρκετά καλή και σε μέλη των κοινοβουλευτικών ομάδων άλλων χωρών γίνεται και πράξη. Οι προσκλήσεις χρησιμοποιούνται για την επίσκεψη ερευνητών, μελών ινστιτούτων και κυρίως φοιτητών που ασχολούνται με ζητήματα Ε.Ε. και τις Ευρωπαϊκές σπουδές.
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στις Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Όταν λοιπόν την άνοιξη του 2006 η διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος θέλησε να στείλει τους 25 φοιτητές στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, στα .......
πλαίσια της δημόσιας διπλωματίας που λέγαμε, ξέρετε πόσες προσκλήσεις κατάφερε να βρει διαθέσιμες; Μόλις μία, ναι μία, και αυτή από τον Σύριζα που είχε έναν Ευρωβουλευτή, τον κύριο Παπαδημούλη. Οι άλλες πολυπληθέστερες κοινοβουλευτικές ομάδες δεν μπορούσαν να διαθέσουν ούτε μία πρόσκληση.
Θα αναρωτηθείτε, και πολύ λογικά, τι απέγιναν όλες οι άλλες προσκλήσεις. Πολύ απλά, χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία κομματικού- εκλογικού στρατού.
Με αυτό τον τρόπο αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία των Ελλήνων Ευρωβουλευτών το θεσμό των επισκέψεων. Ως εξαγορά ψήφων με αντάλλαγμα χλιδάτες διακοπές first class στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. Να κάνουμε βρε αδερφέ το κουμάντο μας, όταν τελειώσει το αγροτικό μας και γυρίσουμε στην Ελλάδα να είμαστε έτοιμοι για το Ελληνικό Κοινοβούλιο, μην πάει χαμένη τόση προετοιμασία στην ξενιτιά, ανεχτήκαμε που ανεχτήκαμε τους γραφειοκρατικούς κουτόφραγκους 5 χρόνια να μην έχουμε και κάποιο όφελος;
Αυτό δεν είναι όμως ένα αποσπασματικό φαινόμενο. Ένεκα της περιόδου, και μιας και προβληματιζόμαστε όλοι, αν οι επικεφαλής των Ευρωψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους στο Ευρωκοινοβούλιο, έχετε σκεφτεί πόσοι Ευρωβουλευτές και μάλιστα πρωτοδιορισμένοι θα εξαντλήσουν τη θητείας τους;
Δυστυχώς η αντίληψη μας για το Ευρωκοινοβούλιο είναι αυτή της σχολής μαθητευόμενων μάγων, στέλνουμε ανθρώπους που ουδεμία επαφή έχουν με το άθλημα και αν τους βάλεις να γράψουν μία έκθεση για το μέλλον και τις προοπτικές της ΕΕ θα μας διασκεδάσουν σίγουρα.
Άλλωστε είναι πρόσφατα τα παραδείγματα Ευρωβουλευτών που δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις για τις συνέπειες της Νέας Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τη χώρα μας, αγνοούσαν ακόμη και τον περιορισμό του συνολικού αριθμού των Ευρωβουλευτών της Ελλάδας.
Πρέπει να σταματήσουν τα κόμματα να αντιλαμβάνονται το Ευρωκοινοβούλιο ως ένα σκαλοπάτι μεταπήδησης στην εθνική πολιτική σκηνή και να στέλνουν ανθρώπους που γνωρίζουν τη λειτουργία και τους θεσμούς της ΕΕ, και δεν τους μαθαίνουν στου Κασίδη το Κεφάλι, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να πλήττονται τα εθνικά συμφέροντα εις το όνομα ενός πρόσφατο και λανθασμένου και κακοδιαπραγματευόμενου Ευρωλιγουρισμού-Υπερεθνικισμού.