Γράφει ο ΑστόςH επίσκεψη Ομπάμα στην Ευρώπη και στην γείτονα χώρα την Τουρκία με γέμισε θλίψη. Θλίψη για ένα και μόνο λόγο, για το κατάντημα της Εξωτερικής μας πολιτικής.
Η εκλογή τον νέου προέδρου γέμισε ελπίδες , πολλούς που ξεχνούν ότι όποιος και να εκλεγεί κοιτάζει τα συμφέροντα της χώρας του και όχι τα δικά μας.
Ο νέος πρόεδρος παρουσιαζόταν από πολλούς σαν μεσσίας που θα φέρει την αλλαγή στην Αμερικάνικη πολιτική.
Με θλίβει το γεγονός , όχι το ότι πήγε στην Τουρκία και εμάς μας αγνόησε, αλλά το ότι η εξωτερική μας πολιτική είναι για κλάματα.
Η χώρα μας χρόνια ενταγμένη στην δύση ακολούθησε σαν πιστό σκυλάκι της προσταγές τους.
Φιλοξενούμε σημαντικές βάσεις στο έδαφος μας.
Τους τα ακουμπάμε κανονικά , από το υστέρημα μας , για εξοπλισμούς.
Ποτέ δεν εκβιάσαμε , όπως κάνει η Τουρκία για να ωφεληθούμε.
Είμαστε ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Και τι έχουμε καταφέρει, σαν εξωτερική πολιτική;
Ο Τουρκικός στρατός κατοχής στην Κύπρο παραμένει, τριάντα χρόνια τώρα, παρά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ., σε λίγο θα μας ζητήσουν και τα ρέστα.
Στο θέμα των Σκοπίων όχι μόνο δεν μα αντιμετωπίζουν σαν ίσους , αλλά παρουσία του κ Πρωθυπουργού ο κ Ομπάμα την αποκάλεσε Μακεδονία.
Στα θέματα του Αιγαίου οι Τούρκοι κερδίζουν συνεχώς έδαφος στις διεκδικήσεις τους , παρά τις διεθνείς συμφωνίες.
Τα γεγονότα αυτά , και μια σειρά άλλα μικρότερα δείχνουν καθαρά
Ότι ΔΕΝ μας υπολογίζουν σαν χώρα , ΔΕΝ έχουμε φωνή, Δίνουμε και δεν παίρνουμε τίποτα.
Αυτές οι απλές διαπιστώσεις , ορατές και σε μας τους μη ειδικούς
μας προκαλούν θλίψη και ανησυχία για το μέλλον.