Γράφει ο Αλκιμος
Λίγο καθυστερημένα, ομολογουμένως, έχει μπει και η ελληνική κοινωνία στη διαδικασία έκφρασης προβληματισμού, μέσω του διαδικτύου. Αυτό το είδος ανταλλαγής απόψεων και έκφρασης ιδεών, είναι κάτι που παρακολουθώ με ενδιαφέρον εδώ και αρκετά χρόνια στην Αμερική και στην Ευρώπη, και ομολογώ, ότι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη να βλέπω να αναπτύσσεται τελευταία και στη χώρα μας. Τους τελευταίους 10-12 μήνες μάλιστα έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας.
.
Μόνο τώρα όμως, που προσπαθώ να αξιολογήσω τη σημασιολογία των ποιο βασικών θεμάτων, μέσα από όσα εμφανίζονται στον ελληνικό διαδικτυακό χώρο, έχω φτάσει να αντιληφθώ, ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία διαφορά (στην ουσία) απ’ όσα γράφονται σε άλλα μέρη του κόσμου.
.
Εκτός από τις περιφερειακές αποκλείσεις που είναι φυσικό να υπάρχουν λόγο της ιδιομορφίας του κάθε πολιτιστικού και κοινωνικού περίγυρου, όταν....... πρόκειται όμως για την πολιτική, την κοινωνία, το περιβάλλον, και γενικά το μέλλον της ανθρωπότητας, οι διαφορές εξανεμίζονται και τα σχόλια (ή τα topics) δείχνουν σαν να προέρχονται από την ίδια κοινωνική πλατφόρμα!
.
Αυτό φανερώνει, πως η ανθρωπότητα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με κοινά προβλήματα, και άρα, μόνο κοινές λύσεις μπορεί και πρέπει να αναζητηθούν.
.
Είναι βέβαια απόλυτα επιβεβλημένο να αντιληφθούμε, ότι η γη δεν περιστρέφεται γύρω από εμάς, και πως δεν αποτελούμε, παρά μόνο ένα μικρό τμήμα ενός συνόλου. Μόνο όταν καταφέρουμε να αποκτήσουμε αυτή την απαραίτητη κατανόηση, θα μπορέσουμε να δούμε καθαρά και μόνο τότε θα διακρίνουμε και το πραγματικό μέγεθος των προβλημάτων με τα οποία είμαστε συλλογικά αντιμέτωποι.
.
Όσο εθελοτυφλούμε όμως και ζούμε με τρόπους περιθωριακούς -που φανερώνονται μέσα από το μέγεθος της διαφθοράς στον τόπο μας (βλ εδώ)- τότε χάνουμε την κοινωνική συνοχή που θα απολαμβάναμε διαφορετικά με τους υπόλοιπους λαούς, που έχουν αυτή την αυτογνωσία και που είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες για ένα καλύτερο μέλλον.
.
Όπως οι κουκουλοφόροι στον τόπο μας έφτασαν να αποτελούν απειλή της δημόσιας ασφάλειας και οι νομοταγείς πολίτες είναι έτοιμοι τώρα να δεχτούν οποιαδήποτε «νέα σκληρά μέτρα» εναντίον τους, έτσι και οι άλλοι λαοί είναι έτοιμοι να αποδεχτούν κυρώσεις εις βάρος της χώρας μας, εφόσον δεν λέμε να συμμορφωθούμε, περιορίζοντας τον τυχοδιωκτισμό που μας διακρίνει.
.
Το πρώτο μας μέλημα θα πρέπει να είναι λοιπόν, να πετάξουμε το …μακρύ ζωνάρι και τη ρεπούμπλικα (κουτσαβάκηδες), να καθαρίσουμε τον καθρέπτη της αυτογνωσίας και να προσγειωθούμε στη πραγματικότητα, οικειοθελώς, προτού κάνει την εμφάνισή του κανένας σύγχρονος –ξενόφερτος αυτή τη φορά- Μπαϊρακτάρης…
.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Παπανδρέου. Το πρόβλημά μας είναι η κακοδαιμονία μας και η δική μας προσωπική διαφθορά. Όταν καταλάβουμε το πόσο διεφθαρμένοι ήμαστε οι ίδιοι και κάνουμε τις ανάλογες προσαρμογές, τότε θα είμαστε σε θέση να κρίνουμε σωστά και να βελτιώσουμε (ίσως) τον περίγυρό μας –στον οποίο περιλαμβάνεται και η πολιτική.
Αλκιμος