Ποιος τρομοκρατεί ποιον;

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια λέεισοφά ο λαός. Ο λόγος για την «τρομοκρατία». Τουλάχιστον έτσι όπως την ορίζει το δικαιϊκό σύστημα της καπιταλιστικής εξουσίας για να εξαγνίσει τους στόχους των όπλων της.. Έχουμε και λέμε. Τρομοκράτες σύμφωνα με τα γεράκια του Πενταγώνου έχουν κατά την πρόσφατη ιστορία χαρακτηριστεί τα κράτη του Ιράκ, του Αφγανιστάν, του Ιράν, νωρίτερα της Λιβύης, εν δυνάμει της Βόρειας Κορέας και πάντα ο λαός των Παλαιστινίων. (παλαιότερα και ο επαναστατημένος ελληνικός λαός αλλά δεν είναι του παρόντος η αναφορά σε αυτό) Γιατί; Επειδή κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο απειλούν αποκλειστικά τα συμφέροντα μιας δράκας εγκληματιών του διεθνούς κεφαλαίου.....

Το Αφγανιστάν και το Ιράκ διάτης περίθαλψης του Σαουδάραβα Πρίγκιπα Μπιν Λάντεν. Μόνο που όπως πανηγυρικά αποδείχθηκε ο εξολοθρευτής Μπους, ήταν ο πρωτεργάτης των επιχειρήσεων Μπιν Λάντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αδιάψευστος μάρτυς τα.. τρυφερά tete a tete τους που απεικονίζονται σε μια σειρά δημοσιευμένων φωτογραφιών στις Αμερικανικές εφημερίδες. Λίγο αργότερα ο Μπους αναβαθμίστηκε και σε συνεταίρο της οικογένειας Λάντεν. Άχνα όμως δεν έβγαζε κανείς. Γιατί οι οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας καταλάμβαναν –κρατηθείτε –το 8% του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών! Με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ο Ρωσικός Στρατός απεσύρθη της ανώφελης εκστρατείας κατά του Αφγανιστάν για να εγκαταστήσει δια των θρησκολάγνων Ταλιμπάν η Σαουδαραβική οικογένεια μια ακόμη έδρα εκεί. Αυτό έγινε με την συναίνεση του Αμερικανικού κεφαλαίου αρχικά υπό την μύχια και φυσικά δόλια σκέψη της αρπαγής των πετρελαίων του Ιρακ αλλά και του γεωγραφικού αποκλεισμού του Ιραν.. Και για να επιτευχθεί ως στόχος μηχανορράφησαν την επέμβαση του Χουσεΐν στο από το 1948 κρατικό κατασκεύασμα των Εγγλέζων εν ονόματι Κουβέϊτ. Στην πραγματικότητα το Κουβέϊτ αποτελούσε την 19η επαρχία του Ιράκ. Κάτι σαν την Κύπρο μας. Επικράτεια του ήταν. Ψιλά γράμματα.....


Έκτοτε ξεκίνησε μια εκστρατεία ψεύδους κατά του λαού του Ιράκ υπό τον γενικό τίτλο «Τρομοκράτες» που μετά την σκηνοθετημένη καταστροφή των Δίδυμων Πύργων πήρε την μορφή της στρατιωτικής επέμβασης.
Για να προκληθεί παγκόσμιο σοκ από την αποκάλυψη πως η χώρα αυτή όχι μόνον χημικά ή πυρηνικά όπλα δεν είχε,αλλά ούτε λιανοντούφεκα για να αντισταθεί ο ανομοιογενής λαός της. Με τους «τρομοκράτες» του Ιράν και της Βόρειας Κορέας όμως τα πράγματα είναι κατά πολύ διαφορετικά. Εδώ το χεσμένο από τον φόβο του Αμερικανικό κεφάλαιο κινείται με προσοχή. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας η οποία πράγματι κατέχειτην τεχνογνωσία κατασκευής αλλά και χρήσης των πυρηνικών όπλων.
Ωστόσο εν ονόματι του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή στο όνομά μας, εξακολουθεί να εξαπολύει άσφαιρες απειλές.. Επειδή γνωρίζει καλά πως αν το επιχειρήσει κινδυνεύουν με απόλυτη καταστροφή πολλές Πολιτείες της Αμερικανικής γης. Κι αυτό ακριβώς έχουν επιβάλλει και ορίζουν ως τρομοκρατία οι Αμερικανοί εξουσιαστές.
Τον κίνδυνο πλήξης των δικών τους μέσων παραγωγής. ‘Όχι των πληθυσμών..




Πάμε τώρα στην κοινωνική
«τρομοκρατία». Κοντά είναι. Ένα σκαλί πιο κάτω. Τα τελευταία τριάντα χρόνια
τέσσερις-πέντε οργανώσεις είχαν μπει στο στόχαστρο των Ευρωπαϊκών δυνάμεων
καταστολής. ( δεν επεκτείνομαι στο Περουβιανό Φωτεινό Μονοπάτι αλλά και αλλού
γιατί η βαλίτσα θα πάει πολύ μακριά.) Ο ΙΡΑ των επαναστατημένων κατά των
Βρετανών Ιρλανδών, ο ΕΤΑ των αυτονομιστών Βάσκων, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες των
λιμοκτονούντων Νοτιοϊταλών, η ομάδα Μπάαντερ Μάϊνχοφ των κοινωνικά αποκλεισμένων
Γερμανών και φυσικά η δική μας 17η Νοέμβρη του Ελληνικού
δονκιχωτισμού.
Στις περιπτώσεις των ΙΡΑ και ΕΤΑ τα όπλα σίγησαν μετά από
σιωπηρές συμφωνίες μεταξύ των ηγετών και της κρατικής εξουσίας και οπωσδήποτε
προσωρινά, (κρατήστε το αυτό.), αντιθέτως με τους Γερμανούς και τους Ιταλούς οι
ομάδες των οποίων εξαρθρώθηκαν αφού σε κάποια συγκυρία οι πολιτικές και
οικονομικές συνθήκες δεν ευνόησαν την ανάπτυξή τους. Η ιδιαίτερα δημοφιλής
μεταξύ των παγκοσμίως εξεγερμένων οργάνωση της 17ης Νοέμβρη, φούσκωσε
τα πανιά της στον άνεμο ενός πολυπληθούς ακροατηρίου που για λόγους πολιτικούς
οικονομικούς και θεσμικούς δεινοπαθούσε συλλογικά αλλά και ατομικά.
Τα
οικονομικά σκάνδαλα διαδέχονταν το ένα τ’ άλλο κινηματογραφικά, η ατιμωρησία των
ενόχων προκαλούσε το περί δικαίου αίσθημα των Ελλήνων, οι εθνικές ταπεινώσεις
διαδέχονταν η μία την άλλη καταιγιστικά, η διαφθορά των κρατικών λειτουργών
εξαπλωνόταν ως τους κλητήρες των δημαρχείων, η βιομηχανική παραγωγή είχε
αποικιοκρατικά αρχίσει να εκστρατεύει προς βορρά, οι χουντικοί δοσίλογοι της
Κυπριακής τραγωδίας κρύφτηκαν πίσω από το στιγμιαίο και τον ψυχασθενή
Παπαδόπουλο όπως πολλοί αξιωματικοί της Γκεστάμπο πίσω από τον επίσης ψυχασθενή
Χίτλερ και τις εθνικοσοσιαλιστικές ονειρώξεις του, μια επιχειρηματική αλλά και
μιντιακή καμόρα λυμαινόταν και φυσικά εξακολουθεί να λυμαίνεται όλες τις
εργολαβίες του δημοσίου, οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές συμβιβάζονταν με το
αζημίωτο πίσω από τις πλάτες του λαού και πάνω και πέρα απ’ όλα η πολιτική
εξουσία ανέπτυξε ένα δαιδαλώδες σύστημα διαπλοκής με την οικονομική, έτσι ώστε
όχι μόνον το ξεπούλημα των δημόσιων φιλέτων αλλα και η όποια παραγωγική
δραστηριότητα να περνά μέσα από τα «διόδια» της έγκρισής της. Χωράφι γόνιμο
για την ανάπτυξη κάθε είδους ατομικών ή ομαδικών και κυρίως ένοπλων εξεγέρσεων,
που η δράση τους θα εξιερωνόταν στα μάτια του λαού. Όπως το πρόσωπο του Ρομπέν
των Δασών που αγιογραφήθηκε στην συνείδηση των Βρετανών
. Έτσι κοινό χαρακτηριστικό όλων των ευρωπαϊκών
«τρομοκρατικών» οργανώσεων ήταν ο αυστηρά προεπιλεγμένος στόχος που είχε και μια
αξία συμβολική. Ποτέ εκτός δραματικών εξαιρέσεων δεν κινδύνευσαν άσχετοι ως προς
το χτύπημα άνθρωποι.. ( φυσικά και δεν εμπεριέχονται οι 52 νεκροί του σταθμού
της Μπολώνια αφού εκ των υστέρων και με την σύλληψή τους αποδείχθηκε πως δράστες
ήταν Νεοναζί Ιταλοί). Γι αυτό και οι λαοί γελούν σαρδόνια όταν ο κάθε εξωνημένος
πολιτικός προκειμένου να εκφοβίσει μιλά για τρομοκρατία κατά των πολιτών. Επειδή
οι πολίτες όπως αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τους λαούς στην θέα άλλων όπλων
τρομοκρατούνται. Τα ναρκωτικά για παράδειγμα από την δράση των οποίων μόνο στην
χώρα μας οι νεκροί υπερβαίνουν τους 800 και πανευρωπαϊκά τους είκοσι χιλιάδες.
Και όλοι νέοι.. Τα τροχαία από την άλλη που αποδεκατίζουν ετήσια ολόκληρες
κωμοπόλεις. Την εθελούσια τύπου
Κονκισταδόρες έξοδο από την εργασία και την ζωή στην οποία υποχρεώνονται οι
εργαζόμενοι όπως στον ALPHA. Το εφ’ άπαξ που έχει από τα
κυβερνητικά golden boys

ληστευτεί, η σύνταξη που κινδυνεύει να ομολογοποιηθεί αλλά και την ανεργία που οδηγεί στον
εξευτελιστικό θάνατο από ασιτία εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο Τα
μεταλλαγμένα είδη διατροφής που προκαλούν καρκινογενέσεις και την επώδυνη
κατάληξη επίσης εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη την υφήλιο. Την εγκληματικότητα από
την οποία πλέον οι νεκροί ανέρχονται σε μερικές εκατοντάδες ετησίως με τις
δυνάμεις καταστολής να λειτουργούν ληξιαρχικά. Απλώς τους καταγράφουν. Όμως σε
αυτά δεν αναφέρεται κανείς. Κυριαρχεί μια συνωμοσία σιωπής από τους δραγουμάνους
διαχειριστές. Κι όταν εκ του Νευτώνιου Νόμου της αντίδρασης που προκαλεί η
δράση ακούγεται η κλαγγή των εξεγερμένων όπλων, επιχειρούν να φορέσουν εμάς ως
αλεξίσφαιρα προκειμένου να δεχτούμε εμείς τα εναντίον τους πυρά. Ε, όχι λοιπόν.
Μαλάκες είμαστε. Ηλίθιοι δεν είμαστε. Δικός τους, κατάδικός τους είναι ο πόλεμος
και αυτοί ας καθαρίσουν στήνοντας ο καθένας ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς.


Ευγένιος Ανδρικόπουλος

eandrik@otenet.gr