Γράφει ο Δημήτρης ΨυχογιόςΔιάβασα χθες ότι μειώνεται κατά 10 μονάδες η βαρύτητα «παραγωγής κειμένου» στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια και αυξάνεται ισόποσα η βαρύτητα των «ασκήσεων» και δεν θα μου έπεφτε λόγος διότι ούτε παιδαγωγός είμαι ούτε φιλόλογος, αγνοώ μάλιστα τι είναι η «παραγωγή κειμένου» και απλώς υποπτεύομαι πως έτσι βαπτίστηκε από κάποιους νεωτεριστές (στην ορολογία) η «έκθεση». Προς στιγμήν σκέφθηκα ότι γίνεται για να ασκηθούν αποτελεσματικότερα στην ανάγνωση και στη γραφή οι μαθητές (που πατώνουν στους σχετικούς διεθνείς ελέγχους)- αλλά δυστυχώς δίπλα υπήρχε η εξήγηση: «Με στόχο τον περιορισμό της υποκειμενικής βαθμολόγησης στο συγκεκριμένο μάθημα». Δηλαδή, τους βαθύνοες προγραμματιστές του υπουργείου δεν τους ενδιαφέρει η παιδαγωγική και η γλώσσα, δεν τους νοιάζει αν η «παραγωγή κειμένου» βοηθά περισσότερο ή λιγότερο από τις ασκήσεις στην καλλιέργεια της σκέψης και της γλωσσικής έκφρασης, δεν τους ενδιαφέρει αν ο μαθητής μαθαίνει καλύτερα ελληνικά με τη μία ή την άλλη διαδικασία- τους ενδιαφέρει μόνο ότι η βαθμολόγηση της πρώτης είναι «υποκειμενική». Και επειδή από λίγες υποκειμενικές μονάδες κρίνεται αν κάποιος θα επιτύχει σε σχολή ή θα του πάρει τη θέσει κάποιος άλλος, η έκθεση υποβαθμίζεται υπέρ των ασκήσεων.
Προφανώς περισσότερο βάρος θα δώσουν τώρα στις ασκήσεις υποψήφιοι, φροντιστές και καθηγητές και αν οι ασκήσεις είναι χειρότερο μέσον από την έκθεση για την εκμάθηση της γλώσσας, οι μαθητές θα ξέρουν χειρότερα ελληνικά αλλά το εξεταστικό σύστημα θα είναι «αντικειμενικό» και «δίκαιο». Και θα παραμείνει αποβλακωτικό, όπως ήταν πάντα.
Δημήτρης Ψυχογιός