Τα πουλιά της Γης.


Πόσα πουλιά στη παγωνιά
ψάχνουν να βρούνε μια γωνιά,
μα εμείς τα κυνηγάμε.

Δίχως φτερά,δίχως ψωμί,
σε μια φωλίτσα αδειανή
κι αυτήνε τη χαλάμε.

Γιόμισε η Γη μας απονιές,
κανείς δεν νοιάστηκε ποτές,
μα δεν το συζητάμε.


Εμείς να είμαστε καλά,
τί μας διαφέρουν τα πουλιά,
άστα να μη πετάνε.

Φυσάει βοριάς,φυσάει νοτιάς,
καλά να είμαι ο Λουκάς,
έτσι όλοι μιλάμε.

Του καθενός ο βολεμός,
σ΄όλους μας έγινε σκοπός,
κανένα δεν πονάμε.

Γιώργος Κανλής