Η δημοσκοπική καθήλωση του ΠΑΣΟΚ αναστατώνει και πάλι το εσωτερικό του κινήματος, ενεργοποιώντας τα ανακλαστικά των στελεχών του.
Το σκηνικό για μια νέα μάχη χαρακωμάτων στήνεται:* Τμήμα του δυναμικού που στήριξε τον Γ. Παπανδρέου ερωτοτροπεί ξανά με την ιδέα του «εσωτερικού εχθρού». Αλλωστε, και ο ίδιος ο πρόεδρος είπε ότι «κάθε φορά που στριμώχνουμε την κυβέρνηση, βγαίνουν κάποιοι από το κόμμα και χαλάνε οι ίδιοι την εικόνα μας».
Σιγοντάρισε, έτσι, εκείνους που ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους, χωρίς όμως αυτή τη φορά να μπορούν να στοχοποιήσουν τον Ευ. Βενιζέλο.
* Κινητικότητα, ωστόσο, υπάρχει και στο «ρεύμα Βενιζέλου». Ο ίδιος ο πρώην υπουργός δεν κρύβει την αγωνία του για την πορεία του κόμματος, ανοίγεται προς στελέχη που ήταν απέναντί του στην εσωκομματική σύγκρουση, αλλά δεν μετακινείται από τη βασική γραμμή της αναμονής.
Πρώτο χτύπημα
* Αντίθετα, στην εκσυγχρονιστική «συνιστώσα» του στρατοπέδου Βενιζέλου παρατηρείται κινητικότητα και το πρώτο «χτύπημα» ήρθε πριν από μία βδομάδα: Το μανιφέστο «Διάλογος για την Ανάπτυξη και τις Μεταρρυθμίσεις» («Βήμα» 1-6-2008) υπέγραφαν 15 στελέχη (ανάμεσά τους οι Ν. Μπίστης, Ν. Χριστοδουλάκης, Γ. Στουρνάρας, Μυρσίνη Ζορμπά), αλλά και ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, Η. Πολεμαρχάκις, καθώς και ο συνομιλητής του Κ. Σημίτη Β. Κοντογιαννόπουλος. Είχε χαρακτηριστικά «πλατφόρμας», εστίαζε στην οικονομία και στο κράτος, αλλά δεν προχωρούσε στο «πολιτικό διά ταύτα».
Η διαφωνία των εκσυγχρονιστών με την ηγεσία εκδηλώνεται και σε άλλα επίπεδα, όπως στο θέμα του διαλόγου με την αριστερά. Απόδειξη, το σχόλιο ενός από τους «15» στην «Κ.Ε.»: «Η γραμμή Παπανδρέου είναι σαν την κούνια μπέλα: το πρωί αριστερή στροφή, το βράδυ με τα μεσαία στρώματα».( Enet)