.png)
Ο Γιάννης Οικονόμου, επιχειρώντας να απαξιώσει το δημοσίευμα των New York Times για τις υποκλοπές, θυμήθηκε ότι ο δημοσιογράφος «κατήγγελλε διεθνώς την Ελλάδα» για τις εγκληματικές αντιπροσφυγικές πολιτικές της τον Μάρτιο του 2020. Ξέχασε όμως το άρθρο του κ. Κλαπ για τους νέους ολιγάρχες το 2018. Η επιλεκτική μνήμη του κ. Οικονόμου εκθέτει τον ίδιο, όπως... εκθέτει και τον πρωθυπουργό. Γιατί τότε το άρθρο του κ. Κλαπ το αναπαρήγαγαν όχι μόνο τα τότε αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης, αλλά και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ομιλία του στις 13 Μαρτίου 2018 στο Φόρουμ Παγκόσμιων Ηγετών του Center for Strategic and International Studies στην Ουάσινγκτον...
Tον Ιανουάριο του 2018 δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό εξωτερικής πολιτικής The American Interest ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Από τη Ρωσία με αγάπη: η νέα ελληνική ολιγαρχία». Αναφερόταν στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Ιβάν Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία της κρίσης και τις σχέσεις του με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έθετε ερωτήματα για την προέλευση της περιουσίας του, σημείωνε τις σχέσεις του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και διαπίστωνε στην Ελλάδα «φαινόμενα που παρατηρεί κανείς σε Μετασοβιετικές Δημοκρατίες».
«Αυτή η νέα φουρνιά ολιγαρχών χρησιμοποίησε την οικονομική ύφεση της Ελλάδας για να σαρώσει ολόκληρους οικονομικούς τομείς [...] Μετέτρεψαν αυτή τη λεία σε πολιτική επιρροή, αγοράζοντας μέρος των ελληνικών μέσων ενημέρωσης που δημοπρατήθηκε πρόσφατα [...] κατάφεραν να τεμαχίσουν το σακατεμένο ελληνικό κράτος και να το μοιράσουν μεταξύ τους. […] Αυτή η γενιά ελληνικών ελίτ δεν είναι σε καμία περίπτωση πιο βρόμικη από την προηγούμενη. Αλλά η κρίση τούς έλυσε τα χέρια για να πάρουν μέσα σε λίγα χρόνια και με τις οδηγίες της Ε.Ε. όσα συσσώρευσε η προηγούμενη γενιά ολιγαρχών σε δεκαετίες». Και κατέληγε: «Μπορούμε μόνο να φανταστούμε μελλοντικούς αξιωματούχους της Ε.Ε. να απορούν για την κατάσταση σήψης της Ελλάδας και ν’ αναρωτιούνται πώς μπόρεσε να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο».
Το ρεπορτάζ το υπέγραφε ο Αλεξάντερ Κλαπ, o δημοσιογράφος που υπέγραψε αυτή την εβδομάδα στους New York Times το άρθρο-κόλαφος για τον Κυρ. Μητσοτάκη και την κατάρρευση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα («Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ολοφάνερη»).
Τότε κανείς από τους σημερινούς φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους και σχολιαστές δεν είχε αμφισβητήσει την επαγγελματική επάρκεια του κ. Κλαπ, ο οποίος είχε ήδη δημοσιεύσει σε διεθνή έντυπα κύρους. Κανείς δεν είχε διανοηθεί να τον αποκαλέσει «αφελή», όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης από τη στήλη του στα «Νέα». Κανείς δεν είχε αναρωτηθεί για την καταγωγή του, δεν είχε επιχειρήσει χυδαία λογοπαίγνια με το όνομά του, δεν είχε υπαινιχθεί ότι ήταν μέλος κόμματος ή ότι κατάγεται «από κάποια εξωτική κομμουνιστική χώρα», όπως έκαναν σχολιαστές του διαδικτύου, που υιοθέτησαν μεθόδους ακροδεξιών τρολ με έφεση στη δολοφονία χαρακτήρων.
Κανείς δεν είχε επιχειρήσει να προσδώσει συγκεκριμένο ιδεολογικοπολιτικό πρόσημο στον δημοσιογράφο ή να θυμίσει επιλεκτικά παλιότερα δημοσιεύματά του, όπως έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ο Γιάννης Οικονόμου, ασκημένος στην ακροδεξιάς κοπής μέθοδο της κατασκευής εσωτερικού εχθρού, θυμήθηκε ότι ο δημοσιογράφος «κατήγγελλε διεθνώς την Ελλάδα» για τις εγκληματικές αντιπροσφυγικές πολιτικές της τον Μάρτιο του 2020. Ξέχασε όμως το άρθρο του κ. Κλαπ για τους νέους ολιγάρχες το 2018. Η επιλεκτική μνήμη του κ. Οικονόμου εκθέτει τον ίδιο, όπως εκθέτει και τον πρωθυπουργό. Γιατί τότε το άρθρο του κ. Κλαπ το αναπαρήγαγαν όχι μόνο τα τότε αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης, αλλά και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης!
Δύο μήνες μετά τη δημοσίευση του άρθρου, o κ. Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ και στις 13 Μαρτίου 2018 εμφανίστηκε στο Φόρουμ Παγκόσμιων Ηγετών του Center for Strategic and International Studies στην Ουάσινγκτον, όπου απάντησε σε ερωτήσεις ενώπιον σημαινόντων Αμερικανών των κέντρων λήψης αποφάσεων και του ελληνοαμερικανικού λόμπι.
Μία από τις ερωτήσεις αφορούσε ακριβώς τον Ιβάν Σαββίδη, με αφορμή άρθρο στους New York Times που είχε δημοσιευτεί εκείνη την ημέρα. Η απάντηση του κ. Μητσοτάκη δείχνει ότι είχε διαβάσει το προ δύο μηνών δημοσίευμα του κ. Κλαπ και είχε φροντίσει να αποστηθίσει όχι μόνο τα βασικά επιχειρήματά του αλλά και χαρακτηριστικές φράσεις, επιχειρώντας όπου τον βόλευε τις γνωστές του λαθροχειρίες.
«Μιλάμε εδώ και πολύ καιρό για μια νέα γενιά ολιγαρχών που νιώθει οικεία με την παρούσα κυβέρνηση, που έχει στενές σχέσεις με την κυβέρνηση και είναι μάλιστα χειρότερη από την προηγούμενη γενιά ολιγαρχών. […] Δεν είμαστε “Μετασοβιετική Δημοκρατία”. Είναι ευθύνη μου να εξασφαλίσω ότι η Ελλάδα δεν θα είναι ένα αποτυχημένο κράτος ως προς τους θεσμούς της. [...] Εχουμε δει αυτή την κυβέρνηση να υποστηρίζει τους νέους ολιγάρχες με εμφανώς αδιαφανείς δραστηριότητες, την επέμβασή τους στη Δικαιοσύνη, την απόπειρα να ελέγξουν το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, τον τρόπο με τον οποίο κυνηγούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Οι επόμενες εκλογές στην Ελλάδα δεν θα είναι απλά για την οικονομία, θα είναι για τη δημοκρατία», είπε τότε ο Κυρ. Μητσοτάκης.
Πώς την εννοούσε και την εννοεί βέβαια ο σημερινός πρωθυπουργός τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, τον σεβασμό των θεσμών και την ελευθερία του Τύπου το δείχνουν οι χειρισμοί του στην υπόθεση της ΕΥΠ και των υποκλοπών. Το δείχνει και η ανηλεής εκστρατεία σπίλωσης του κ. Κλαπ από τα φιλοκυβερνητικά μέσα.
Το έχει γράψει καλύτερα ο κ. Κλαπ στην κατακλείδα του άρθρου του στους New York Times. Αναφερόμενος στην πρόσφατη ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στο αμερικανικό Κογκρέσο και τις εκτενείς παραπομπές του στη θέση των αρχαίων Ελλήνων ότι η χειρότερη απειλή της δημοκρατίας είναι η αλαζονεία, ο εξτρεμισμός και η υπερβολή, ο κ. Κλαπ σημείωσε: «Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν πιστεύει κι αυτός το ίδιο;».
Δημήτρης Αγγελίδης
efsyn.gr