.png)
Κίνηση πολλαπλών στοχεύσεων από την πλευρά της κυβέρνησης αποτελεί η ψήφιση του άρθρου 74 του πολυνομοσχεδίου Υγείας που επιτρέπει τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων καζίνο σε άλλες περιοχές εντός της ίδιας Περιφέρειας... Αφενός μεν ξεπερνά τον σκόπελο που είχε βάλει πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για τη μεταφορά του καζίνου της Πάρνηθας, δημιουργεί ευνοϊκό κλίμα προς τους ιδιώτες επιχειρηματίες Σ. Κόκκαλη και τους αδελφούς Λασκαρίδη (οι σχέσεις δεν ήταν οι καλύτερες με την κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες), αφήνει ανοιχτό το πεδίο αξιοποίησης της ρύθμισης και σε άλλους επιχειρηματίες του χώρου (π.χ. Πηλαδάκης), αφετέρου επιχειρεί να προκαλέσει πολιτικό πρόβλημα στην αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία είχε ψηφίσει το 2018 τη δυνατότητα μετεγκατάστασης του καζίνου στο Μαρούσι.
Σε χθεσινή της ανακοίνωση η Νομαρχιακή Επιτροπή Βόρειας Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπογραμμίζει πως «η μεταφορά του καζίνου στο Μαρούσι δεν θα περάσει» και επιτίθεται στην κυβέρνηση που ψηφίζει διάταξη, η οποία «επιτρέπει κατ’ εξαίρεση και υπό όρους να μεταφέρονται καζίνα εντός του ίδιου νομού, επαναφέροντας τις ήδη καταργημένες – ακυρωμένες διατάξεις». Ωστόσο χθες στη Βουλή βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης διευκρίνισαν πως δεν διαφωνούν με τη μεταφορά, αλλά με συγκεκριμένες διατάξεις και με τον χαρακτήρα κατεπείγοντος. «Ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι της απόφασης του ΣτΕ και ξαναφέρνουν το νομοσχέδιο, δείχνοντας την αντίληψη των κυβερνώντων για τη δικαιοσύνη» δήλωσε (Στο Κόκκινο) ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος. «Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι τη στιγμή που λείπουν πάρκα, χώροι αναψυχής και πολιτιστικά κέντρα, η ανάπτυξη για τα επόμενα χρόνια στη βόρεια Αθήνα θα είναι η ανάπτυξη του τζόγου» πρόσθεσε ο ίδιος.
Ομως η σημαντικότερη επιδίωξη της κυβέρνησης ίσως να είναι άλλη. Mια μελλοντική «κρατικοποίηση» του Καζίνου της Πάρνηθας για το «δημόσιο» συμφέρον των εμπλεκόμενων επιχειρηματιών δείχνουν κάποιες διατάξεις στο πολυνομοσχέδιο. Συγκεκριμένα, στην Εκθεση του Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει το άρθρο 74 στο σχέδιο νόμου, αναφέρεται (σελ. 22, άρθρο 8, παρ. γ’) πως ενδέχεται να προκύψει δαπάνη από την αξίωση αποζημίωσης εργαζομένου που θα θεωρήσει βλαπτική μεταβολή των όρων της σύμβασής του τη μεταφορά του καζίνου της Πάρνηθας, «στην περίπτωση που εργοδότης είναι το Δημόσιο».
Αυτή ακριβώς είναι ενδεχομένως η φράση-κλειδί, καθώς είναι γνωστό πως εργοδότης είναι σήμερα η Regency Entertainment των Λασκαρίδη-Κόκκαλη, που κατέχουν το 51% των μετοχών της επιχείρησης, ενώ το 49% παραμένει στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Μέσω της συγκεκριμένης φράσης αφήνεται ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να υπάρξει μεταβίβαση ποσοστού μετοχών προς την ΕΤΑΔ, που ανήκει στο Υπερταμείο, κι έτσι σε συνδυασμό με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όρος που τίθεται ρητά στις προϋποθέσεις μετεγκατάστασης, να αποφασιστεί πράγματι η μεταφορά του καζίνου.
Ομως, ενώ όλοι αναφέρουν το κτήμα Δηλαβέρη στο Μαρούσι ως πιθανό προορισμό, είναι δεδομένο πως πολύ δύσκολα μπορούν να συνυπάρχουν στον αστικό ιστό της Αθήνας δύο τέτοιας κλίμακας επιχειρήσεις, στοιχείο που αναζωπυρώνει σενάρια περί ενός καζίνου στο Ελληνικό με το «πάντρεμα» όλων των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών. Πηγές από τον χώρο των καζίνων ισχυρίζονται πως η «συγκεκριμένη διάταξη βρίσκεται στον πυρήνα των ενεργειών ώστε η οικογένεια Λασκαρίδη να απεμπλακεί σταδιακά από τον τζόγο στην Ελλάδα».
Κώστας Ζαφειρόπουλος
efsyn.gr