Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις... παλιές διαπραγματεύσεις, περιμένουμε ένα ακόμα "κρίσιμο Eurogroup". Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για πιθανή επικύρωση ενός "έντιμου συμβιβασμού" - αυτόν τον χάσαμε...- αλλά για την πιθανή επικύρωση της συμφωνίας για την τρίτη δανειακή σύμβαση. Το δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι πως δεν είναι τόσο αστείο όσο ακούγεται. Το Eurogroup της 14ης Αυγούστου είναι όντως κρίσιμο, καθώς αν δεν υπάρχει συμφωνία, πάμε σε νέο δάνειο - γέφυρα και πιθανόν... νέα προαπαιτούμενα.
Η κυβέρνηση επιδιώκει διακαώς να λήξει το ζήτημα της χρηματοδότησης της χώρας πριν την πληρωμή του ομολόγου 3,2 δισ. της ΕΚΤ στις 20 του μήνα και γι' αυτό επιδίδεται σε "αγώνα δρόμου" ώστε η συμφωνία να κλείσει μέχρι τις 14 του μήνα. Μόνο έτσι θα υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να επικυρωθεί από το Eurogroup που έχει ήδη συγκαλέσει ο Ντάιζελμπλουμ για τις 14 Αυγούστου, να περάσει από τα κοινοβούλια των κρατών που πρέπει και τέλος να μπουν οι "τζίφρες" και να εκταμιευθεί η πρώτη δόση.
Εργασιακά, συνταξιοδοτικό και "κόκκινα δάνεια" παρουσιάζονται ως "αγκάθια" στη διαπραγμάτευση, ωστόσο η πρόσφατη ιστορία διδάσκει πως η έγκαιρη επίτευξη τελικής συμφωνίας ή αντίθετα η σύναψη νέου δανείου - γέφυρας θα εξαρτηθεί από το συσχετισμό δύναμης μεταξύ Σόιμπλε και Κομισιόν. Θα "αφήσει" ο γερμανός υπουργός Οικονομικών μια μικρή νίκη στο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ και το Φρανσουά Ολάντ και μια μικρή ανάσα στον Αλέξη Τσίπρα ή θα θελήσει να τον πατήσει κι άλλο στο κεφάλι και να μας "ξεζουμίσει" έτι περαιτέρω;