Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Το ερώτημα
ήταν πάντα το ίδιο από δεξιά, στην Ελλάδα: πώς να κατασκευάσεις και να
συντηρήσεις ένα κόμμα ομπρέλα που θα μοιάζει με το βρετανικό συντηρητικό κόμμα,
καλύπτοντας παράλληλα φασίστες και ακροδεξιούς ρωσόφιλους;
Η απάντηση
που έδωσε στο ερώτημα αυτό ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε τελικά πολύ επιζήμια έως
καταστροφική για τον ίδιο. Ποιος ήταν ο λόγος; Ένας και μοναδικός: το
ξεφούσκωμα της ελληνικής οικονομικής σαμπρέλας που ......
οδήγησε και οδηγεί στην
κατάρρευση της μικρομεσαίας τάξης.
Μια ομπρέλα που
να καλύπτει ολόκληρο τον χώρο των νεοφιλελευθέρων, ριζοσπαστών δεξιών και
ακροδεξιών λαϊκιστών κάθε μορφής δεν μπορεί να κρατήσει πλέον στα χέρια του ο
κ. Σαμαράς. Και αυτό είναι αντικειμενικό: ευρωπαϊσμός από δεξιά και
ριζοσπαστική δεξιά δεν ταιριάζει και δεν νομιμοποιείται πολιτικά στην σημερινή
Ελλάδα, εξαιτίας της μορφής και της εξέλιξης της κοινωνικοοικονομικής κρίσης.
Όπως ασφαλώς δεν θα μπορούσε να ταιριάξει, υπό τις σημερινές συνθήκες, έστω με
βία και διπλοπροσωπία ο δεξιός ευρωπαϊσμός με την ακροδεξιά.
Άρα ο κ.
Σαμαράς βρίσκεται πολιτικώς στον αέρα και αναγκάζεται να ζητήσει προστασία, όχι
ασφαλώς από τον πολίτη, αλλά από τον δικαστή. Έτσι δίνει εντολή στον υπουργό
του Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια να συντάξει αναφορά που διαβιβάζει στην Εισαγγελία
του Αρείου Πάγου, λέγοντας: Κυρία Εισαγγελεύ!
Με την παρούσα αναφορά μου θα ήθελα να σας κοινοποιήσω - ενδεικτικά
προσκομιζόμενα - δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου σχετικά με τη
φημολογούμενη κατοχή από μέλη της «Χρυσής Αυγής» (παρανόμως κτηθέντος)
οπτικοακουστικού υλικού, με την παράκληση για τις δέουσες εκ μέρους σας
ενέργειες, για την ανάδειξη της αλήθειας και την προστασία του δημοσίου βίου
από οποιαδήποτε απόπειρα εκβιασμού».
Αμέσως μετά
τα πράγματα κινούνται στο ίδιο ύφος και με την ίδια νομική τεχνική, όπως στην
περίπτωση της αναφοράς Δένδια, με την αποστολή δεκάδων φακέλων που αφορούσαν
σοβαρά, αλλά μάλλον όχι καλά τεκμηριωμένα στοιχεία για την θεμελίωση της
κατηγορίας περί εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ, τα οποία «ζέσταινε» στο γραφείο
του ο υπουργός επί μεγάλο διάσημα, περιμένοντας φαίνεται να γίνει μια δολοφονία
με τον αντίκτυπο εκείνης του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα …και να ξεσηκωθεί το ευρωπαϊκό
σύμπαν, για να προωθήσει στην Εισαγγελία το συλλεκτικό του υλικό, που μέχρι
εκείνη τη στιγμή χρησιμοποιείτο για να απειλούνται παράγοντες που συνδέονταν με
την ΧΑ!!! Τώρα η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διαβίβασε τον φάκελο στην
προϊσταμένη της εισαγγελίας Πρωτοδικών και στο διαβιβαστικό ζητείται «ο φάκελος
να συσχετιστεί με την υπάρχουσα δικογραφία για την οποία εξετάστηκε ως μάρτυρας
ο κ. Τάκης Μπαλτάκος, να αξιολογηθεί και να διερευνηθεί η βασιμότητα των
καταγγελομένων προκειμένου να διαπιστωθεί η τυχόν τέλεση του αδικήματος του
άρθρου 157 ΠΚ (βία ή απειλή βίας κατά βουλευτών ή αρχηγού πολιτικού κόμματος) ή
άλλης αξιόποινης πράξης». Ζητείται επίσης η «ταχύτατη περαίωση της έρευνας»,
ενώ για να προληφθούν περαιτέρω ζημίες στον κυβερνητικό συνασπισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και
προσωπικά στον κ. Σαμαρά, «παραγγέλλεται»:
«εάν στο μέλλον επαναληφθεί από
οποιονδήποτε και υπό οποιαδήποτε ιδιότητα η χρήση παρανόμως κτηθέντος
οπτικοακουστικού υλικού να κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία έστω κι αν ο υπαίτιος
είναι βουλευτής εν ενεργεία. Τα παραγγελθέντα ισχύουν και για κάθε άλλο
αυτόφωρο κακούργημα».
Θαυμάσια,
έτσι θεωρεί η Δικαιοσύνη πως περιφρουρεί την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία
της, κάνοντας επιλεκτική χρήση του άρθρο 157 Π. Κ., που αφορά στην ποινικοποίησης
της βίας ή απειλής βίας κατά της Βουλής ή της Κυβέρνησης; Για φαντάσου να είχε
ενεργοποιηθεί προηγουμένως, σε ποιους θα αφορούσε! Σαν δεν ντρεπόμαστε, αλλά τι
να σου κάνουν και οι εισαγγελικοί λειτουργοί! Όργανα της κυβέρνησης τους
κατάντησαν και διαφορετικές, αυτόνομες επιλογές τους θα είχαν δραματικό κόστος
γι’ αυτούς χωρίς ουσιαστικά σημαντική κάλυψη από την κοινωνία των πολιτών. Όσες
φορές παρότρυνα να ενθαρρύνουμε την δημοκρατική Δικαιοσύνη, που αγωνίζεται για
το Κράτος Δικαίου και την ανεξαρτησία της από την κυβέρνηση, ελάχιστοι
υποστήριξαν ολόθερμα και χωρίς επιφυλάξεις τις προτάσεις μου. Άρα, φταίμε κι
εμείς για τον εναρμονισμό της Δικαιοσύνης στις κυβερνητικές σκοπιμότητες. Έτσι
πιστεύω… Τώρα ας «θαυμάσουμε» την Δικαιοσύνη να μεταβάλλεται σε ουρά ή/και δόρυ
της κυβέρνησης και της αυταρχικής πρωθυπουργοκεντρικής διακυβέρνησης!
Φτάσαμε
σήμερα στο σημείο να έρχεται η Δικαιοσύνη για να προσφέρει μια οιονεί πολιτική
ομπρέλα που να καλύπτει την περιοχή που δεν μπορεί πλέον να καλύψει η
κουρελιασμένη ομπρέλα της δεξιάς, η οποία με απολύτως καιροσκοπικά κριτήρια
επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια να συνδεθεί με εκείνη της κεντροαριστεράς.
Αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, είναι ο ορισμός της διαστροφής του πολιτεύματος.
Αν αυτό δεν
προβληματίζει βαθιά τον κάθε δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας, ασχέτως πού και
πώς τοποθετείται κομματικά, λυπάμαι αλλά δεν θα έχει χαθεί απλώς το μέτρο της
δημοκρατικής συγκρότησης και λειτουργίας στην Ελλάδα, αλλά σε κρίσιμο βαθμό η
ίδια η πολιτική ουσία του δημοκρατικού φαινομένου στον τόπο μας. Σε αυτή την
φάση θα έπρεπε να είναι κατανοητό από τον κάθε έλληνα πως οι επιπτώσεις από το
σκάσιμο της σαμπρέλας της ελληνικής οικονομίας – έτσι όπως το προσέγγισα στο
ακριβώς προηγούμενο διαδικτυακό μου άρθρο – καθιστά φτερό στον άνεμο τα
κόμματα-ομπρέλα τόσο από δεξιά, όσο και από αριστερά του περίφημου πολιτικού
κέντρου.
Το δραματικό
πλήγμα των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων και το σαρωτικό και τελεσίδικο για την
χαμηλή–μέσαια τάξη συνηγορούν υπέρ της πλήρους ανασύνθεσης του κομματικού
φαινομένου στην Ελλάδα και των πολιτικών κατηγοριοποιήσεων και κατηγοριών. Τα
κόμματα-ομπρέλα δεν έχουν πλέον πολιτική έννοια, τουλάχιστον μέχρις ότου
σταθεροποιηθεί η ελληνική οικονομία, ανασυνταχθεί η παραγωγή και διαμορφωθεί
ένα νέο κοινωνικό μοντέλο. Αυτό θα πάρει αρκετά χρόνια και είναι εξωφρενικό να
παρακολουθείς την Διαπλοκή και τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς των
κυβερνόντων κομμάτων να επιχειρούν να πείσουν για το αντίθετο. Ακόμα πιο
εξωφρενικό είναι να γινόμαστε μάρτυρες μιας επιχείρησης να καταστήσουν οι ίδιοι
την Δικαιοσύνη ομπρέλα που θα τους κρατήσει στεγνούς από τον κοινωνικό
κατακλυσμό που οι ίδιοι προκάλεσαν. Δεν είναι αυτός ο ρόλος της Δικαιοσύνης στα
δημοκρατικά πολιτεύματα.
Ας το
συνειδητοποιήσουν όλοι οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, αλλά και όλοι εμείς οι
έλληνες πολίτες που οφείλουμε να κατανοήσουμε την υπέρτατη ανάγκη αυτής της
περιόδου: την ανάγκη η Δικαιοσύνη ως ύφος και περιεχόμενο να σταθεί με
αξιοπρέπεια στα πόδια της. Αν δεν μπορέσει να το κάνει και δεν την βοηθήσουμε
όλοι μας να το κάνει, τότε την θέση της κουρελιασμένης κεντροδεξιάς και
κεντροαριστερής ομπρέλας θα πάρει η μαύρη ομπρέλα μιας απολύτως ιδιόμορφης
δικτατορίας των Διαπλεκομένων στο όνομα μάλιστα του ευρωπαϊσμού!!! Εδώ βάζω
τρία θαυμαστικά, εσείς βάλτε όσα αντέχετε! Ο ευρωπαϊσμός αυτή την στιγμή στην
Ελλάδα θα μπορούσε να υπηρετηθεί μόνον στο πλαίσιο της αριστερής μεταρρύθμισης
και μόνον στο πλαίσιο της συνεργασίας φορέων με δημοκρατική συγκρότηση που δεν
φοβούνται τον κοινωνικό και δικαστικό έλεγχο. Αυτών που δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν
από αποκαλύψεις ή «αποκαλύψεις» που έρχονται και αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο
μιας ενδελεχούς και σοβαρής
κοινοβουλευτικής ή/και δικαστικής έρευνας.
Αυτοί που
τρέμουν για το παρελθόν τους αποτελούν αντικειμενικά εμπόδιο για την κοινωνική
και οικονομική πρόοδο. Όταν αργότερα η Ελλάδα εισέλθει σε νέα φάση
κοινωνικοοικονομικής σταθερότητας και στο μεταξύ δεν έχουμε προχωρήσει σε
δραστικές μεταβολές του πολιτεύματος με την ενίσχυση του ριζοσπαστικού
χαρακτήρα της δημοκρατίας, θα ανατείλει πάλι η ανάγκη ύπαρξης κομμάτων-ομπρέλα
τόσο δεξιά του κέντρου, όσο και στα αριστερά του. Σήμερα αυτό δεν είναι απλώς
παράδοξο, αλλά απολύτως διαστροφικό για την δημοκρατική εξέλιξη στην Ελλάδα.