Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος Δεν νομίζω να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να μην πιστεύει ότι οι μεγάλες και σοβαρές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται μετά από διάλογο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη, αν γίνεται, δυνατή συναίνεση. Κι αυτό όχι μόνο για να μη φορτώνεται μόνη της η εκάστοτε κυβέρνηση το πολιτικό κόστος, αν οι αποφάσεις είναι δυσάρεστες, αλλά και για να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή από την κοινή γνώμη.
Ωστόσο, δεν νομίζω να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να μην πιστεύει ότι, όπως όλοι οι κανόνες, έχει κι αυτός τις εξαιρέσεις του. Προ καιρού λέγαμε για το Ασφαλιστικό. Γιατί χρειάζεται να προηγηθεί διάλογος προκειμένου να επιδιωχθεί η μείωση της εισφοροδιαφυγής; Ή ο περιορισμός της σπατάλης στα φάρμακα; Ή η αντιμετώπιση του προβλήματος των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων; Διαφωνεί κανείς με την αναγκαιότητα κάποιας από τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις;
Κι αυτό ισχύει για έναν σωρό τομείς της δημόσιας ζωής. Εκείνη η απογραφή, για παράδειγμα, συμβούλων και επιτροπών τι έχει απογίνει; Ολοκληρώθηκε; Κι αν ολοκληρώθηκε, τι απέδωσε και τι ........ έγινε; Ποιο είναι το οικονομικό όφελος που προέκυψε για το Δημόσιο; Ή μήπως θα πρέπει να τεθεί κι αυτό υπό δημόσια συζήτηση;
Αυτήν την ώρα το πρόβλημά μας είναι ότι πρέπει να πείσουμε τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και τους δανειστές μας στις διεθνείς αγορές ότι η προσπάθεια για την αντιμετώπιση του οικονομικού μας προβλήματος αποτελεί την κορυφαία προτεραιότητά μας και πως κάνουμε ό,τι μπορούμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Επειδή, όμως, δεν μας πιστεύουν -και έχουν κάθε λόγο να μη μας πιστεύουν γιατί επί Καραμανλή και Παπαθανασίου τούς φλομώναμε στο παραμύθι- πρέπει να καταλάβουμε ότι το «περιμένετε και θα δείτε» δεν αποτελεί την πειστικότερη και αποτελεσματικότερη μέθοδο. Οι άνθρωποι δεν θέλουν μόνο σκέψεις και ιδέες, αλλά και μέτρα. Και κάποια απ αυτά τα θέλουν τώρα, έτσι ώστε να πεισθούν ότι πράγματι η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι σαν την προηγούμενη και ότι είναι πραγματικά αποφασισμένη να βάλει τάξη στο μαγαζί.
Υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος που να πιστεύει ότι είναι άδικες, υπερβολικές ή παράλογες οι απαιτήσεις τους;
Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος