Γράφει ο Ιπτάμενος ΟλλανδόςΟ άνθρωπος, το λογικόν αυτό ζώο που κάνει τις μεγαλύτερες κουταμάρες, αφού είχε λύσει όλα του τα προβλήματα πάνω στη γη και ζούσε ειρηνικά με όλους τους συνανθρώπους του και την φύση, έστρεψε το κεφάλι του στον ουρανό και είπε: "Εκεί πρέπει να πάω" και έδειξε τα αστέρια και ...μια πρωτοφανή απαξίωση για το τι είχε και του τι συνέβαινε γύρω του.
Ήταν την δεκαετία του '60 που σφηνώθηκε αυτή η ιδέα στο μυαλό των ανθρώπων. Δεν ξέρουμε από ποιούς ξεκίνησε αλλά όταν οι Ρώσοι με το Spoutnik (Πρωτοπόρος) κάνανε την πρώτη βόλτα στο διάστημα, κατευθείαν ο εγωισμός των ανθρώπων έδειξε το πρόσωπο του. Έγινε μια μεγάλη κούρσα ποιός θα προλάβει να πάει πρώτος στο φεγγάρι. Ανταγωνισμός για την δύναμη, το γόητρο και την ιδεολογία!
Αν κάποιος έβλεπε κάτι παράλογο σε όλα αυτά, όπως για παράδειγμα: άχρηστα έξοδα, αρρωστημένο ανταγωνισμό, απαξίωση των επίγειων προβλημάτων, κυνήγι της δύναμης, καταστροφή της φύσης, κοκ έπαιρνε τις εξής απαντήσεις: "καλά θέλεις να πάνε οι άλλοι πρώτοι; Μήπως είσαι κουμμούνι / καπιταλιστής;" "Καλά δεν βλέπεις ότι έτσι θα κατακτήσουμε το διάστημα και θα αποκτήσουμε την τεχνολογία να ταξιδεύουμε εκεί μια μέρα;" κτλ κτλ...........
Μάλιστα για να το διαδώσουν περισσότερο στη συνείδηση του ανθρώπου αρχίσαν οι σειρές επιστημονικής(;) φαντασίας όπου οι άνθρωποι είχαν ήδη κατακτήσει αυτή την τεχνολογία και ταξίδευαν στο διάστημα εντοπίζοντας καινούργιους πολιτισμούς... μπλα, μπλα, μπλα. Και επιβεβαιώνοντας το δεύτερο συνθετικό μόνο του είδους της ταινίας (φαντασία), εμείς οι τέλειοι άνθρωποι που ζούμε ειρηνικά και αδελφωμένα, βοηθούσαμε όλους τους εξωγήινους αν αντιμετωπίζαν προβλήματα. Άσχετο φυσικά αν σήμερα σκοτώνουμε πέρα από ανθρώπους και εκατομμύρια ζώα που ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες και που δικαιούνται τον τίτλο του γήινου. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία... Έτσι σιγά-σιγά πάψανε και οι ερωτήσεις και όλοι μας θεωρούμε φυσιολογικό να ξοδεύονται λεφτά για το διάστημα όταν πεινάνε συνάνθρωποι μας, όταν καταστρέφεται η γη, όταν σκοτώνουμε ψυχρά και προμελετημένα.
Στα πλαίσια αυτής της "λογικής" η Κίνα στέλνοντας ανθρώπους στο φεγγάρι για πρώτη φορά μέσα στο 2008 πανυγήρισε την "κατάκτηση του διαστήματος" (πομπώδη λόγια...). Την ίδια στιγμή που οι πολίτες της σκοτώνονταν από μολυσμένα γάλατα, εργατικά ατυχήματα, την πείνα και την "δημοκρατία", εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών πανυγήριζαν εκστασιασμένοι την "δύναμη" της χώρας τους και το ότι 2 συμπολίτες τους βγήκαν έξω από την ατμόσφαιρα της γης...
Ύστερα είναι και αυτή η "λογική" ότι η γη δεν μας χωράει και καταστρέφεται (μόνη της ε;) και άρα θα πρέπει να αναζητήσουμε νέους τόπους διαμονής. Όπως για παράδειγμα ο Άρης. Που είναι κοντά μας και αν είχε νερό θα μπορούσαμε μακροπρόθεσμα και με ήδη καλά οργανωμένα σχέδια να ζήσουμε εκεί. Ε, άπαιχτη λογική, οφείλετε να ομολογήσετε. Κάνετε σχέδια πως θα κάνετε αποικήσιμο τον Άρη (εδώ και χρόνια) την στιγμή που κάνετε την ζωή στη γη αδύνατη. Χρήματα, μόλυνση, αλλά κυρίως πλήρης απαξίωση και αποφυγή των πραγματικών προβλημάτων όπως για παράδειγμα ο υπερπληθυσμός. Και ο λαός χειροκροτά και κοιτά με ανοιχτό το στόμα, ελπίζει να βρεθεί αυτό το πολυπόθητο νερό για να σωθεί αν όχι αυτός, τουλάχιστον τα παιδιά του, ή τα παιδιά των παιδιών του τέλος πάντων.
Ε, δεν είμαστε καλά. Δηλαδή τι άλλο χρειάζεται για να δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή τη "λογική" που έχουμε, μ'αυτά τα "μυαλά" που μας κυβερνούν. Και μη πει κανένας αυτά γίνονται σε Aμερική - Ρωσία ή στην Κίνα, γιατί και εμείς σαν Ευρώπη έχουμε το δικό μας πρόγραμμα, αλλά και γιατί ξέρω ότι ουκ ολίγες φορές μέσα από τέτοιου είδους "ύποπτες" ειδήσεις πήγαμε να δούμε φωτογραφίες της NASA...
Στα πλαίσια αυτής της έρευνας λοιπόν για νερό στον Άρη, τούτο εδώ το φτωχό ιστολόγιο έλαβε ένα email με τον τίτλο "Water on Mars: οι νέες ολοκαίνουργιες φωτογραφίες της ΝΑSA". Οφείλω να ομολογήσω ότι τις είδα, επειδή εμπιστεύομαι το γούστο του φίλου μου. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν πραγματικά καταπληκτικές. Δεν περίμενα να δω το θέαμα που αντίκρυσα.
Παρόλα αυτά, πιστός στις ιδέες μου, παραθέτω μόνο ένα σύνδεσμο από τον ιστότοπο της NASA και αυτό γιατί απλώς σκέφτομαι πόσο κόστισε αυτή η ρημάδα και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτά τα λεφτά.
Αυτά!
Τροφή για Σκέψη