Γιατί όλοι μιλούν για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης...


 ...και έχουν λόγο σοβαρό;...

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, τον Σεπτέμβριο του 2019, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ και νυν υφυπουργός Ενέργειας Τζέφρι Πάιατ, σε μια επίσκεψή του στην ακριτική Αλεξανδρούπολη, από τις πολλές που θα ακολουθούσαν, μίλησε για τον ρόλο που μπορούσε να παίξει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά τότε καταλάβαιναν μόνο λίγοι που  γνώριζαν το γεωπολιτικό παιχνίδι και το παρασκήνιο που υπήρχε...

Ο Τζέφρι Πάιατ είχε μιλήσει για τις ευκαιρίες που έβλεπαν οι ΗΠΑ στη μελλοντική ιδιωτικοποίηση της θαλάσσιας υποδομής της πόλης με την ελπίδα ότι θα υπήρχαν προϋποθέσεις για συμμετοχή Αμερικανών επενδυτών, όπως είχε πει.

Την περασμένη Πέμπτη, μετά τη λήξη της προθεσμίας για την κατάθεση των προσφορών στο ΤΑΙΠΕΔ, υπήρξαν μόνο δύο προτάσεις, αντί για τέσσερις που είχαν αρχικά ενδιαφερθεί, και αυτές ήταν μόνο αμερικανικών συμφερόντων, από κοινοπραξίες που διεκδικούν την απόκτηση του 67% του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης.

Το ΤΑΙΠΕΔ είχε αποφασίσει να πουλήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το 2020. Την άνοιξη του 2021 ανακοίνωσε ότι είχαν προεπιλεχθεί τέσσερα γκρουπ για τη διεκδίκησή του (στα οποία συμμετείχαν οι Σαββίδης, Κοπελούζος, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και Τεξανοί). Τα επιχειρηματικά σχήματα όμως στα οποία μετειχαν ο Όμιλος Κοπελούζου και ο Ιβάν Σαββίδης, οι οποίοι σχετίζονται με ρωσικά συμφέροντα, αποχώρησαν σιωπηλά από τη διεκδίκηση του λιμανιού, χωρίς να καταθέσουν τελικά τις προσφορές τους.

Ο Όμιλος Κοπελούζου και ο Ιβάν Σαββίδης, οι οποίοι σχετίζονται με ρωσικά συμφέροντα, αποχώρησαν σιωπηλά από τη διεκδίκηση του λιμανιού, χωρίς να καταθέσουν τελικά τις προσφορές τους.
Έκλεισε έτσι και τυπικά (ουσιαστικά είχε κλείσει προ πολλού) μια υπόγεια αμερικανορωσική διαμάχη που υπήρχε εδώ και χρόνια στην Αλεξανδρούπολη, αν και οι ΗΠΑ είχαν αντικειμενικά πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα για να κερδίσουν και μάλλον δεν υπήρχε κανένα περιθώριο στην πραγματικότητα για άλλου είδους εξέλιξη.

Ούτε η συγκυρία, άλλωστε, ήταν ευνοϊκή για την ανάπτυξη των ρωσικών συμφερόντων σε μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Παρ' όλα αυτά, οι Ρώσοι διατηρούν κάποια ερείσματα στην περιοχή, για την οποία το ενδιαφέρον τους παραμένει, αλλά η επιρροή τους πλέον είναι πολύ μικρή. 

Αν υπάρχει κάποιος όμως που είναι πιο ενοχλημένος από τη Ρωσία για την ισχυρή αμερικανική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη, η οποία θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή, είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, που θεωρεί ότι αυτή θα στραφεί ενάντια στα συμφέροντα του.  

Όπως είπε και ο Αμερικανός πρέσβης σε εκείνη την επίσκεψή του το 2019, οι ΗΠΑ είδαν την Αλεξανδρούπολη ως μια στρατηγικά σημαντική τοποθεσία και ως βασικό ενδιάμεσο σταθμό τόσο για τον Εύξεινο Πόντο όσο και για την περιοχή των Βαλκανίων. 

«... Ελπίζω ότι θα έχουμε έναν Αμερικανό πλειοδότη για το λιμάνι… Αλλά θα βλέπετε περισσότερο εμένα, τον εξαίρετο γενικό μας πρόξενο και γενικότερα την αμερικανική ομάδα εδώ στην Αλεξανδρούπολη, διότι πρόκειται για μια πόλη στρατηγικής σημασίας», είχε πει τότε.

Η αμερικανική παρουσία στην πόλη

Με το που θα φτάσει κάποιος στην πόλη και περπατήσει στο κέντρο της πάντως, δεν αντιλαμβάνεται την αμερικανική παρουσία αυτή την περίοδο. Ούτε κάποια νέα αμερικανική βάση όπως διαπιστώσαμε έχει δημιουργηθεί στην Αλεξανδρούπολη.

«Πολύς κόσμος δεν έχει καταλάβει ότι δεν φτιάχθηκε κάποια στρατιωτική αμερικανική βάση εδώ και δεν υπάρχει και προγραμματισμός για να γίνει κάτι τέτοιο», μας λέει ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης, Κωνσταντίνος Χατζημιχαήλ, που έχει περάσει περισσότερες ώρες με Αμερικανούς αξιωματούχους από οποιονδήποτε άλλον τα τελευταία χρόνια στην πόλη.  

«Αυτό που προσφέρουμε είναι ένα μέρος αυτού που ονομάζεται “host nation support” και αφορά την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών military logistics (στρατιωτικού εφοδιασμού). Για την ακρίβεια, αυτό που κάνουμε είναι υποδοχή, διαχείριση φορτίου και προώθηση. Προωθούμε δηλαδή είτε προς την ευρωπαϊκή ενδοχώρα είτε προς τις ΗΠΑ στρατιωτικό υλικό, οχήματα, πτητικά μέσα, τεθωρακισμένα, σε μια τακτική βάση». 

Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο της Βασιλικής Σιουτη, πατήστε ΕΔΩ...