.png)
Ο πρόεδρος του Κολλεγίου Αθηνών, της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή και καθηγητής Φυσικών Καταστροφών μίλησε στη LiFO λίγες ώρες μετά την επιστροφή του από τις πληγείσες περιοχές του σεισμού της Τουρκίας. Ένα αυτοκινητάκι που κρέμεται στην άκρη ενός... μισογκρεμισμένου μπαλκονιού, διάφορα άλλα παιδικά παιχνίδια σκόρπια ανάμεσα στα συντρίμμια των διαλυμένων πολυκατοικιών και προσωπικά είδη που θυμίζουν τη χαμένη πια καθημερινότητα των σεισμόπληκτων στη γειτονική χώρα.
Αυτές είναι κάποιες από τις εικόνες που έχουν αποτυπωθεί πολύ έντονα στη μνήμη του καθηγητή Φυσικών Καταστροφών και ακαδημαϊκού Κώστα Συνολάκη απ’ το ταξίδι του στις πληγείσες περιοχές της Τουρκίας. Τον συναντώ στο γραφείο του, στον τρίτο όροφο του εμβληματικού Μπενακείου Διδακτηρίου στο Κολλέγιο Αθηνών. «Στο μυαλό μου έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα όλα αυτά τα απομεινάρια της προηγούμενης ζωής των κατοίκων αλλά και η δύναμη της καλοσύνης των ανθρώπων», εξηγεί.
Τη μαρτυρία του απ’ τον τόπο της καταστροφής μετά το χτύπημα του εγκέλαδου και τις συγκλονιστικές ιστορίες που έχει να περιγράψει από τις συζητήσεις με Τούρκους πολίτες συνοδεύουν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες που τράβηξε. Τις προβάλλει μέσω του κινητού του σε μια μεγάλη οθόνη ‒ εικόνες βιβλικής καταστροφής, απόγνωση, όλεθρος, πρόχειροι καταυλισμοί, άνθρωποι σε σοκ και οικογένειες που παλεύουν να στήσουν τη ζωή τους από την αρχή.
Το 365 μ.Χ. η δυτική Κρήτη ανυψώθηκε κατά 10 μέτρα, ενώ ακόμη μπορεί να δει κανείς τα σημάδια της ανυψωμένης ακτογραμμής στα Σφακιά και στα Χανιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι μιλάμε μόνο για το μακρινό παρελθόν, αφού στην Ελλάδα ο πιο μεγάλος σεισμός των τελευταίων 100 ετών έγινε στην Αμοργό, ήταν 7,5 Ρίχτερ.
Ο ίδιος έχει βρεθεί σε σημεία και τοποθεσίες τεράστιων φυσικών καταστροφών, σε Ινδονησία, Σρι Λάνκα, Χιλή, Ιαπωνία και ΗΠΑ, επομένως είναι συνηθισμένος σε τέτοιες σκηνές. Αυτές τις μέρες, μαζί με την ομάδα του, ταξίδεψε σε περιοχές της επαρχίας της Αντιόχειας στη μεσογειακή ακτή της Τουρκίας, επισκέφθηκε το επίκεντρο του σεισμού στην επαρχία Καχραμάνμαρας και περπάτησε στην περιοχή του Χατάι, όπου έχουν γίνει ομαδικές ταφές θυμάτων.
«Η αρχική εκτίμηση που έκανα για την Τουρκία επιβεβαιώθηκε στο ταξίδι αυτό, παρατηρώντας από κοντά όλες τις κατασκευαστικές αστοχίες. Δυστυχώς, περπατώντας στους δρόμους των περιοχών αυτών, που είναι γεμάτες πληγές και οδύνη, διαπίστωσα ότι νεόδμητα ιδιωτικά κτίρια που αναγέρθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια, και μάλιστα διαφημίζονταν ως αντισεισμικής τεχνολογίας, κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι, ενώ τρία νοσοκομεία που χτίστηκαν την τελευταία δεκαετία λειτουργούν κανονικά.
Τα περισσότερα πολυώροφα κτίρια που κατέρρευσαν ήταν κτισμένα με οπλισμένο σκυρόδεμα. Φανταστείτε ότι το τσιμέντο τριβόταν σαν σκόνη. Σκεφτείτε ότι στην Καλιφόρνια ανάλογα κτίρια είναι κατασκευασμένα από ξύλο ή χάλυβα, υλικά που όταν χρησιμοποιούνται με ενδεδειγμένο τρόπο, μπορεί να αποδειχθούν πιο ανθεκτικά στους σεισμούς», υποστηρίζει.
Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...