«Καρφιά» κατά κυβέρνησης και Εκκλησίας...


 ...από τους δικηγόρους του π. Αντώνιου...

Μέσω των δικηγόρων του πατέρα Αντώνιου έρχεται η πρώτη επίσημη αντίδραση του μετά τον διωγμό από τις εγκαταστάσεις της δομής.

Πυρ και μανία κατά της επίσημης ελληνικής εκκλησίας αλλά και της κυβέρνησης εμφανίστηκε ο Θρασύβουλος Κονταξής, δικηγόρος του πατέρα Αντώνιου. Σε... δηλώσεις του στους δημοσιογράφους έξω από την κεντρική δομή της Κιβωτού καταφέρθηκε κατά της επίσημης ελληνικής εκκλησίας, της κυβέρνησης και του νέου ΔΣ που όπως υποστήριξε παράνομα πέταξαν έξω από τον κοιτώνα του τον πατέρα Αντώνιο και την οικογένειά του.

«Αυτό που έχω να δηλώσω σήμερα και δεν αφορά την υπερασπιστική γραμμή, είναι ότι το αβυσσαλέο μίσος της επίσημης ελληνικής εκκλησίας για το έργο της Κιβωτού συνάντησε την εκλογική αγωνία της κυβέρνησης, η οποία με ένα εγκάθετο διοικητικό συμβούλιο, πρόεδρος του οποίου είναι μία εφοπλιστής, παράνομα και αυθαίρετα κλείδωσαν και πέταξαν κυριολεκτικά στον δρόμο την οικογένεια του πατέρα Αντωνίου. Είναι ανέστιος, δεν υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία όπως γράφεται και αυτό που απαιτούμε είναι την άμεση παρέμβαση των οικείων εισαγγελικών αρχών», ανέφερε ο κ. Κονταξής.

Ο δικηγόρος του ιδρυτή της «Κιβωτού» σημείωσε ακόμα ότι θα συναντηθεί με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, για να καταγγείλει τα όσα παράνομα συμβαίνουν.

Ο ίδιος διέψευσε ότι ο πατέρας Αντώνιος ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς του έχει κάνει οποιαδήποτε δήλωση στα ΜΜΕ, και όσα διέρρευσαν στον Τύπο δεν είναι αληθή.

Σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τις καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είπε ότι μέχρι στιγμής πρόκειται για «δημοσιεύματα» και εάν υπάρξουν κατηγορίες θα θα απαντήσουν στον «οικείο χώρο της Δικαιοσύνης».

Ο Γιάννης Κώτσος, επίσης δικηγόρος του πατέρα Αντωνίου, μίλησε για παραβίαση του Κράτους Δικαίου και κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας. Έκανε ακόμα λόγο «για αδικαιολόγητη και μη νόμιμη αλλαγή της κλειδαριάς του κοιτώνα τους εντός της Κιβωτού, χωρίς να τους έχει επιδοθεί καν νόμιμα οποιαδήποτε δικαστική απόφαση ή διάταξη» που οδήγησε ένα ζεύγος με το ανήλικο παιδί τους «να κοιμηθούν στο αυτοκίνητο γιατί δεν έχουν που αλλού να πάνε».