Καρτέλ...

 
Αναμενόμενο ότι τα περισσότερα προιόντα του καλαθιού της "νοικοκυράς" είναι ιδιωτικής ετικέτας. Αυτά δηλαδή που βγάζουν τα σούπερ μάρκετ με δική τους φίρμα. Το τρικάκι; Αυτά τα προιόντα κατασκευάζονται από τις ίδιες μεγάλες εταιρίες που κάνουν και τα επώνυμα! Και τα περισσότερα είναι παρεμφερή αν όχι και ίδια με επώνυμες μάρκες. 

Να το ερώτημα λοιπόν: Πως γίνεται... μια εταιρία τροφίμων (ή παρεμφερών προιόντων, πχ. καθαριστικά) να μπορεί να προμηθεύει το σούπερ μάρκετ με το ίδιο (έστω παρεμφερές προιόν) 20-30-40% φθηνότερο από το δικό της επώνυμο και να βγάζει και κέρδος; Ποια είναι τελικά τα περιθώρια κέρδους στο χονδρεμπόριο και στη λιανική των τροφίμων αλλά και των άλλων ειδών σουπερμάρκετ; 
Για να μην καταδικάσουμε αμέσως τις εταιρίες που παράγουν τρόφιμα, να πουμε εδώ πως τα σούπερ μάρκετ όταν βάζουν επώνυμο προιόν στα ράφια, ζητούν από την εταιρία εξτρά έκπτωση για "προβολή του" και "καλή τοποθέτηση" και διάφορα άλλα. Το όλο κύκλωμα δηλαδή είναι γεμάτο παγίδες για το που πάνε τα κέρδη και ποιος τα καρπώνεται. 
Δεν διαφωνεί κανένας μας στο να υπάρχει κέρδος σε χονδρική και λιανική. Εργοστάσια και μαγαζιά πρέπει να κερδίσουν για να επιβιώσουν, να κάνουν επενδύσεις, να πληρώσουν τα έξοδα τους, να έχουν στο τέλος και μια απόδοση. Αλλά ακόμη το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ελέγξει και τα καρτέλ που έχουν σχηματιστεί και τα περιθώρια κέρδους και δεν μπορεί να επιβάλλει την απαραίτητη διαφάνεια. Που η διαφάνεια βέβαια δεν είναι να δημοσιεύουμε τιμές σε ένα "παρατηρητήριο" αλλά να ελέγχουμε πως διαμορφώνονται αυτές.