Συναντώντας αγνώστους στο πάρκο, με τον Κυριάκο και τον Ταγίπ...

0


 Ένας ηγέτης, που το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ της χώρας του τον εκθειάζει, όμως ο ίδιος αντιμετωπίζει μομφές για την ακρίβεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών, την παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, περπατά στη Νέα Υόρκη, όπου βρίσκεται στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης του ΟΗΕ.

Ξάφνου, συναντά κάποιον... άγνωστο ο οποίος τον προσεγγίζει ή τον φωνάζει φιλικά και έχουν μια μικρή εγκάρδια συζήτηση. Εντελώς τυχαία, στέλεχος της κουστωδίας του ηγέτη απαθανατίζει τη στιγμή σε βίντεο, το οποίο αμέσως διοχετεύεται σε όλα τα προαναφερθέντα ΜΜΕ, κρατικά και μη.

Είναι πολύ πιθανόν να είδατε κι εσείς την ιστορία αυτή στις οθόνες της τηλεόρασης ή του υπολογιστή σας, ή σε κάποια εφημερίδα. Είναι μάλιστα πολύ πιθανόν να την είδατε περισσότερο από μία φορά, διότι το ίδιο «τυχαίο συμβάν» με ελάχιστες διαφορές συνέβη και στον Ταγίπ Ερντογάν και στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

«Ευχαριστώ πρόεδρε, για όσα σε βολεύει να σε ευχαριστώ»

Διαβάζουμε στο πρακτορείο Anadolu: «Ο Τούρκος πρόεδρος το Σάββατο βγήκε μια βόλτα στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης (…) τράβηξε την προσοχή όσων βρίσκονταν στο πάρκο, ήρθε σε επαφή μαζί τους κι επίσης έβγαλε φωτογραφίες. Ενώ καθόταν σε ένα παγκάκι, ένα άτομο τον πέτυχε και τον ευχαρίστησε για τον ρόλο του στη συνεχιζόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία».

Ο Ερντογάν δηλαδή πήγε «για μια βόλτα» στη Νέα Υόρκη, εντελώς τυχαία υπήρχε εκεί ο φωτογράφος του και ένας βιντεολήπτης, και εντελώς τυχαία ένας τυχαίος Νεοϋορκέζος όχι απλά τον αναγνώρισε, αλλά μπήκε στον κόπο να κάτσει δίπλα του και μέσω μεταφραστή να τον ευχαριστήσει «για όλη σας τη δουλειά στην Ουκρανία (…) για τα σιτηρά που πέρασαν (…) και επειδή βοηθήσατε να γίνει το ΝΑΤΟ πιο δυνατό».

   

 Είναι δύσκολο να αποδειχτεί το προφανές, ότι δηλαδή το «τυχαίο συμβάν» ήταν ολωσδιόλου στημένο από τον τουρκικό μηχανισμό προπαγάνδας. Τα σημάδια όμως είναι εκεί. Ολόκληρο το βίντεο της «βόλτας» του Ερντογάν στο Σέντραλ Παρκ είναι γεμάτο από συναντήσεις με περαστικούς. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν γνωρίζει ποιος είναι, τους τραβά την προσοχή η κάμερα και οι μπράβοι, ρωτούν να μάθουν (ή ενημερώνονται χωρίς προτροπή από την ακολουθία) και όταν μαθαίνουν τον χαιρετούν ή βγαίνουν μια φωτογραφία μαζί του. Ένας μόνο είναι αυτός που κάθεται μαζί του και συζητά για πολιτικά ζητήματα, και εντελώς τυχαία τον επικροτεί ακριβώς για τα ζητήματα τα οποία βολεύουν τον Σουλτάνο να βρίσκονται στη δημόσια συζήτηση: τον διαμεσολαβητικό του ρόλο στο ρωσο-ουκρανικό, τις εξαγωγές σιτηρών από την εμπόλεμη ζώνη και την αμφισβητήσιμη από ορισμένους εκ των συμμάχων «ενίσχυση του ΝΑΤΟ».

Φυσικά δεν είναι τόσο απλό και εύκολο να πλησιάσει κανείς έναν πρόεδρο χώρας όπως ο Ερντογάν. Σε ορισμένα πλάνα του βίντεο γίνεται εμφανές το πόσο μεγάλο κλοιό γύρω του έχουν κάνει οι άνδρες της ασφάλειάς του και αναμφίβολα, πριν τον «συναντήσουν», οι διάφοροι περαστικοί πέρασαν από κάποιον έστω υποτυπώδη έλεγχο για να γίνει σίγουρο ότι δεν θα αποτελέσουν απειλή και δεν θα πουν κάτι που δεν πρέπει. Όμως ο ευγνωμονών Νεοϋορκέζος φάνηκε να είναι και εξαιρετικά δασκαλεμένος.

Ένας τυχαίος Έλληνας ταρίφας σε μια τυχαία διάβαση της Νέας Υόρκης

Από την πλευρά του Έλληνα πρωθυπουργού, το «τυχαίο» σόου ήταν σίγουρα λιγότερο εντυπωσιακό, αλλά προσομοίαζε περισσότερο σε μια τυχαία συνάντηση. Περπατώντας στους δρόμους της Νέας Υόρκης — διότι, βλέπετε, ο πρωθυπουργός είναι απλός και περπατά στον δρόμο με την πλέμπα, δεν πάει στις συναντήσεις του με λιμουζίνα — «έτυχε» να βρεθεί ένας Έλληνας ομογενής ταξιτζής στη διάβαση από όπου περνούσε ο Κυριάκος. Τόσοι είναι άλλωστε οι Έλληνες στην αμερικανική μητρόπολη, που είναι πιστευτό να βρέθηκε τυχαία ένας στην ίδια διάβαση με τον Μητσοτάκη.

Ο ταξιτζής τον φώναξε φιλικά, είχαν μια σύντομη εγκάρδια συζήτηση τύπου «πού είσαι ρε μεγάλε;» και «από πού είσαι εσύ; Από την Τρίπολη;» κι έπειτα ο Κυριάκος, πάντα χαμογελαστός (σε αντίθεση με τον πιο μαζεμένο Ταγίπ) συνέχισε να περπατά. Κι όλο αυτό, εντελώς τυχαία, το τραβούσε σε βίντεο στο κινητό της μία από τις ακολούθους του Μητσοτάκη.

 Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο του Ανδρέα Κοσιάρη, πατήστε ΕΔΩ...

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)