.png)
Με την παρουσία του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, τα τελευταία δύο Σαββατοκύριακα, άνοιξε επί της ουσίας και επισήμως η προεκλογική περίοδος. Μολονότι απέχουμε μερικούς μήνες από την επίσημη έναρξή της, όσα εξαγγέλθηκαν συνιστούν τις... δεσμεύσεις των ιδίων και των κομμάτων τους για την επόμενη διακυβέρνηση της χώρας. Κανένας από τους δύο δεν το έκρυψε.
Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να σημαδευτεί από μια οξύτατη πολιτική αντιπαράθεση για να πειστεί η κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος για την ορθότητα των προτάσεων της μίας ή της άλλης πλευράς. Όμως αυτή η ορθότητα δεν καθορίζεται γενικώς και αορίστως. Προσδιορίζεται με σαφήνεια από τα συμφέροντα που η κάθε πολιτική πρόταση εξυπηρετεί.
Αντικειμενικά, αν κριθούν οι δύο προτάσεις, είναι φανερό πως η πλέον φιλολαϊκή είναι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όπως την ανέλυσε ο Αλέξης Τσίπρας. Και τούτο όχι γιατί συνιστά κάποια επαναστατική τομή στην ελληνική κοινωνία, αλλά για δύο βασικούς λόγους.
Πρώτον, γιατί αποκαθιστά τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού που αφαίρεσε η διακυβέρνηση Μητσοτάκη τα τελευταία τρία χρόνια.
Δεύτερον, επειδή το αναπτυξιακό οικονομικό μοντέλο της, η αναπτυξιακή φιλοσοφία της, δεν ξεκινάει από τη χρηματοδότηση των οικονομικά ισχυρών, αλλά από την προστασία και ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος.
Στον αντίποδα αυτής της πρότασης βρίσκεται η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που ο ένας πυλώνας της είναι η καταστολή του λαϊκού κινήματος, η περιστολή δικαιωμάτων των πολιτών, η δημιουργία αντιδημοκρατικών στεγανών στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού (βλέπε ΕΥΠ, υποκλοπές κ.λπ.) και η χρηματοδότηση «ημέτερων» επιχειρηματικών συμφερόντων με ζεστό κρατικό χρήμα, είτε αυτό γίνεται με απευθείας αναθέσεις έργων, είτε με την επιδοματική πολιτική, είτε με διάφορες λίστες διαφθοράς.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι τα τελευταία τρία χρόνια η κυβέρνηση κατάφερε να δημιουργήσει ισχυρές σχέσεις με συμφέροντα που έχουν επενδύσει πολλά στην επανεκλογή της. Όπως επίσης δε χωράει αμφιβολία πως έχει καταφέρει να τρομοκρατήσει και να συντηρητικοποιήσει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή είναι η δύναμή της. Αλλά πρέπει να ηττηθεί. Μια δεύτερη θητεία Μητσοτάκη σημαίνει ακόμη λιγότερη δημοκρατία, ακόμη περισσότερο παρακράτος, ακόμη μεγαλύτερη ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των οικονομικά ισχυρών...
efsyn.gr