.png)
Για να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μία οδός υπάρχει: συγκρότηση κυβερνητικού σχήματος με το ΠΑΣΟΚ. Δυναμική που ενισχύθηκε από την μετωπική σύγκρουση της Χαριλάου Τρικούπη με την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το θέμα των υποκλοπών.
Μια... στάση εδώ: ακόμη κι αν δεν υπήρχε η κακοήθης επιχείρηση εναντίον του κ.Ανδρουλάκη, πολύ δύσκολα το ΠΑΣΟΚ θα συνεργαζόταν με τη ΝΔ. Είναι νωρίς για να περιπέσουν στη λήθη οι δραματικές επιπτώσεις από τη προηγούμενη συνεργασία με τη ΝΔ. Και θα ήταν αυτοκτονικό να επαναληφθεί.
Επιστροφή: Ως γνωστόν το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι οι κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή κατέστρεψαν την ανθούσα επι Σημίτη οικονομία και οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και στο Μνημόνιο.
Παιδαριώδης προσέγγιση για δύο λόγους: πρώτον γιατί αποδείχτηκε ότι επι Σημιτισμού κάθε άλλο παρά πετούσε η Οικονομία, και ότι κακώς μπήκαμε εκείνη τη στιγμή στην ΟΝΕ, καθώς η χώρα έπασχε δομικά (παραδοχή από ΟΛΟΥΣ του αξιωματούχους της Ενωσης).
Ο δεύτερος λόγος, τον οποίο αντιλαμβάνονται ως και παιδιά του Δημοτικού: η Οικονομία μιάς χώρας δεν οδηγείται από το ζενίθ στο ναδίρ- και δεν καταστρέφεται- μέσα σε πέντε χρόνια. Εκτός κι αν επισυμβεί κάποιο συγκλονιστικό γεγονός (πόλεμος κλπ).
Ο συνδυασμός των δύο αυτών λόγων, που παρακάμπτονται από τους συνήθεις πανηγυρτζήδες του Σημιτισμού, ουδόλως αθωώνει την διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή. Η πολιτική της κινήθηκε στις ίδιες ράγες. Και στην Οικονομία και σχετικά με την ανακαίνιση του κράτους.
Αποτέλεσμα: επιβαρύνθηκε η κατάσταση στο οικονομικό πεδίο, ενώ απέτυχε παταγωδώς η περίφημη «επανίδρυση του κράτους». Όπως και ο περιώνυμος «εκσυγχρονισμός», εξάλλου. Το κράτος παρέμεινε ερειπιώνας…
Το ΠΑΣΟΚ, τσαλακωμένο από τις εξελίξεις, έψαχνε εναγωνίως άλλοθι για το φιάσκο του Σημιτισμού και την παροιμιώδη αδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου να διαχειριστεί την εκρηκτική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί από το 1995 μέχρι το 2009.
Διψασμένος για την πρωθυπουργία, και αφού προηγουμένως ανακάλυψε χρήματα και πηγές που δεν υπήρχαν, ο Γ. Παπανδρέου έχασε -λόγω ιδιοσυστασίας και δεσμεύσεων- την ευκαιρία να διαπραγματευθεί μια αναγκαία πλήν ορθολογική μνημονιακή σύμβαση.
Το κατάλαβε αργότερα, αλλά το κακό είχε γίνει: το θηριώδες Μνημόνιο οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό, τον ίδιο στα αποδυτήρια της πολιτικής και το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα.
Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και πριν από το 2015 και κατά την διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας ουδέποτε επέρριψε στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή την ευθύνη για την κατάρρευση της οικονομίας και της χώρας.
Μονίμως στο στόχαστρο ήσαν οι περίοδοι Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και Σαμαρά-Βενζέλου. Μονάχα μετά το 2019 άρχισαν κάποιοι ψίθυροι κι αιχμές από την Κουμουνδούρου για την διακυβέρνηση Καραμανλή. Ησαν οι πρώτες βολές, οι οποίες αναμένεται-η στήλη το θεωρεί βέβαιο- να εξελιχθούν σε ριπές. Και να γιατί:
Εκ των ων ουκ άνευ για την πιθανότητα να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεταξύ άλλων να καταδικαστεί ηχηρά από τον Τσίπρα η κυβερνητική περίοδος Καραμανλή. Η Κουμουνδούρου το καταλαβαίνει. Και θα στρώσει τον δρόμο.
Δηλαδή, θα θεωρήσει λογική την απαίτηση του ΠΑΣΟΚ να ριφθεί στο πύρ το εξώτερον η περίοδος αυτή και εξ αντιδιαστολής να μην βρίσκονται στο στόχαστρο οι κυβερνήσεις Σημίτη και Γ. Παπανδρέου.
Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί βολική προσαρμογή για λόγους…«ανωτέρας βίας». Οσο για την επι χρόνια απαλή αντιμετώπιση των κυβερνήσεων Καραμανλή από τον ΣΥΡΙΖΑ, σιγά το θέμα. Ο καλός ο μύλος όλα τ΄αλέθει…
ΥΓ: Ποιοί ξιφούλκησαν εναντίον του Κώστα Καραμανλή μετά τα Ανώγεια; Οι παντός είδους απολογητές του «εκσυγχρονισμού» που συνωστίζονται στο υπερώο του Μητσοτακισμού, καθώς και οι κυβερνητικοί πελταστές των σόσιαλ.
ΥΓ(2): Εννοείται, ότι ενδεχόμενη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργήσει ρήγμα στην Χαριλάου Τρικούπη. Επ΄ουδενί ορισμένοι σημερινοί βουλευτές και στελέχη θα συναινέσουν. Γνωστοί και «σεσημασμένοι» οι περισσότεροι…
Γιαννης Τριαντης
news247.gr