.png)
Οποιο ΜΜΕ κι αν κοιτάξεις, για τις μοβ μέδουσες θα διαβάσεις: πού είναι, πώς είναι, πώς τσιμπάνε, πώς αντιμετωπίζεται το... τσίμπημα και πάει λέγοντας. Το μόνο που δεν διαβάζουμε είναι το πώς και το γιατί. Πουθενά δεν μας λένε πώς φτάσαμε στο σημείο τα καλοκαιρινά μας μπάνια και οι διακοπές μας να εξαρτώνται, εκτός των οικονομικών δυσχερειών, και από τις χρωματιστές αυτές τσούχτρες, εξαιτίας των οποίων δεν θα μπορούμε να μπούμε φέτος στη θάλασσα. Από πού κι ως πού μας πλάκωσαν οι μοβ μέδουσες και μας έκαναν άνω κάτω το καλοκαίρι, αυτό θα πρέπει να ψάξεις πολύ για να το ανακαλύψεις...
Γιατί πουθενά δεν μας λένε πως ό,τι παθαίνουμε το αξίζουμε και πως λίγο μας είναι. Γιατί οι μέδουσες θα μας φάνε επειδή οι άνθρωποι και οι δραστηριότητές τους είτε τρώνε είτε σκοτώνουν τα ψάρια και τις χελώνες που τρώνε τις μέδουσες ώστε να υπάρχει μια ισορροπία στις θάλασσες και κατ’ επέκταση και στον πλανήτη. Γιατί δεν φτάνει η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας που ευνοεί την αυξημένη αναπαραγωγή των μεδουσών, είναι και που ξεκληρίζουμε χρόνο με τον χρόνο τις θάλασσές μας από τόνους και ξιφίες που τρώνε τις μέδουσες. Είναι που σκοτώνουμε τις θαλάσσιες χελώνες γιατί μας χαλάνε τα δίχτυα του ψαρέματος και μειώνεται ο πληθυσμός και αυτού του θηρευτή των μεδουσών.
Είναι, και πόσα δεν είναι, με τα οποία χρεώνεται το ανθρώπινο είδος που εκ των υστέρων παραπονιέται για τις τσούχτρες και τις μέδουσες που έπεσαν να μας φάνε γιατί εμείς θέλουμε να τρώμε ανεξέλεγκτα ό,τι κολυμπάει στη θάλασσα. Αλλά έτσι πάνε αυτά και ας μην το ξέρουμε, ας μην το σκεφτόμαστε και ας μην ενδιαφερόμαστε. Αλλά όταν τρως τον πλανήτη, τρως το μέλλον σου, και στο τέλος κάτι θα βρεθεί να μας φάει κι εμάς...
Πέτρος Κατσάκος
Η ΑΥΓΗ