.png)
Η αύξηση του πληθυσμού και του εισοδήματος θα οδηγήσει σε τριπλάσια αύξηση στη χρήση πλαστικών μέχρι το 2060 και για το λόγο αυτό θα πρέπει να υιοθετηθούν δραστικά μέτρα κυκλικής οικονομίας προκειμένου να μετριαστούν οι δυσμενείς συνέπειες για το περιβάλλον.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) εκπόνησε το Global Plastics Outlook: Policy Scenarios τo 2060, το οποίο καθορίζει μια σειρά από προβλέψεις για τα πλαστικά έως το 2060 και όπως σημειώνει, χωρίς ριζικές ενέργειες για τον περιορισμό της ζήτησης, την αύξηση της διάρκειας ζωής των προϊόντων και τη βελτίωση της διαχείρισης απορριμμάτων και της δυνατότητας ανακύκλωσης, η πλαστική ρύπανση θα εκτοξευθεί στα ύψη...
Η έκθεση εκτιμά ότι σχεδόν τα δύο τρίτα των πλαστικών απορριμμάτων το 2060 θα προέρχονται από είδη μικρής διάρκειας, όπως συσκευασίες, προϊόντα χαμηλού κόστους και υφάσματα. Όπως προβλέπεται, η παγκόσμια κατανάλωση πλαστικών θα αυξηθεί από 460 εκατομμύρια τόνους (Mt) το 2019 σε 1.231 Mt το 2060. Η ανάπτυξη θα είναι ταχύτερη στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, αν και οι χώρες του ΟΟΣΑ θα εξακολουθούν να παράγουν πολύ περισσότερα πλαστικά απόβλητα ανά άτομο (238 κιλά ετησίως κατά μέσο όρο) το 2060 από χώρες εκτός ΟΟΣΑ (77 κιλά).
Η έκθεση αναφέρει ότι η προβλεπόμενη αύξηση της κατανάλωσης και των απορριμμάτων πλαστικών θα επέλθει παρά την αναμενόμενη αύξηση της χρήσης ανακυκλωμένου πλαστικού στην κατασκευή νέων προϊόντων, καθώς και τις τεχνολογικές προόδους και τις τομεακές οικονομικές αλλαγές που αναμένεται να σημαίνουν μείωση κατά 16% στην ποσότητα του πλαστικό που απαιτείται για τη δημιουργία 1 USD οικονομικής παραγωγής έως το 2060.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ Mathias Cormann ανέφερε σχετικά ότι «εάν θέλουμε έναν κόσμο απαλλαγμένο από πλαστική ρύπανση, σύμφωνα με τις φιλοδοξίες της Περιβαλλοντικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, θα χρειαστεί να αναλάβουμε πολύ πιο αυστηρή και παγκόσμια συντονισμένη δράση.
«Αυτή η έκθεση προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές που μπορούν να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των πλαστικών που θα μπορούσαν να περιορίσουν σημαντικά –ακόμα και να εξαλείψουν– τη διαρροή πλαστικού στο περιβάλλον».