Το αμείλικτο "γιατί;"...

 ...σκιάζει τα (θετικά) κυβερνητικά μέτρα...

Ας αφήσουμε στην άκρη το λιανεμπόριο της πολιτικής μεμψιμοιρίας για τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός κι ας δούμε δύο τραγικές επιλογές-και την βαρύτατη ευθύνη- της κυβέρνησης στο Ενεργειακό. Επιλογές τις οποίες ο κ. Μητσοτάκης αναθεώρησε πανικόβλητος χωρίς να πει ένα στοιχειώδες mea culpa. Ίσως γιατί... η ειλικρινής παραδοχή και η γενναία αυτοκριτική είναι ίδιον μεγάλων ηγετών…

Ερώτημα πρώτο: Γιατί βιάστηκε να καταργήσει εσπευσμένα τις λιγνιτικές μονάδες στην Δυτική Μακεδονία και στη Μεγαλόπολη; Τι τον ώθησε να εξαγγείλει το κλείσιμο μέχρι το 2023, τη στιγμή που άλλες χώρες που επίσης διαθέτουν λιγνίτη όρισαν την κατάργηση ακόμη και μέχρι το 2049; (Γερμανία, το 2030- Τσεχία, το 2038-Πολωνία το 2049).

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου είχε καταγγείλει ότι η επιλογή αυτή υπακούει στην δέσμευση του πρωθυπουργού απέναντι σε εταιρείες που εμπορεύονται φυσικό αέριο.

Ακόμη κι αν δεν ισχύει ο ισχυρισμός αυτός, η βιαστική κατάργηση ήταν αστόχαστη και καταστροφική. Αποδείχτηκε βρόχος στον λαιμό της χώρας, φεύ με την σύμφωνη γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ τότε, γεγονός που επίσης είχε στηλιτεύσει ο Κούλογλου.

Συνόψισε δε την απογοήτευσή του για την στάση του κόμματός του, με την εξής φράση: "Στου κουφού «αριστερού» την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα". Αργότερα το κατάλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν αργά. Το κακό είχε ήδη γίνει.

Οι επιπτώσεις απτές. Και για τη χώρα, εξαιτίας της ολέθριας κυβερνητικής επιλογής, την οποία αναγκάστηκε να πάρει πίσω ο κ. Μητσοτάκης, και για την αξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ερώτημα δεύτερο: Γιατί στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, τον Μάρτιο, η Ελλάδα δεν συμπορεύτηκε με την Ισπανία και την Πορτογαλία, ζητώντας αποσύνδεση της τιμής του φυσικού αερίου από την ηλεκτρική ενέργεια;

Οι Ίβηρες πανηγύριζαν για την επιτυχία τους, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ σφυροκοπούσαν τον πρωθυπουργό για την ατολμία και την αδράνειά του, αλλά η κυβέρνηση δια του κυβερνητικού εκπροσώπου και φλύαρων υπουργών εγκαλούσε τα δύο κόμματα για…λαϊκισμό!

Τώρα, όμως, δεν ακολουθεί απλώς τα βήματα των Ιβήρων (αποσύνδεση), αλλά ασκεί κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την υπερφαλαγγίζει! Δυστυχώς, έχασε πολύτιμο χρόνο. Όσο για την περιώνυμη δήλωση του εκπροσώπου, θα αποτελεί ανεξίτηλη μουντζούρα στο κυβερνητικό τετράδιο. Ας τη θυμηθούμε:

"Πολλές από τις προτάσεις που περιλαμβάνουν τρόπους για την αποσύνδεση των ορυκτών καυσίμων από τον προσδιορισμό των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως σε περιοχές περιορισμένης διασύνδεσης με την κοινή ηλεκτρική αγορά, όπως η Ιβηρική Χερσόνησος, μεταφέρουν μεγαλύτερο οικονομικό βάρος στους κρατικούς προϋπολογισμούς και άρα στους φορολογούμενους που είναι και οι καταναλωτές ενέργειας".

…Το τρίτο και τελευταίο ερώτημα δεν παραπέμπει σε κάποιο «γιατί;», αλλά συνιστά τον πυρήνα σοβαρού προβληματισμού: Πως να εμπιστευτείς μια κυβέρνηση η οποία σε θέμα υψίστης σημασίας, όπως το Ενεργειακό, ακολούθησε σκολιό δρόμο με δύο επιβαρυντικές για τη χώρα επιλογές, δίχως καν ένα ψήγμα αυτοκριτικής;

Γιάννης Τριάντης