.png)
Παντελής Μπουκάλας
Για τον Παναθηναϊκό, το βράδυ του Σαββάτου ήταν μια σπουδαία στιγμή. Κατέκτησε το Κύπελλο έπειτα από πολυετή στέρηση τίτλων, που του στερούσε και το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται αγγλιστί μεν ως Panathinaikos, ελληνιστί δε ως «πρέσβης» της Ελλάδας στην Ευρώπη. Για το ελληνικό ποδόσφαιρο όμως, άρα και... για τον Παναθηναϊκό, που αποτελεί ιστορικό κεφάλαιό του, το ίδιο βράδυ ήταν μια θλιβερή στιγμή.
Μία επιπλέον θλιβερή στιγμή. Ενας επιπλέον κρίκος στη μακρότατη αλυσίδα της βίας, της ανομίας και της λεκτικής χυδαιότητας από την πλευρά όσων αφιονισμένων οπαδών παριστάνουν τους αγνούς φιλάθλους, της πλήρους ανετοιμότητας από την πλευρά της ΕΠΟ και των εύκολων λύσεων από την πλευρά της αστυνομίας και γενικά της πολιτείας.
Αν βέβαια είναι λύση η εμμονική πλέον, αν όχι ρεβανσιστική, δακρυγονοβολία των ΜΑΤ εναντίον δικαίων και αδίκων. Ακόμη και εναντίον ανήλικων παίδων. Και εννοώ τα δεκάχρονα παιδιά που είχαν πάει με τους γονείς τους να χαρούν την πολυδιαφημισμένη «γιορτή του ποδοσφαίρου» και την «επιστροφή της Ελλάδας στον πολιτισμό της ειρηνικής συνύπαρξης οπαδών», και όχι όσους άνω των τριάντα έχουν αποφασίσει να παραμείνουν διά βίου ανώριμοι.
Πώς μπήκαν στο ΟΑΚΑ αμέτρητες φωτοβολίδες και καπνογόνα, έπειτα από «εξονυχιστικό» έλεγχο, ένας Θεός το ξέρει. Οχι ο βιβλικός Θεός, αλλά η ομάδα-θεός, όποια κι αν είναι τα χρώματά της. Οι ομάδες που λατρεύονται σαν θρησκεία είναι θεότητες της βίας. Οι φανατικοί πιστοί τους είναι βέβαιοι ότι δικαιούνται να χρησιμοποιήσουν κάθε μέθοδο ώστε να επιβληθούν στις άλλες θρησκείες. Εχουν πάντα δίκιο. Πάντα προκαλούνται από τους αντίπαλους παίκτες, προπονητές και οπαδούς ή από τους διαιτητές ή από την αστυνομία. Πάντα σφαγιάζονται από τα «κοράκια». Πάντα τούς κλέβουν τη νίκη. Είναι οι λιγότεροι; Αυτοί όμως επιβάλλουν τους κανόνες.
Το ιερατείο –δημοσιογραφικό και παραγοντικό– όχι μόνο συμφωνεί μαζί τους, αλλά τους εξερεθίζει συστηματικά, ταΐζοντάς τους με παρανοϊκά συνωμοσιολογικά σενάρια, τους εφοδιάζει με εισιτήρια και τους καλύπτει νομικά, αν παραστεί ανάγκη. Και τους δοξάζει: «ο υπέροχος λαός μας», «ο ηρωικός λαός μας»… Δεν φταίει λοιπόν ο Ισπανός διαιτητής Ματέου Λαόθ, όπως ανεύθυνα ισχυρίζεται ο ΠΑΟΚ. Ο «λαός» φταίει. Ο «υπέροχος λαός» των μεν, των δε, όλων. Που λίγους μήνες πριν ορκίζονταν στη μνήμη του Αλκη Καμπανού, μαζί με την πολιτεία, πως έβαλε νου και γνώση...
Καθημερινή