Σε αποδρομή μετά το κρεσέντο αποτυχίας...


 Σκοτεινή ελαιογραφία νεκρής φύσης –βγαλμένη από τη συλλογή έργων που παρέλαβε μετά της συζύγου του την περασμένη εβδομάδα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης από τον πρώην... πρόεδρο του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλο– θυμίζει πλέον η άνοιξη στον Κυριάκο Μητσοτάκη, μόνο που αυτή είναι φιλοτεχνημένη με αίμα, ιδρώτα και… άνθρακα.

Η εντεινόμενη οικονομική και ενεργειακή κρίση που πατά σε ένα έδαφος ανεπάρκειας και αναλγησίας έρχεται να πλαισιώσει την ολέθρια διαχείριση της πανδημίας, τη διάλυση του ΕΣΥ καθώς και μια σειρά επιμέρους προβλημάτων του κυβερνητικού έργου.

Τα πίσω μπρος
Η κατά σειρά διπλή κρίση ακρίβειας της ενέργειας και ανατιμήσεων της αξίας βασικών προϊόντων που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταφέρνει να συνοψίσει όλη την πολιτική του Κυρ. Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία. Αποφάσεις με απόλυτο γνώμονα επιχειρηματικά συμφέροντα και εξαρτήσεις, με ζοφερό αντίκτυπο σε αγορά και κοινωνία, πολλές εκ των οποίων αναγκάζεται να ανατρέψει υπό το βάρος της απόλυτης καταστροφής.

Ως γνωστόν, παρά τους πρότερους σχεδιασμούς της χώρας, ο Κυρ. Μητσοτάκης ήταν εκείνος που χρησιμοποίησε τη βίαιη απολιγνιτοποίηση της χώρας τον Σεπτέμβριο του 2019 στη Νέα Υόρκη στην προσπάθειά του να προσδώσει στην παρουσία του στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών φιλοπεριβαλλοντικό χαρακτήρα. Μια απόφαση που για να την ανατρέψει χρειάστηκε να περάσουν δυόμισι χρόνια και έξι μήνες έξαρσης της ενεργειακής κρίσης καθώς και να εκτοξευτούν οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος, φτάνοντας στο σημείο, αφού πρώτα γονάτισε οικίες και επιχειρήσεις με τις εκτιμήσεις του για «παροδική» κρίση, να ανακοινώσει την αύξηση της εξόρυξης λιγνίτη κατά 50%. Από κοντά και οι υποσχέσεις για φορολόγηση των υπερκερδών κατά 90%, ακυρωμένες από τις δηλώσεις του Κώστα Σκρέκα πως «ψάχνουμε τα υπερκέρδη και δεν τα βρίσκουμε», παρά τα τεράστια ποσά που κερδίζουν οι εταιρείες.

Δεν δίστασε να τσαλακώσει το «φιλοπεριβαλλοντικό» του προφίλ λίγους μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2020, καλυπτόμενος με μπόλικη υποκρισία. Τότε που εν μέσω πανδημίας περνούσε το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη που άλωνε τις όποιες ασφαλιστικές δικλίδες της νομοθεσίας για το περιβάλλον, ο Κυρ. Μητσοτάκης εμφανιζόταν στη Βουλή να παγώνει τις έρευνες για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες, διατυμπανίζοντας παράλληλα πως οι εξορύξεις είναι ασύμφορες οικονομικά. Μια νομοθεσία της οποίας τα όποια προστατευτικά σημεία υποσχέθηκε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας πως θα ισοπεδώσει, προς τέρψιν των πετρελαϊκών εταιρειών, όπως της Energean που ανακοίνωνε την ίδια ώρα την πρώτη γεώτρηση στην Ηπειρο, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις των πολιτών.

Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή στον λιγνίτη μοιάζει ακόμη αδύναμη να ανατρέψει τους κομήτες ακρίβειας που χτυπούν τα νοικοκυριά, ενώ οι… εξαγγελίες για έρευνες θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να διακριβωθεί εάν και πόσο μπορούν να βοηθήσουν την οικονομία, διακινδυνεύοντας πάντα το περιβάλλον.

Αναδυόμενο χάος
Η έμπνευση της «αυτοσύνταξης» του Κ. Χατζηδάκη, εκτός από ανοιχτή πρόκληση που φλερτάρει με προεκτάσεις εξαγοράς συνειδήσεων, αποτελεί και το νεκροταφείο του κατηγορητηρίου κατά της κυβέρνησης Τσίπρα για τις καθυστερήσεις στην έκδοση συντάξεων. Με τον αριθμό των εκκρεμών συντάξεων να προσεγγίζει τις 400.000 και τους τεχνοκράτες των ευρωπαϊκών θεσμών να ξεροβήχουν, οι «συντάξεις εμπιστοσύνης» κατά δήλωση του ασφαλισμένου θα αποτελούν ένα ακόμη μνημείο αριστείας. Την ίδια ώρα, ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός ύψους 2,6 δισ. ευρώ μπορεί να αποτελεί μια προσπάθεια αντιμετώπισης της κατάστασης, είναι όμως αδύνατο να σβήσει το γεγονός πως ο προϋπολογισμός του 2022 σημαδεύτηκε από παιδαριώδεις προβλέψεις για πληθωρισμό κάτω από το ένα δέκατο του σημερινού του μεγέθους και υπό την αίρεση του τέλους της πανδημίας στο πρώτο τρίμηνο του έτους.

Στο δε πεδίο της πανδημίας τα μέτρα προστασίας για τους πολίτες εξαϋλώνονται, καθώς η χώρα καθιερώνεται στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης και του πλανήτη στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα. Διπλάσιος αριθμός νεκρών στις πρώτες 100 ημέρες του έτους σε σχέση με τις αντίστοιχες περσινές, ΜΕΘ που παρότι φιλοξενούν λιγότερους από το «όριο» της μελέτης Τσιόδρα – Λύτρα ασφυκτιούν, μαζί με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ το Μέγαρο Μαξίμου και ο πρωθυπουργός κρύβονται στις σκιές του τουρισμού. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες «κηρύξεις τέλους» της πανδημίας, σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία δημόσια αποτίμηση των πεπραγμένων, μία ακόμη απόδειξη ενοχής του ίδιου του Κυρ. Μητσοτάκη. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις τοξικές κηλίδες του κυβερνητικού έργου, που σημαδεύεται πια και από τις καταιγιστικές αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη στον Αρειο Πάγο κατά των «γαλάζιων» εκλεκτών για την υπόθεση Novartis.

Εκλογομαγειρέματα
Οδεύοντας στη συμπλήρωση τριών ετών στο τιμόνι της χώρας, η κυβέρνηση καταφέρνει να συνεχίζει να συντηρεί τα σενάρια για πρόωρες κάλπες, όπως με την προ ημερών δήλωση Μητσοτάκη σε «γαλάζια» στελέχη για «απόλυτη επαγρύπνηση» και «δυναμική αναμονή». Στο παρασκήνιο των σεναρίων αυτών, που συνοδεύονται από συνεχείς παροτρύνσεις επιχειρηματιών για εκ νέου αλλαγή του εκλογικού νόμου, οι εσωτερικές διενέξεις της κυβέρνησης μένουν πια ασκεπείς.

Χαρακτηριστικά τα μηνύματα μέσω μεγάλου συγκροτήματος προς Αδωνη Γεωργιάδη και Στέλιο Πέτσα, όπως επίσης και η προσπάθεια ισορροπίας με την κοινοβουλευτική ομάδα με πληροφορίες για σύσταση «χαρτοφυλακίου ακρίβειας», με τη λαϊκιστική πτέρυγα να διαγκωνίζεται για μία θέση στον… ήλιο, που πια απειλείται από απόλυτη έκλειψη...

Μηνάς Κωνσταντίνου

documentonews.gr