.png)
Από την κλασική εκλογική σκοπιά o Μακρόν δεν «κέρδισε χάνοντας». Θα συνεχίσει να είναι Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και η Μαρίν Λεπέν ή ο Ζαν Λυκ Μελανσόν θα έχουν το ρόλο της αντιπολίτευσης. Από άλλες πλευρές όμως, το... περιβάλλον αυτής της μεγάλης εκλογικής νίκης έχει πολλά ανησυχητικά σημάδια.
ΟΕμανουέλ Μακρόν, αυτό το παράξενο αντικείμενο της γαλλικής πολιτικής, κέρδισε το στοίχημα της δεύτερης προεδρικής θητείας. Αμέσως όμως και πριν καν σχηματιστεί στις οθόνες το 58,5 τοις εκατό, οι αντίπαλοί του έσπευσαν να δηλώσουν πως τον περιμένουν στον «τρίτο γύρο», στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου...
Κάπου μέσα στους σχολιασμούς ακούστηκε η έκφραση ο «Μακρόν κέρδισε χάνοντας». Από την κλασική εκλογική σκοπιά αυτό δεν αληθεύει φυσικά. Ο Μακρόν θα συνεχίσει να είναι Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και η Μαρίν Λεπέν ή ο Ζαν Λυκ Μελανσόν θα έχουν το ρόλο της αντιπολίτευσης. Από άλλες πλευρές όμως, το περιβάλλον αυτής της μεγάλης εκλογικής νίκης έχει πολλά ανησυχητικά σημάδια.
Το πιο ανησυχητικό σημάδι από όλα είναι η ίδια η εποχή ή η ιστορική περίσταση: πόλεμος, μεγάλη και διαρκής αναστάτωση στη ζωή των πολυπληθέστερων τάξεων της Ευρώπης (και της Γαλλίας φυσικά), βασίλειο της αβεβαιότητας.
Ενώ προέρχεται από μια παράδοση που πίστευε πως ο οικονομικός εκσυγχρονισμός και η καινοτομία είναι το κλειδί της σύγχρονης πολιτικής, τώρα ξέρει πως δεν μπορείς να κυβερνάς μια χώρα όπως οι διευθύνοντες σύμβουλοι διοικούν τις εταιρίες τους. Η οικονομία είναι σημαντική αλλά ο οικονομισμός, είτε νεοφιλελεύθερος είτε αριστερός, δεν απαντάει σε πολλές από τις σύγχρονες αγωνίες
Το δεύτερο ανησυχητικό σημάδι είναι η αβυσσαλέα αποξένωση μεταξύ διαφορετικών τμημάτων του λαού που δεν αναγνωρίζουν πια τη συμμετοχή τους σε μια κοινή Ιστορία. Ο κόσμος που απείχε ή έμεινε, παρά τις συστάσεις, στο «ούτε Λεπέν, ούτε Μακρόν» συνεχίζει να απεχθάνεται τις αξίες, τη γλώσσα, τα σύμβολα και την ίδια την ύπαρξη του Μακρόν και της πολιτικής του.
Για να διαβασετε ολοκληρο το κείμενο του Νικόλα Σεβαστάκη, πατήστε ΕΔΩ...