.png)
Θα μπορούσε να αποφευχθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, που θερίζει ανθρώπινες ζωές και τσακίζει εθνικές οικονομίες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο; Θα μπορούσε ο Πούτιν να μην προχωρήσει στην εγκληματική εισβολή; Θα μπορούσε ο Ζελένσκσι να έχει κάνει κάτι για να την αποτρέψει; Και οι ...Δυτικοί, ειδικά οι Αμερικανοί, θα μπορούσαν να έχουν συμπεριφερθεί αλλιώς και όχι ανεύθυνα και προβοκατόρικα;..
Οι απαντήσεις δεν είναι απλές ούτε εύκολες. Ας μην παριστάνουμε τους μετά Χριστόν προφήτες. Αλλά, διάβολε, ακούμε και διαβάζουμε όσα λέγονται και γίνονται ένα μήνα μετά την εισβολή και αναρωτιόμαστε: «Μπας και;».
Τελευταία αφορμή η συνέντευξη του προέδρου της Ουκρανίας σε Ρώσους δημοσιογράφους, που περιέχει μια είδηση-βόμβα, σύμφωνα με τα κλισέ που χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης. Μόνο που αυτή τη φορά ο Ζελένσκι πετάει πράγματι μια «βόμβα». Ναι, λέει, είναι έτοιμος να συζητήσει ένα καθεστώς ουδετερότητας για τη χώρα του. Και ναι-δεύτερη «βόμβα»- η ουδέτερη χώρα του να μη δεχθεί ποτέ πυρηνικά όπλα.
Τι ήταν αυτό που οδήγησε τον Πούτιν στην εισβολή; Ο πρώτος και αδιαμφισβήτητος λόγος-ή έστω δικαιολογία- είναι ο κίνδυνος από τη συνεχή επέκταση του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας. Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι σημερινός, τον έχουν επισημάνει εδώ και πολλά χρόνια και Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο πρέσβης Τζόρτζ Κέναν και ο «μάγος» της αμερικανικής διπλωματίας Χένρι Κίσινγκερ. Διάβολε, δεν ήταν αυτοί «πουτινόφιλοι», σκέτοι ρεαλιστές ήταν και έλεγαν ψυχρά στους ηγέτες τους «το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να φτάσει στην Ουκρανία, οι Ρώσοι δεν θα το αποδεχτούν και θα ξεσπάσει πόλεμος». Έτσι ακριβώς το είπε ο Κίσινγκερ το 2014, έτσι έγινε.
Ασφαλώς, αυτό δεν δικαιολογεί την ωμότητα του Πούτιν και την εισβολή του. Θα μπορούσε να κινήσει γη και ουρανό, να προειδοποιήσει με κάθε τρόπο, να απειλήσει, να τα πει στον ΟΗΕ, να τα πει απευθείας στον Μπάιντεν και τους Ευρωπαίους πριν κινηθεί στρατιωτικά.
Από την άλλη πλευρά, αλήθεια, τι έγινε; Όταν ο Ζελένσκι πήγε, λίγες μέρες πριν από τη ρωσική εισβολή, στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου και ζητούσε μετ’ επιτάσεως την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τι διέπραττε; Ευεργεσία ή έγκλημα σε βάρος της χώρας του; Ο Πούτιν θα το άφηνε να περάσει έτσι; Επιπλέον, όταν ο Ζελένσκι μιλούσε για την ανάγκη να αποκτήσει η χώρα του την αμυντική ομπρέλα της Δύσης υπονοώντας και πυρηνικά όπλα, δεν υπήρχε κάποιος να του ψιθυρίσει «μην το πεις, είναι σαν να προκαλείς τον Πούτιν να εισβάλει»;
Τι είναι, λοιπόν, ο Ζελένσκι; Μήπως ένας αφελής τύπος, που διέπραξε ολέθριο σφάλμα εναντίον της χώρας του; Ή μήπως είχε διαβεβαιώσεις ότι ο Πούτιν δεν θα τολμήσει και, αν τολμούσε, οι Δυτικοί θα προστάτευαν την Ουκρανία; Εκ των υστέρων, το δεύτερο δεν επιβεβαιώθηκε, οι Δυτικοί απέρριψαν κάθε αίτημά του, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε γενίκευση της σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Και οι Δυτικοί, δηλαδή οι Αμερικανοί, ποιον ρόλο έπαιξαν σε όλο αυτό το παζλ; Είχαν ξεκαθαρίσει στον Ζελένσκι να μη ζητάει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, γιατί αυτό θα ήταν casus belli για τον Πούτιν; Αν κρίνουμε από τις τωρινές επιπολαιότητες του Μπάιντεν, μπορεί να πήραν τον Ζελένσκι στο λαιμό τους. Είναι απογοητευτικό-και κάποια στιγμή να γίνει επικίνδυνο- ο ηγέτης της υπερδύναμης να λέει ότι πρέπει να ανατραπεί ο ηγέτης της δεύτερης μεγάλης πολεμικής δύναμης και μετά να τρέχουν στο Λευκό Οίκο να το «διορθώσουν». Όποιος ενδιαφέρεται ας αναζητήσει τι είπε, για τη δήλωση Μπάιντεν, ο βετεράνος Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χάας, πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ. «Τα σχόλια του Μπάιντεν έκαναν μια επικίνδυνη κατάσταση πιο επικίνδυνη», είπε ο Χάας. Εκτός αν κάποιοι εγχώριοι κοκορόμυαλοι τον εντάξουν κι αυτόν στους «πουτινόφιλους».
Εν κατακλείδι, ο εγκληματικός χαρακτήρας της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία δεν αναιρείται όποια δικαιολογία ή έστω πραγματικό λόγο κι αν επικαλεστεί. Τελεία. Όμως, αν ο Ζελένσκι έλεγε εγκαίρως αυτό που λέει σήμερα, ότι η Ουκρανία θα μείνει ουδέτερη χώρα και χωρίς πυρηνικά, μήπως θα υπήρχε έστω κάποια πιθανότητα να είχε αποτρέψει τον πόλεμο και τις καταστροφές; Μήπως ο Ζελένσκι βαρύνεται με εγκληματική αφέλεια ή αμέλεια; Και εντέλει οι Δυτικοί-Αμερικανοί έδρασαν σαν να ήθελαν να αποφύγουν τον πόλεμο ή στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους βλέπουν μια ευκαιρία να στριμώξουν στη γωνία τον Πούτιν, με στόχο αυτό που είπε ο Μπάιντεν (ή του ξέφυγε) και το διόρθωσαν οι νουνεχέστεροι διπλωμάτες; Αν συμβαίνει το δεύτερο, έδρασαν σαν κανονικοί προβοκάτορες.
Όπως θα έλεγε ο Μέτερνιχ, «όλα αυτά είναι κάτι περισσότερο από έγκλημα, είναι λάθη». Εγκληματικά λάθη…
Γιώργος Καρελιάς
news247.gr