.png)
...και τα τρία «αγκάθια» για τον Μητσοτάκη...
Σε σοβαρό εσωκομματικό ζήτημα εξελίσσεται για τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη το θέμα της κύρωσης των τριών συμφωνιών συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, που απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση κάνει... τα πάντα για να καθυστερήσει την έλευσή τους προς ψήφιση στη Βουλή, αλλά όπως όλα δείχνουν όσο το θέμα καθυστερεί και αιωρείται στην πολιτική ατμόσφαιρα, τόσο αυτή σε εσωκομματικό επίπεδο θα ηλεκτρίζεται.
Είναι το χαρτί του «Μακεδονομάχου» που χρησιμοποίησε προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης για να κερδίσει τις εκλογές, υιοθετώντας τη σκληρή γραμμή Σαμαρά και αφήνοντας τον τελευταίο να δίνει τον εθνικιστικό τόνο στο κόμμα, το οποίο τώρα ο πρωθυπουργός -μετά την προσωπική του στροφή στο Μακεδονικό- το βρίσκει μπροστά του.
Δεν είναι μόνο ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει διαμηνύσει δημοσίως ότι δεν θα ψηφίσει τις τρεις συμφωνίες με τη Βόρεια Μακεδονία όταν έρθουν στη Βουλή, θεωρώντας τη Συμφωνία των Πρεσπών «προδοτική» και έχοντας ζητήσει από τη σημερινή κυβέρνηση την «αποδέσμευση» από αυτήν. Δεν είναι μόνο ο αναβρασμός βουλευτών της Ν.Δ. στη Βόρεια Ελλάδα -που έχουν άγχος και δυσφορία σχετικά με την κύρωση των συμφωνιών- και ο οποίος είναι μεν υπόκωφος και δεν εκφράζεται δημόσια, αλλά είναι απολύτως υπαρκτός. Είναι πλέον και η στάση του Κώστα Καραμανλή που κάνει την εξίσωση πολύ δύσκολη για τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με υψηλόβαθμα στελέχη της παράταξης της Ν.Δ., ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα ήθελε να ψηφίσει τις τρεις συμφωνίες με τη Βόρεια Μακεδονία και εμφανίζεται να επιλέγει τη στάση της αποχής από την ψηφοφορία. Τα ίδια στελέχη εξηγούν ότι αναζητείται μια φόρμουλα προκειμένου από τη μία να μην υπάρξει καταψήφιση, αλλά από την άλλη να υπάρξει μια ελεύθερη ψήφος για τους πρώην πρωθυπουργούς μέσω της αποχής.
Κομματική πειθαρχία
Στο ίδιο πλαίσιο εκτιμούν ότι αν ο Κυρ. Μητσοτάκης αποφασίσει τελικά να επιβάλει κομματική πειθαρχία και να μη δεχτεί να υπάρξει κάποια αποχή, έστω σε επίπεδο πρώην πρωθυπουργών, τότε θα υπάρξει μεγάλο εσωκομματικό πρόβλημα.
Πάνω σε αυτά κύκλοι του Κώστα Καραμανλή έλεγαν χθες ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν βάζει γενικότερο ζήτημα για το τι θα κάνει το κόμμα και διέψευδαν ότι βάζει βέτο για την υπερψήφιση των τριών συμφωνιών και για την επιβολή κομματικής πειθαρχίας στους βουλευτές του κόμματος. Διέψευδαν επίσης κατηγορηματικά ότι σκέφτεται να παραδώσει στο κόμμα τη βουλευτική του έδρα εάν επιβληθεί κομματική πειθαρχία.
Ελεγαν όμως ότι συντάσσεται με την άποψη ότι στους πρώην πρωθυπουργούς δεν πρέπει να μπει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας και άρα ότι ζητά να αντιμετωπιστεί ως πρώην πρωθυπουργός. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά επιβεβαιώνεται ότι ο Κ. Καραμανλής εξετάζει το ενδεχόμενο να απέχει από την ψηφοφορία για τις τρεις συμφωνίες, όταν αυτές έρθουν προς κύρωση στο Κοινοβούλιο.
Αρα λοιπόν ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει τώρα να αντιμετωπίσει πέρα από τη στάση που θα κρατήσει ο Αντ. Σαμαράς και αυτήν που θα κρατήσει ο Κ. Καραμανλής. Βέβαια κατά τη διάρκεια του τελευταίου «Μακεδονικού αγώνα» της Ν.Δ. κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Κ. Καραμανλής δεν θέλησε να ταυτιστεί με την εθνικιστική γραμμή Σαμαρά (άλλωστε ο Αντ. Σαμαράς αμφισβητεί ανοιχτά την εθνική γραμμή της κυβέρνησης Καραμανλή υπέρ της σύνθετης ονομασίας) και δεν ταυτίστηκε και με τη σκληρή στάση του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος προσχώρησε στη σαμαρική γραμμή.
Ο Κ. Καραμανλής εμφανιζόταν να ταυτίζεται με τις απόψεις και τις δηλώσεις της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία ήταν άλλωστε η υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησής του. Σήμερα όμως φαίνεται πως, μετά το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης ξεσήκωσε προεκλογικά την Ελλάδα και τη Μακεδονία στην εθνικιστική έξαρση κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο κ. Καραμανλής θέλει να αφήσει τον πρωθυπουργό να χρεωθεί ο ίδιος τη μετεκλογική του στροφή στο Μακεδονικό.
Αλλά δεν είναι μόνο το ζήτημα των δύο πρώην πρωθυπουργών. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί βουλευτές της Ν.Δ. στη Βόρεια Ελλάδα -ειδικά όσοι πρωταγωνιστούσαν στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό- αντιδρούν στην κύρωση των τριών συμφωνιών με τη Βόρεια Μακεδονία. Για την ακρίβεια πολλοί δεν θα ήθελαν να έρθουν καν προς ψήφιση. Ενδεικτικό για το κλίμα είναι πως ορισμένοι βουλευτές λένε ότι θα προτιμούσαν να μην έρθουν οι συμφωνίες στη Βουλή, αλλά σκέφτονται ότι αν έρθουν θα πρέπει να τις ψηφίσουν προκειμένου να στηριχθεί η κυβέρνηση.
Εμφανές μούδιασμα
Αλλοι βουλευτές πάλι έχουν ένα εμφανές μούδιασμα και δηλώνουν ότι κρατούν στάση αναμονής μέχρι να έρθουν στο Κοινοβούλιο και να τις δουν, όπως και το κλίμα που θα επικρατεί. Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που θεωρούν τις τρεις συμφωνίες δευτερεύουσες σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία βρίσκεται ήδη εν ισχύι.
Σε κάθε περίπτωση βουλευτές του κόμματος πιστεύουν ότι όσο η ατμόσφαιρα θα ηλεκτρίζεται, τόσο η ψήφιση των συμφωνιών θα πηγαίνει όλο και πιο μακριά και ότι η κυβέρνηση δεν θα τις φέρει στη Βουλή προτού σταθμίσει τα εσωκομματικά δεδομένα. Είναι λοιπόν σαφές τι φοβάται η κυβέρνηση και γιατί καθυστερεί.