Αγαπημένε μου, πιτσιρίκο, και πάλι καλησπέρα.
Την ώρα που σου γράφω ακούω ξανά την εκπομπή του Κώστα· νομίζω είναι η τέταρτη φορά.
Είναι προφανές ότι ο ιός έχει εργαλειοποιηθεί σε ολόκληρη την υφήλιο.
Ανεξάρτητα αν πιστεύεις σε... ό,τι λένε οι ειδικοί, ή ό,τι λένε οι “συνωμοσιολόγοι” ή οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, πρέπει να είσαι ηλίθιος για να μην καταλαβαίνεις πως και ο κορονοϊός έγινε ένα από τα μεγαλύτερα εργαλεία της μαφίας των ολιγαρχών, ούτως ώστε να μην σηκώσουμε ποτέ κεφάλι.Τα υπόλοιπα τα είπε πολύ όμορφα ο Γιώργος Κιμούλης.
Στο μικρόκοσμό μας, πιτσιρίκο, την Ελλαδίτσα, εκείνο που ενδιαφέρει το πόπολο είναι τι θα βγει να μας πει κάθε απόγευμα το φασιστοκομάντο, φορώντας τη μάσκα της “πολιτικής προστασίας”. Τίποτε άλλο.
Πόσο θα μας κουνήσει το δάχτυλο, απαιτώντας όλο και περισσότερο ατομική ευθύνη.
Αδιαφορώντας σε ποια κατάσταση βρίσκεται το εθνικό σύστημα υγείας και πόσα τεστ γίνονται καθημερινά.
Τυχαίο ότι η βελόνα έχει κολλήσει στα διακόσια συν-πλην κρούσματα την ημέρα εδώ και κανένα μήνα;
Να δεις που, όταν βρεθεί το εμβόλιο και λυθεί το πρόβλημα,-φαντάζομαι θα το ανακοινώσει ο Π.Ο.Υ.- , οι Έλληνες θα συνεχίσουν να φοράνε την μάσκα τους, περιμένοντας τον Χαρδαλιά τους να αναφωνήσει τις μάσκες λύσατε. Θέλουν τον πατερούλη τους τι να κάνουμε.
Θυμάμαι, πιτσιρίκο.πριν λίγους μήνες την συμβολική-αστεία συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, με αποστάσεις στο Σύνταγμα.
Κάπως έτσι ενεργοποιείται ο κοινωνικός αυτοματισμός.
Τελικά, όλες οι μαϊμούδες θα μείνουν κάτω από την σκάλα.
Ένα άλλο αστείο, πιτσιρίκο, είναι οι βάσεις εισαγωγής στις ανώτατες πανεπιστημιακές σχολές.
Για να γίνει κάποιος ή κάποια αξιωματικός της αστυνομίας -και να έχει για αρχηγό τον James Bond από την Βέροια- χρειάζεται να έχει σχεδόν τα ίδια μόρια με εκείνον που θα σπουδάσει γιατρός ή μαθηματικός.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους του blog έχετε μιλήσει με μπάτσο, αξιωματικό ή μη· εγώ είχα την “τύχη” αρκετές φορές και πραγματικά είναι να φεύγεις τρέχοντας, καθώς οι τύποι, λίγο-πολύ, θεωρούν ότι το να σαπίζεις κόσμο στο ξύλο αποτελεί κοινωνικό έργο.
Το χειρότερο είναι πως πιστεύουν ότι είναι και έξυπνοι. Αλήθεια, το πιστεύουν.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι παλιάτσοι -σαν αυτούς της φωτογραφίας-, άνθρωποι που σπούδασαν ό,τι ονειρεύτηκαν, είναι άνεργοι, κάποιοι έφυγαν από την χώρα, αλλά προσπαθούν αξιοπρεπώς να πορευτούν στη ζωή τους, δεν ασχολούνται με Κυρανάκηδες, αφήνουν να ασχοληθούν εκείνοι μαζί τους.
Ο παλιάτσος σου βγάζει μια θλίψη αλλά και μια αισιοδοξία, δεν μιλάει ποτέ και όμως το πρόσωπό του έχει τόσα να σου πει.
Θα καταλάβει τα πάντα, βλέποντας μόνο τον καθρέφτη τον ματιών σου.
Θα σου δείξει εκείνο που είναι μπροστά στα μάτια σου, και δεν μπορείς να το δεις.
Θα σε κάνει να νιώσεις χαζός με την καλή έννοια του όρου.
Δεν είναι τυχαίο πως τα παιδιά τρελαίνονται για παλιάτσους.
Γιατί;
Μα γιατί σε κάνουν να γελάς, να είσαι χαρούμενος.
Το παιδί ξέρει πως ο παλιάτσος είναι έξυπνος.
Η επιλογή είναι δική μας, σε ό,τι και να κάνουμε στη ζωή μας.
Μπορείς να βλέπεις τον παλιάτσο ή να είσαι με τον μπάτσο.
Μπορείς να ενημερώνεσαι από τους Χατζηνικολάου ή να ακούς Κώστα.
Μπορείς να διαβάζεις Ακρίτες, περιμένοντας να σου πουν ποιος θα είναι ο επόμενος αδύναμος κρίκος, ή Άρη.
Ό,τι και να επιλέξεις, ο παλιάτσος θα το σεβαστεί. Δεν θα μιλήσει.
Και ας γκρινιάζεις κάθε τόσο για τις επιλογές σου.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο μεγαλύτερος παλιάτσος της Ιστορίας, μίλησε μόνο όταν πραγματικά είχε κάτι να πει.
Στον Μεγάλο Δικτάτορα.
Μέχρι να αρχίσουν να μιλούν οι παλιάτσοι.
Την αγάπη μου από Ιωάννινα.
Τ.Τ.Π.
Υ.Γ.1 Θα το παλέψω να κάνω κανένα podcast, πιτσιρίκο, αλλά Κώστα σε θέλω αρχισυντάκτη, χαχα.
Υ.Γ.2 Φάτε και σκίστε τους πλούσιους.
(Αγαπητέ φίλε, ανήκουμε στους προνομιούχους του πλανήτη και έχουμε επιλογές. Το τι επιλέγουμε είναι μια άλλη υπόθεση. Πάντως, είμαστε οι επιλογές μας. Κι ας νομίζουμε ότι είμαστε κάτι άλλο. Δεν είμαστε. Η Ελλάδα είναι χωριό. Μικροαστίλα και Big Brother. Θλιεβερό αλλά αυτό είναι. Είναι εντυπωσιακό το πόσοι Έλληνες νομίζουν ότι είναι γαμάτοι. Και πανέξυπνοι. Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της ανθρωπότητας τόσοι πολλοί γαμάτοι μαζεμένοι δεν πέτυχαν ένα τόσο χάλια αποτέλεσμα. Περιμένουμε το podcast με αγωνία. Δεν είναι τίποτα. Η πρώτη φορά είναι κάπως περίεργη. Μετά θα γίνετε radio star. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)