αντοχές του διεθνούς συστήματος.
Επεμβαίνει στη Λιβύη και στη Συρία, συντηρεί το μέτωπο με τους Κούρδους και «αλωνίζει» γκριζάροντας περιοχές του Αιγαίου και της Μεσογείου. Εκμεταλλευόμενος τα κενά του μεταψυχροπολεμικού τοπίου και την απόσυρση του άμεσου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για την περιοχή με επικέντρωση στον Ειρηνικό, συνάπτει λυκοσυμμαχίες πότε με τη Ρωσία και πότε με τις ΗΠΑ, ενώ αξιοποιεί αριστοτεχνικά τις εσωτερικές αντιθέσεις στην Ε.Ε.
Υπ' αυτές τις συνθήκες ο Τούρκος πρόεδρος εδώ και χρόνια έχει στρατιωτικοποιήσει την τουρκική οικονομία και, όπως ανάφερε χθες η γερμανική FAZ, πέρυσι «ξόδεψε 20,5 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικές δαπάνες, μια αύξηση άνω του 50% από το 2015 και σχεδόν διπλάσια απ' ό,τι πριν από δέκα χρόνια».
Στην Ελλάδα τώρα, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα νέο σχέδιο ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, μια νέα «αγορά του αιώνα» -τηρουμένων των αναλογιών για την περίοδο που διανύουμε- μετά από μια δεκαετία μνημονίων και μαζικής περικοπής των κοινωνικών δαπανών.
Είναι εμπεδωμένο από την πρόσφατη οικονομική ιστορία της χώρας ότι το φαγοπότι των εξοπλισμών, οι φαραωνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και η ρεμούλα στον χώρο της Υγείας αποτέλεσαν ουσιαστικά τους τρεις πυλώνες της χρεοκοπίας και της προσφυγής στο ΔΝΤ και στα δίχτυα των μνημονίων.
Τα γνωστά κέντρα γύρω από τους εξοπλισμούς, τα οποία βρίσκονταν εν υπνώσει από το «πάρτι της μίζας» επί Σημίτη, ακονίζουν ήδη τα νύχια τους.
Ο κίνδυνος για τις οικονομίες και των δύο χωρών είναι εμφανής, αφού αμφότερες είναι εύθραυστες και ευαίσθητες σε κλυδωνισμούς κάθε είδους. Η τουρκική λίρα διολισθαίνει διαρκώς και οι παρεμβάσεις Ερντογάν στην Κεντρική Τράπεζα είναι αυτές που κρατούν τεχνητά την τουρκική οικονομία εκτός εντατικής.
Από την άλλη, η ελληνική χειμάζεται από την πανδημία του κορονοϊού, με την πλειονότητα των πολιτών να έχουν προ πολλού ξεπεράσει τις δυνάμεις τους και να βρίσκονται κυριολεκτικά μετέωροι. Ας μην το ξεχνάμε!...
efsyn.gr