Πρόκειται για ανοιχτή πρόκληση. Ο πρωθυπουργός στέλνει τον υφυπουργό Αμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή να τον εκπροσωπήσει στις ετήσιες εκδηλώσεις για τη συντριβή του «εαμοκομμουνιστοσυμμοριτισμού» στον Γράμμο και το Βίτσι την ερχόμενη Κυριακή 30 Αυγούστου. Τη σχετική ανακοίνωση έκανε με κάθε επισημότητα την...
περασμένη Πέμπτη η «Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού» (ΕΑΑΣ), που διοργανώνει κάθε χρόνο τις εκδηλώσεις αυτές. Υπάρχουν ήδη πολιτικές αντιδράσεις, με πρώτη εκείνη του ΚΚΕ, το οποίο καταγγέλλει την απόφαση Μητσοτάκη ως «απαράδεκτη, άθλια και επικίνδυνη».
Επιχειρώντας να μειώσουν τις αρνητικές εντυπώσεις, κυβερνητικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι τάχα πρόκειται για μια «ενωτική» εκδήλωση που αφορά «όλους τους πεσόντες» κ.λπ. Τους διαψεύδει βέβαια η ίδια η επίσημη ανακοίνωση της ΕΑΑΣ, η οποία ρητά αναφέρεται σε «επετειακά μνημόσυνα υπέρ πεσόντων του Ελληνικού Στρατού στον Γράμμο και στο Βίτσι». Τα τοπικά παραρτήματα της ΕΑΑΣ είναι ακόμα σαφέστερα μιλώντας για «κομμουνιστοσυμμορίτες». Βέβαια μετά τον σάλο οι σχετικές αναρτήσεις εξαφανίστηκαν ως διά μαγείας. Αλλά ακόμα χειρότερα είναι όσα εκφωνούνται κάθε χρόνο στις ομιλίες του μίσους.
Ο πολιτικός προσανατολισμός της ΕΑΑΣ είναι εξάλλου σαφής. Η επίσημη εφημερίδα της «Εθνική Ηχώ» είναι αυτή που δημοσιεύει ποιηματάκια, όπως το παρακάτω, για να συμβάλει στη «συμφιλίωση» των Ελλήνων: «Το Κ.Κ.Ε. πολέμαγε, με μίσος κι αγριάδα / τον 3ο γύρο άρχισε, πρόδιδε την Ελλάδα. / Αρχισε στο Λιτόχωρο, έτος Σαράντα έξι / τριάντα μία του Μαρτιού, λίγο προτού να φέξει» (τχ. 611).
Ποια είναι η ΕΑΑΣ
Τα πράγματα θα ήταν απλά αν η ΕΑΑΣ ήταν μια τυχαία Ενωση Αποστράτων και όχι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) που εποπτεύεται από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας μέσω του ΓΕΣ. Το θεσμικό της πλαίσιο καθορίστηκε από δύο δικτατορικά καθεστώτα. Ιδρύθηκε το 1938 με τον Αναγκαστικό Νόμο 1284 ως «Ενωσις Ελλήνων Αποστράτων» με συμμετοχή όλων των αποστράτων (Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, Χωροφυλακής). Ο Α.Ν. 1284 τροποποιήθηκε με το Ν.Δ. 1171/72, σύμφωνα με το οποίο δημιουργήθηκαν τρεις ενώσεις αποστράτων, μία για κάθε κλάδο.
Για το πώς αντιλαμβάνεται η ίδια η ΕΑΑΣ τον ρόλο της είναι αποκαλυπτική η πρωτοβουλία της να επισκεφτεί τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή στις 31.10.2014 και στη συνέχεια να εκδώσει ανακοίνωση, με την οποία εξήρε το γεγονός ότι «η όλη συζήτηση διεξήχθη σε άριστο κλίμα, με ανταλλαγή απόψεων και διάλογο επί των διαφόρων θεμάτων» (βλ. «Η πρόκληση των αποστράτων», «Εφ.Συν.», 17.11.2014).
Επρόκειτο για μια ευθεία επίθεση στον τότε αρμόδιο υπουργό Αμυνας Νίκο Δένδια, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει καθήκοντα, και σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» αισθάνθηκε την ανάγκη να διαχωρίσει τη θέση του: «Πρόκειται για ατυχή ενέργεια, τόσο σε επίπεδο συμβολισμού όσο και σε επίπεδο ουσίας.
Θέλω να πιστεύω ότι έχουν μετανιώσει ήδη όσοι είχαν τη σχετική πρωτοβουλία εκ μέρους της συγκεκριμένης ένωσης. Δεν εκφράζει όμως το σύνολο των απόστρατων αξιωματικών, οι οποίοι είμαι βέβαιος ότι δεν θέλουν να έχουν την παραμικρή σχέση με μία υπό δικαστική διερεύνηση εγκληματική οργάνωση» («Εφ.Συν.», 7.12.2014).
Το αμαρτωλό παρελθόν μιας εκδήλωσης
Το ζήτημα αυτών των εκδηλώσεων στον Γράμμο και το Βίτσι έχει βάθος πολλών δεκαετιών και η διαχείρισή τους από τους εκάστοτε εκπροσώπους της Δεξιάς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (βλ. «Το κρυφτούλι της θεσμικής Ακροδεξιάς», «Εφ.Συν.», 29.8.2015). Τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια οι τελετές πραγματοποιούνταν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1959 ξεκίνησαν οι γιορτές στο Βίτσι, με συμμετοχή μάλιστα και των Γκλίξμπουργκ.
Επί χούντας, όπως ήταν αναμενόμενο, οι γιορτές αναβαθμίστηκαν με κάθε λογής παράτες σ’ όλη την Ελλάδα. Τον Αύγουστο του 1967 παρευρέθη η «βασιλομήτωρ» Φρειδερίκη. Στη Μεταπολίτευση κρατούσε τον τόνο η εμφυλιοπολεμική ομάδα Αβέρωφ, αλλά έπρεπε να φτάσουμε στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου για να καταργηθούν οι επίσημες τελετές τόσο στον Γράμμο και το Βίτσι τον Αύγουστο, όσο και στον Μακρυγιάννη τον Δεκέμβριο.
Από τότε τη σκυτάλη παρέλαβαν οι ακροδεξιές ομάδες της Ν.Δ. (βασιλικοί, φιλοχουντικοί) και εν συνεχεία το ΛΑΟΣ και το Ελληνικό Μέτωπο του Βορίδη που είχαν καταστήσει «στέκι» το Βίτσι, έως ότου ήρθε η σειρά της Χρυσής Αυγής να κυριαρχήσει στις γιορτές, διώχνοντας μάλιστα το 2013 τη βουλεύτρια Καστοριάς της Ν.Δ., Μαρία Αντωνίου, που συνήθιζε να παρευρίσκεται λόγω εντοπιότητας και τιμήθηκε γι’ αυτό από τον κ. Μητσοτάκη με την ανάδειξή της σε υπεύθυνη του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη. Είχε προηγηθεί από το 2000 η συνύπαρξη όλων των ομάδων, με τους χρυσαυγίτες να χαιρετούν ναζιστικά δίπλα σε ακροδεξιούς νεοδημοκράτες βουλευτές.
Τώρα ήρθε η ώρα του κ. Στεφανή.
Κάλεσμα στους χρυσαυγίτες
Ο κ. Μητσοτάκης είναι εντελώς προβλέψιμος. Ασφαλώς γνώριζε ότι η επικύρωση των γιορτών μίσους με τη σφραγίδα του πρωθυπουργού θα προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις. Αλλά ο στόχος του ήταν άλλος. Η αποστολή Στεφανή -η οποία θα είναι η τρίτη μεγάλη επιτυχία του υφυπουργού μετά τη μάχη που έδωσε για να μας πείσει σχετικά με τα πτυχία του και την επιμονή του για πλωτά φράγματα στο Αιγαίο- έχει μια απολύτως προφανή σκοπιμότητα.
Να εμφανίσει τη Ν.Δ. ως κληρονόμο της παλιάς εθνικοφροσύνης και να κλείσει το μάτι στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής που έχουν μείνει άστεγοι μετά την οριστική διάλυση της ναζιστικής οργάνωσης και την αλληλοεξόντωση των στελεχών της. Τελευταίος σταθμός αυτής της διαδικασίας αποσύνθεσης υπήρξε την περασμένη Πέμπτη η διαγραφή από τον Μιχαλολιάκο του μέχρι τότε μοναδικού ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής, του απόστρατου αξιωματικού Αθανάσιου Κωνσταντίνου, βασικού μάρτυρα υπεράσπισης του Αρχηγού.
Η δικαιολογία της αποπομπής ήταν ότι ψήφισε υπέρ της χρηματοδότησης του Ερντογάν στο Ευρωκοινοβούλιο. Μόνο που αυτή η ψηφοφορία είχε γίνει 40 μέρες νωρίτερα, με αποτέλεσμα να αποκαλείται τώρα ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής από πρώην συναγωνιστές του ως ο Ραν Ταν Πλαν του εθνικισμού (https://bit.ly/3l8T1DL). Δεν πρέπει να παραξενευτεί κανείς από το γεγονός ότι η υποψηφιότητα του χρυσαυγίτη Κωνσταντίνου διαφημιζόταν στον ιστότοπο της ΕΑΑΣ και την «Εθνική Ηχώ» (τχ. 666).
Βλέποντας αυτά ο κ. Μητσοτάκης δεν διστάζει να κάνει κάτι που δεν είχε τολμήσει ούτε ο κ. Σαμαράς, ο οποίος είχε αυτοπεριοριστεί στις μυστικές συναντήσεις Μπαλτάκου - Κασιδιάρη και στις εντολές που έδινε στη Χρυσή Αυγή στα νομοσχέδια που δεν θα τον στήριζαν οι συγκυβερνώντες ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ.
Γνωρίζουμε σήμερα ότι ο δημοσιογράφος που υποδείκνυε ως πολιτική λύση για τη Ν.Δ. τη συγκυβέρνηση με μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή», ο κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου, είναι προβεβλημένος βουλευτής της πλειοψηφίας. Γνωρίζουμε ακόμα ότι η ακροδεξιά συνιστώσα της Ν.Δ. τείνει να γίνει συνισταμένη, εφόσον δεν είναι μόνο τα πουλέν του Γιώργου Καρατζαφέρη που έχουν πιάσει τα καλά πόστα (Γεωργιάδης - Βορίδης), αλλά και όσα κυβερνητικά στελέχη επιδιώκουν να ξεχωρίσουν, θεωρούν ότι αυτό θα γίνει αν ξιφουλκούν κατά του «κομμουνισμού» και της Αριστεράς στο twitter.
Προηγήθηκε από το 2018 η μακεδονική εκστρατεία του κ Μητσοτάκη, η οποία θεωρήθηκε επιτυχημένη, εφόσον ο σκοπός της κατάληψης της εξουσίας θεωρήθηκε υπέρτερος από την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας. Αυτή η εκστρατεία έγινε αφορμή να θυμηθούν τα στελέχη της Ν.Δ. τις παλιές δοξασμένες εποχές, ανασύροντας όλα τα εμφυλιοπολεμικά συνθήματα που θεωρούνταν έως τότε οριστικά ξεπερασμένα.
Και τώρα ήρθε η ώρα να εμφανιστεί ο κ. Μητσοτάκης ως εκπρόσωπος του «βαθέος μετεμφυλιακού κράτους» μόνο και μόνο για τα ψηφαλάκια των μέχρι χθες οπαδών του Λαγού και του Μπαρμπαρούση.
Ποιος θυμάται τον νόμο 1863;
Ασφαλώς είναι δικαίωμα κάθε πολίτη να είναι ακροδεξιός, να ασπάζεται τον αντικομμουνισμό, να πιστεύει στον φιλέλληνα Βαν Φλιτ ή να θεωρεί ότι στον Γράμμο και το Βίτσι πολέμησαν οι «ήρωες» από τη μια πλευρά και οι «προδότες» από την άλλη. Ομως δεν έχει την ίδια διακριτική ευχέρεια η κυβέρνηση ή οι θεσμικοί φορείς που βρίσκονται υπό την εποπτεία της.
Βλέπετε, χάρη στον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού διαθέτουμε τον νόμο 1863/89, για την «Αρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου 1944-1949». Το πρώτο άρθρο του νόμου αυτού έχει ως εξής: «Η περίοδος από την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής μέχρι 31.12.1949 αναγνωρίζεται ως “περίοδος εμφυλίου πολέμου”. Οπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος “συμμοριτοπόλεμος” αντικαθίσταται με τον όρο “εμφύλιος πόλεμος” και όπου “συμμορίτες” με τον όρο “Δημοκρατικός Στρατός”».
Ο νόμος αυτός -που φυσικά παραμένει σε ισχύ- υπήρξε η πιο προβεβλημένη απόφαση της κυβέρνησης Τζαννετάκη, της ολιγόμηνης δηλαδή συγκυβέρνησης Δεξιάς και Αριστεράς πριν από τρεις δεκαετίες. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν μετείχε στην κυβέρνηση, αλλά ο σχηματισμός της υπήρξε προϊόν των δικών του συνεννοήσεων με τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο. Και η συγκεκριμένη διάταξη ήταν δικής του έμπνευσης και στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια καθυστερημένη συμφωνία της Δεξιάς με όσα είχαν θεσπιστεί επί ΠΑΣΟΚ από το 1981.
Τον νόμο αυτό υπέγραφαν ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός Οικονομικών και ο Φώτης Κουβέλης ως υπουργός Δικαιοσύνης. Τώρα ο κ. Στεφανής, εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό, πάει να νομιμοποιήσει αυτούς που διακηρύσσουν ότι «τα απαισιότερα και πλέον αποτρόπαια εγκλήματα διαπράχθηκαν από τη μερίδα που τον καθιέρωσε ως εμφύλιο» («Εθνική Ηχώ», Αύγουστος 2014).
Είδαμε ότι η καθιέρωση αυτή έγινε και από τις τρεις πτέρυγες της Βουλής. Ποιοι είναι λοιπόν οι «εγκληματίες» για την ΕΑΑΣ και τους όψιμους συνοδοιπόρους της, τους κ. Στεφανή και Μητσοτάκη;...
efsyn.gr