Ηλείας στις πυρκαγιές του 2007. Την ίδια κραυγή έβγαζαν οι κάτοικοι στη Μάνδρα, στο Μάτι, στην Κορινθία, στη Ζάκυνθο. Ζωές χάνονται, περιουσίες εξαφανίζονται, δασικές εκτάσεις γίνονται παρανάλωμα του πυρός. Το κράτος δεν ήταν εκεί για να προλάβει και να προστατεύσει τους ανθρώπους και το βιος τους, το κράτος δεν βρέθηκε εκεί μετά τις συμφορές για να αποζημιώσει εγκαίρως τους πληγέντες και να αποκαταστήσει γρήγορα τις βλάβες.
Ή μάλλον ήταν εκεί, αλλά με τη γραφειοκρατική τερατώδη μορφή του, με συνέπεια να μη γίνει ό,τι ήταν απαραίτητο ώστε να μην υπάρξουν ανάλογης έκτασης καταστροφές με την επόμενη… θεομηνία (ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά γιατί και ηθικός και φυσικός αυτουργός είναι ο άνθρωπος). Πρέπει δυστυχώς να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι τέτοια φαινόμενα θα έχουμε συχνά-πυκνά λόγω της κλιματικής αλλαγής. Με τι δεν πρέπει όμως να συμφιλιωθούμε;
-Δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με την εγκληματική ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού που, ενώ έχει στη διάθεσή του τα μέσα, δεν λειτουργεί αποτελεσματικά είτε εξαιτίας της ανικανότητας είτε εξαιτίας της δολιότητας των προσώπων που επελέγησαν από τις κυβερνήσεις να στελεχώσουν τις δομές του.
-Δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με την πάγια τακτική των περισσότερων τοπικών αρχόντων που αν και είναι στην αρμοδιότητά τους η δημιουργία των κατάλληλων υποδομών ώστε να περιοριστούν οι ζημιές από τις φυσικές καταστροφές, αυτοί στην προσπάθειά τους να αποσείσουν τις ευθύνες τους, πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, μιλούν για πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα που όμοιά τους δεν έχουν ξαναδεί και αρχίζουν να διακινούν το γνωστό αφήγημα περί κρατικών ευθυνών αποκλειστικά. Είναι συνένοχοι και ως τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε.
-Δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με τις παράνομες πρακτικές που ακολουθούν πολιτευτές και υποψήφιοι βουλευτές, οι οποίοι παροτρύνουν (ενίοτε εκβιάζουν) κυβερνήσεις, Τοπική Αυτοδιοίκηση και δημόσιες υπηρεσίες να κάνουν εκπτώσεις στην εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών για να εξυπηρετήσουν τους ψηφοφόρους-πελάτες τους.
-Δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη συμπεριφορά των πολιτών που ασκούν αφόρητες πιέσεις στους περιφερειάρχες, στους δημάρχους, στους κοινοτάρχες, στους τοπικούς βουλευτές ώστε να εξασφαλίσουν το ακαταδίωκτο για τις παρατυπίες και τις παρανομίες που έχουν διαπράξει προκειμένου να επεκτείνουν την ιδιοκτησία τους εις βάρος του Δημοσίου και να φτιάξουν το αυθαίρετο κτίσμα τους μέσα στο δάσος, το οποίο, κατά την άποψή τους, είναι υποχρεωμένο το κράτος να νομιμοποιήσει γιατί η ιδιοκτησία είναι ιερό δικαίωμα - μάλλον κλοπή είναι, όπως έλεγε ο Προυντόν, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Προφανώς βρίσκουν και κάνουν. Πόσες φορές έχουν νομιμοποιηθεί αυθαίρετα στην Ελλάδα; Απειρες. Πόσες φορές έχουν κατεδαφιστεί αυθαίρετα; Ελάχιστες. Καμία φορά πάντως αν επρόκειτο για βίλες μεγαλόσχημων.
-Δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι επιτρέπεται να κάνουν τα κόμματα τυμβωρυχία ατιμωρητί. Οταν είναι στην αντιπολίτευση τα ρίχνουν όλα στην κυβέρνηση και όταν γίνονται κυβέρνηση και έχουν τις ίδιες ή και χειρότερες επιδόσεις στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών, τα βάζουν με την κακή μας τύχη, τον περίεργο καιρό, τον άσπλαχνο μεγαλοδύναμο που μας τιμωρεί για τις αμαρτίες μας και με τους προηγούμενους που υποτίθεται πως παρέδωσαν διαλυμένο κράτος. Ούτε αυτοκριτική ούτε ανάληψη πολιτικών ευθυνών. Αυτό που έκανε η Δεξιά και με τη Μάνδρα και με το Μάτι είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Αν και «φυσικός ιδιοκτήτης της χώρας», αν και χρόνια στο κουρμπέτι, αν και βασικός δημιουργός του προβληματικού κράτους, αν και κατασκευαστής των πελατειακών δικτύων, ακόμη δεν λέει να συνειδητοποιήσει ότι «όλα εδώ πληρώνονται»...
Τάσος Παππάς
Πηγή:efsyn.gr