Στο...
πόρισμα κόλαφο απορρίπτονται ως νομικά αβάσιμοι οι ισχυρισμοί περί ακυρότητας των μαρτύρων ενώ καταδεικνύεται ότι η Τουλουπάκη δεν γνώριζε αν οι εδώ προστατευόμενοι μάρτυρες ήταν οι ίδιοι με αυτούς που εξετάστηκαν από τις αμερικανικές αρχές. Μέσω αυτού καταρρίπτεται και το αφήγημα πως κατέθεσαν τα ίδια άτομα στις ΗΠΑ με στόχο να λάβουν χρήματα και στην Ελλάδα προσδοκώντας ανταλλάγματα. Κρίνεται ακόμη πως σύννομα διατηρήθηκε το καθεστώς τους ως προστατευόμενοι μάρτυρες ενώ δικαιώνεται πλήρως η Τουλουπάκη για τους χειρισμούς τους ως προς τον Νίκο Μανιαδάκη.
Σύμφωνα με το Documento, αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι δόθηκε παράνομα αλλά και μεταγενέστερα της αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα, το πόρισμα Σοφουλάκη αναφέρει ότι τα νομικά αυτά επιχειρήματα όχι μόνο απορρίπτονται αλλά στερούνται νομικής βασιμότητας καθώς το καθεστώς των προστατευόμενων μαρτύρων μπορεί να δοθεί οποιαδήποτε στιγμή διότι δεν επηρεάζει την ποινική διαδικασία αλλά μόνο το προστατευτικό πλαίσιο των ίδιων των μαρτύρων. Δεν υπάρχει καμία ακυρότητα της προδικασίας λόγω των καταθέσεων των προστατευόμενων μαρτύρων καθώς πληρούσαν τις προϋποθέσεις για να λάβουν την ιδιότητα. Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου μάλιστα αναφέρει ότι ακόμα και εάν δεχτούμε το σενάριο ότι δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούν μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος αυτό δεν σημαίνει δικονομικά σε καμία περίπτωση ότι οι καταθέσεις που είχαν δώσει πριν τους χορηγηθεί η ιδιότητα είναι άκυρες και μη αξιοποιήσιμες. Συνεπώς, οι καταγγελίες περί ακυρότητας των προστατευόμενων μαρτύρων (με απλά λόγια ότι τους δόθηκε παράνομα η ιδιότητα), κρίνονται «ως νόμω και ουσία αβάσιμες, γιατί δεν προέκυψαν σε επίπεδο επαρκών ενδείξεων».
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι οι ίδιοι που κατέθεσαν στις ΗΠΑ ως προστατευόμενοι μάρτυρες προσδοκώντας χρήματα κατέθεσαν και στη χώρα μας για ίδιες πράξεις και πρόσωπα και άρα δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν και εδώ ως μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος γιατί είχαν οικονομικό όφελος, το πόρισμα τον καταρρίπτει:
Πρώτον, διότι δεν έχει αποδειχθεί ότι ήταν τα ίδια άτομα και το ότι η Εισαγγελία Διαφθοράς γνώριζε την ταυτότητα των μαρτύρων που εξετάζονταν στις ΗΠΑ και την πιθανή με ανταλλάγματα συμφωνία τους αλλά και το ότι οι έρευνες αμερικανικών και ελληνικών αρχών ταυτίζονταν. Οι Αμερικανοί δεν απάντησαν άλλωστε ποτέ στο ερώτημα των Ελλήνων εισαγγελέων για το ποιους μάρτυρες εξέτασαν ενώ και οι προστατευόμενοι μάρτυρες στην Ελλάδα έχουν αρνηθεί ότι κατέθεσαν στις αμερικανικές αρχές.
Δεύτερον, επειδή ακόμα και αν ληφθεί ως δεδομένο ότι όλοι ή κάποιοι προστατευόμενοι μάρτυρες ήταν ίδιοι σε ΗΠΑ και Ελλάδα δεν προκύπτει αυτόματα κώλυμα εξέτασής τους ή και χαρακτηρισμού τους από τις Ελληνικές Δικαστικές Αρχές ως “μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος”. Κι αυτό, όπως αναφέρει στο πόρισμα - κόλαφο ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, με τις καταθέσεις τους στην Ελλάδα «δεν επεδίωκαν στα αλήθεια ίδιον όφελος από την πορεία της υπόθεσης για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν προβλέπεται από την ελληνική έννομη τάξη, η χορήγηση τέτοιου οικονομικού κινήτρου».
Επίσης ο Σοφουλάκης επισημαίνει ότι στις ΗΠΑ χορηγείται οικονομικό κίνητρο αλλά αφορά αποκλειστικά καταθέσεις που δίνουν οι μάρτυρες - εφόσον γίνουν αποδεκτοί για την ειλικρίνειά τους και τη βαθύτητα της γνώσης τους - στις εκεί Αρχές και όχι σε «καταθέσεις που έδωσαν ή πρόκειται να δώσουν σε άλλη Χώρα (εν προκειμένω Ελλάδα)».
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ...