Οταν περί τα τέλη Μαΐου (το ethnos.gr έγραφε ήδη από τις 26/5) ο Δήμος Αθηναίων αποφάσιζε να προμηθευτεί 643 ζαρντινιέρες σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, μαζί με άλλα είδη αστικού εξοπλισμού και υλικά αντιολισθηρών και χρωματικών επιστρώσεων συνολικού κόστους 2 εκατομμυρίων ευρώ...
, ελάχιστοι έδειξαν να αντιλαμβάνονται τον ρόλο που έμελλε να διαδραματίσουν.
Πέρασαν μέρες και εβδομάδες μέχρι τα κοινωνικά δίκτυα να αρχίσουν να συζητούν το κόστος. Η συζήτηση κορυφώθηκε όταν οι κατασκευές αυτές άρχισαν να εμφανίζονται στους δρόμους και να αποτυπώνονται φωτογραφικά αλλά και πάλι ελάχιστοι προέβλεπαν τότε τον συμβολισμό που θα γεννούσε η «έργω» επίθεση εναντίον τους. Και η επίθεση αυτή εκδηλώθηκε πρώτη φορά το βράδυ της Τρίτης 7 Ιουλίου, όταν στη διάρκεια της πρώτης διαδήλωσης κατά των μέτρων ελέγχου των διαδηλώσεων, γράφτηκαν επάνω τους συνθήματα που καλούσαν σε εξεγέρσεις και πορείες παντού.
Οι λευκές ζαρντινιέρες, «στολισμένες» με τα συνθήματα αυτά αναδείχθηκαν σε φθηνό εργαλείο ειρωνείας κατά του Δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη που είχε λίγο καιρό πριν υπερασπιστεί το μεγάλο κόστος τους, λέγοντας ότι αυτό οφείλεται και στην «αντιγκράφιτι» κατασκευή τους. Περίμεναν δηλαδή ότι «αντιγκράφιτι» σημαίνει κάτι που δεν πιάνει επάνω του σπρέι μπογιάς; Προφανώς. Και αυτό ακούστηκε όχι μόνον από ενθουσιώδη παιδιά αλλά και από πρόσωπα που ασχολούνται χρόνια με τα κοινά και σίγουρα θα έχουν διαβάσει για βαφές αντιγκράφιτι που εφαρμόζονται σε διάφορους τοίχους του Κέντρου της πόλης και επιτρέπουν την απομάκρυνση κάθε φιλόδοξου συνθήματος με μια απλή βρεγμένη πατσαβούρα.
Οπως αναμενόταν, λίγες ώρες αργότερα κυκλοφόρησαν και τα βίντεο που έδειχναν τέτοιες πατσαβούρες να σβήνουν με απλές κινήσεις τα συνθήματα των διαδηλωτών. Το βίντεο αυτό θα αρκούσε ως απάντηση αλλά ο Δήμαρχος Αθηναίων προχώρησε ακόμη παραπέρα. Έγραψε ένα σύντομο μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα όπου ο άμεσος καθαρισμός των ζαρντινιερών απλώς έμπαινε στο υστερόγραφο ενώ το κείμενο ξεκινούσε με έναν παραλληλισμό όσων έγραψαν τα συνθήματα με όσους «βεβήλωσαν το μνημείο των νεκρών της Μαρφίν». Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Μπακογιάννης γνωρίζει με κάποιον τρόπο ότι πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα αλλά είναι προφανές ότι θέλησε να ικανοποιήσει ένα ακροατήριο που αρέσκεται να κατονομάζει ως τρομοκράτες δολοφόνους όσους διαμαρτύρονται. Και αυτό είναι κάτι που δεν έκανε συχνά έως τώρα.
Από την άλλη πλευρά, επειδή ο Δήμαρχος Αθηναίων γνωρίζει από πολιτική επικοινωνία, φαίνεται πως απευθύνεται έτσι σε ένα ακροατήριο που σε μεγάλο βαθμό δεν ενθουσιάστηκε και με τα μέτρα του «Μεγάλου Περιπάτου». Κάθε πρωτοβουλία που αφαιρεί δημόσιο χώρο από τα αυτοκίνητα και τον δίνει στους πεζούς και τα ποδήλατα ήταν, τουλάχιστον μέχρι κάποια χρόνια πριν, αποκλειστικό προνόμιο όσων προτάσσουν πολιτικά τις ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη. Και τα προτάσσουν όλα αυτά ανεξαρτήτως κόστους. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η πρόταση του κ. Μπακογιάννη για τον «Μεγάλο Περίπατο» έγινε κατ'αρχήν δεκτή από την μεγάλη πλειονότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο και την κοινωνία.
Στην υλοποίηση των μέτρων, τα πράγματα άρχισαν σταδιακά να αλλάξουν. Το «ανεξαρτήτως κόστους» μετατράπηκε σε 2 εκατομμύρια ευρώ για ζαρντινιέρες, φυτά και μπογιές. Η διαβούλευση και η ενημέρωση για το πώς θα εφαρμοστούν τα μέτρα αυτά έμεινε πίσω. Αύριο Πέμπτη συνεδριάζει για μία ακόμη φορά «κεκλεισμένων των θυρών» επιτροπή διαβούλευσης με επιστήμονες και εκπροσώπους δημοτικών παρατάξεων. Ουδείς γνωρίζει ακόμη πότε θα συζητηθούν στην κοινωνία οι εναλλακτικές προτάσεις για τα μόνιμα έργα των πεζοδρομήσεων, πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις, ποιός θα καλύψει τα έξοδα και με ποιον τρόπο. Το μόνο που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι αύριο Πέμπτη 9/7, θα γίνει στο Κέντρο της Αθήνας άλλη μια πορεία διαμαρτυρίας για τον έλεγχο των διαδηλώσεων.
Το άλλο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι εάν επαναληφθούν οι βανδαλισμοί στις ζαρντινιέρες, τα καθαριστικά πανάκια θα αναλάβουν και πάλι δράση για να δείξουν την ισχύ τους. Οσο για τα 13.000 φυτά που τοποθετήθηκαν μέσα στις ζαρντινιέρες, εκείνα θα συνεχίσουν να ζουν την τρομοκρατία που τους ασκεί η διαβίωση πάνω στην καυτή καλοκαιρινή άσφαλτο, εγκλωβισμένα σε λαμαρίνες που βράζουν. Οποιος περπατά στους δρόμους της πόλης και γνωρίζει έστω και ελάχιστα από φυτά, μπορεί να καταλάβει το σοκ που βιώνουν πολλά από αυτά καθώς βρέθηκαν ξαφνικά και την χειρότερη εποχή για μεταφυτεύσεις, από τα φυτώρια που μεγάλωναν στο περιβάλλον του Κέντρου. Δυστυχώς, όμως, τα φυτά δεν έχουν φωνή. Ο Οδυσσέας Ελύτης, προσπάθησε να τους την δώσει γράφοντας στο «Αξιον Εστί»: «Βλέπω την διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών». Αλλά η προφητεία εκείνη, όπως και πολλές άλλες μένουν προς το παρόν ανεκπλήρωτες...
Άρης Χατζηγεωργίου
Πηγή: ethnos.gr