Αθήνα και Λευκωσία χωρίς στρατηγική...

Την αναζήτηση ενός ουσιαστικού διπλωματικού διεξόδου για ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων καλούνται να εξετάσουν σοβαρά οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, παρακολουθώντας την Τουρκία να ωθεί στα άκρα την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο και εκείνες να σύρονται πίσω της. Η Αγκυρα τις τελευταίες μέρες έχει...

καταστήσει πολύ σαφείς τις επόμενες κινήσεις της για επέκταση των ερευνών και γεωτρήσεων από την ήδη «διάτρητη» κυπριακή ΑΟΖ στα ανατολικά των ελληνικών νησιών της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης.

Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, η Τουρκία γνωστοποίησε τις προθέσεις της με τοποθετήσεις στο πιο υψηλό επίπεδο διά του προέδρου της Ερντογάν, του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και της δημόσιας εμφάνισης του ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στο Twitter κρατώντας τον χάρτη των τουρκικών διεκδικήσεων σε όλη την ανατολική Μεσόγειο: «Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας και εκείνα των Τουρκοκυπρίων» διακήρυξαν.

Οι εξελίξεις ήχησαν πλέον σαν συναγερμός! Ολοι βλέπουν καθαρά προς τα πού οδηγούνται τα ζητήματα με την Τουρκία και την επικίνδυνη περιπέτεια στις θάλασσες. Ο προβληματισμός όμως δεν αρκεί, ούτε οι μέχρι τώρα τακτικές κινήσεις και καταδικαστικές διακηρύξεις. Οσοι διαθέτουν γνώση του παρελθόντος -και στο ελληνικό ΥΠΕΞ υπάρχει βαθιά εμπειρία- είναι τώρα σε θέση να επιμετρήσουν τι σημαίνει το καρκίνωμα του Κυπριακού και το κόστος της αδράνειας της Ελλάδας για τις διαφορές στο Αιγαίο.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι οι δύο κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου δεν διαθέτουν στρατηγική για την επίλυση των προβλημάτων τους, ούτε τον απαραίτητο συντονισμό για να τα χειριστούν. Περιορίζονται κατά καιρούς σε ένα μείγμα αντιφατικών διακηρύξεων για εσωτερική κατανάλωση έναντι της Τουρκίας, χωρίς ξεκάθαρη στόχευση και πρόβλεψη των κινδύνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει τα τρία τελευταία χρόνια. Η Κύπρος πρώτα και ακολούθως η Ελλάδα -σε δύο διαδοχικές κυβερνήσεις- έχουν αναμειχθεί σε μια επιζήμια περιπέτεια δημιουργίας αξόνων «μηδενικού αθροίσματος» έναντι της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο.

Το μόνο αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής είναι η επιδείνωση και η περαιτέρω εμπλοκή των υφιστάμενων άλυτων προβλημάτων. Το Κυπριακό όμως για τρία ολόκληρα χρόνια βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, η Ελλάδα δεν έχει ουσιαστικό διάλογο με την Τουρκία, οι σχέσεις Τουρκίας - Ε.Ε. αποσυντονίστηκαν εντελώς, ενώ ανοίγουν νέα μέτωπα για τετελεσμένα στην ανατολική Μεσόγειο.

Τι μπορεί να συνιστά μια αποφασιστική απάντηση, αλλά και στρατηγική διέξοδος μέσα στις πιεστικές συνθήκες; Τα δεδομένα λένε ότι η Αγκυρα θα προχωρήσει σε τρεις μήνες σε έρευνες και γεωτρήσεις σε περιοχές που η Ελλάδα ενδεχομένως θα αναγκαστεί να αντιδράσει. Αυτά λειτουργούν πλέον ως η αντίστροφη μέτρηση μιας προαναγγελθείσας σοβαρής κρίσης. Η Τουρκία διατηρεί συνεχώς την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εκείνη επιλέγει πού και πώς θα δοκιμάσει τις αντοχές της Αθήνας. 

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Κυριάκου Πιερίδη, πατήστε ΕΔΩ...