Πώς μια βαφτισμένη «αποτυχία», μια προηγούμενη απόδειξη «αδυναμίας» διαχείρισης του δημόσιου τομέα μεταμφιέζεται σε επιτυχία; Και για ποιους η επιτυχία –βλέπε ιδιωτικοποίηση– έχει άμεσο αντίκρισμα στην τσέπη τους;
Τα επίσημα στοιχεία για το...
λιμάνι της Θεσσαλονίκης μπορούν να κάνουν ακόμη και τους δύσπιστους να τρίβουν τα μάτια τους αφού, με τα κέρδη του λιμανιού να βρίσκονται σχεδόν στα επίπεδα του… 2007, η διανομή στους μετόχους υπερδιπλασιάζεται, όπως και οι αμοιβές των μελών του διοικητικού συμβουλίου.
Μόλις στις 25 Μαΐου 2020, το Δ.Σ. του ιδιωτικού πλέον ΟΛΘ Α.Ε. ενέκρινε την Ετήσια Οικονομική Εκθεση χρήσης 2019 η οποία έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τα μίντια, τα ίδια που έλεγαν διαφορετικά πράγματα τα προηγούμενα χρόνια. Αντιπαραβάλαμε (πίνακες 1, 2) τα φρέσκα στοιχεία με αυτά του… μακρινού 2007, μόνο και μόνο επειδή εκείνη η χρονιά ήταν η τελευταία πριν από το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης (2008) αλλά και της εθνικής κρίσης που αποτέλεσμά της ήταν η δραματική μείωση του ελληνικού ΑΕΠ κατά 27%, περίπου.
Και ας υπενθυμίσουμε απλώς, για την καλύτερη κατανόηση αριθμών και αναλογιών, ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης εξαρτάται άμεσα από τις εξελίξεις τόσο στην ελληνική οικονομία όσο και στις οικονομίες των γειτονικών κρατών.
Με αυτά τα δεδομένα, το ερώτημα ποιος επωφελείται από την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ έχει μια πολύ δυσάρεστη απάντηση για τους διαπρύσιους προπαγανδιστές των ιδιωτικοποιήσεων. Με τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους (πίνακας 3) να παρουσιάζουν μηδενική μεταβολή κατά τη χρήση του 2019 σε σύγκριση με τη χρήση του 2018, το ανά μετοχή μέρισμα που θα διανεμηθεί στους μετόχους ουσιαστικά διπλασιάζεται (κι εδώ το ερώτημα είναι κάθετο και εξαιρετικά απλό: άραγε το ΤΑΙΠΕΔ θα ψηφίσει θετικά;).
Αλλά δεν είναι μόνο οι μέτοχοι (δηλαδή κατά κύριο λόγο οι σημερινοί ιδιοκτήτες του λιμανιού) οι ωφελούμενοι. Διόλου παραπονεμένα δεν θα είναι και τα στελέχη του ΟΛΘ, οι αμοιβές των οποίων σχεδόν διπλασιάζονται (πίνακας 4) σε σύγκριση με το 2018 και υπερδιπλασιάζονται σε σύγκριση με το 2007, τότε που ο «κακός», «δυσκίνητος», «βαλτωμένος» δημόσιος ΟΛΘ είχε καταγράψει ανάλογα μεγέθη στη διακίνηση φορτίων.
Αξίζει να διευκρινιστεί ότι η διανομή διπλάσιου μερίσματος για τη χρήση 2019 θα είχε σημαντικό κόστος για την εταιρεία εάν δεν υπήρχαν τα ταμειακά διαθέσιμα των εκατό (100) εκατομμυρίων ευρώ, περίπου, που «κληροδότησε» ο «κακός» δημόσιος ΟΛΘ στους ιδιώτες. Διαθέσιμα που αντί να αξιοποιηθούν για την πραγματοποίηση επενδύσεων, «αξιοποιήθηκαν» και ως εγγύηση για την έκδοση των δύο εγγυητικών επιστολών συνολικού ύψους τριάντα εκατομμυρίων ευρώ, που ήταν υποχρέωση του ΟΛΘ με βάση τη σύμβαση παραχώρησης.
Μήπως, έστω, είχαμε την έκρηξη των επενδύσεων για την οποία πανηγύριζαν προκαταβολικά οι πολιτικές και κοινωνικές ελίτ της Θεσσαλονίκης και οι προπαγανδιστές της ιδέας της ιδιωτικοποίησης; Αρχικά, ας θυμίσουμε ότι ο δημόσιος ΟΛΘ –λίγο πριν από την ιδιωτικοποίηση– είχε εγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα για την 5ετία 2017-2021 συνολικού ύψους 309 εκατ. ευρώ και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση τόσο από τα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας (ύψους 100 εκατ. ευρώ περίπου) όσο και από δάνειο της ΕΤΕπ με άκρως ευνοϊκούς όρους.
Επιπλέον, είχε ολοκληρωθεί η προετοιμασία για τη δημοπράτηση, εντός διμήνου, του έργου της συνολικής επέκτασης της έκτης προβλήτας (και όχι μόνο του κρηπιδώματος που εξυπηρετεί τα εμπορευματοκιβώτια). Επίσης, είναι καλό να θυμόμαστε ότι το 2017 ο επενδυτικός προϋπολογισμός του δημόσιου ΟΛΘ ανερχόταν σε 22 εκατομμύρια 670 χιλιάδες και ματαιώθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου να μη διαμαρτυρηθούν (!) οι υποψήφιοι επενδυτές.
Ποια ήταν, λοιπόν, η έκρηξη των επενδύσεων που έφεραν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης οι ιδιώτες επενδυτές; Σύμφωνα με τα στοιχεία της χρήσης 2019 (πρώτη πλήρης χρήση μετά την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ), οι συνολικές επενδύσεις ανήλθαν στο ποσό των 11,107 εκατ. ευρώ… Στο σημείο αυτό δεν γελάνε καν οι πικραμένοι, παρά μόνο οι προφανείς κερδισμένοι…
Απόστολος Λυκεσάς
efsyn.gr