την καταβολή των επικουρικών τον Ιούλιο.
Δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που ο κ. Βρούτσης ενημερώνει τους διαπιστευμένους συντάκτες του υπουργείου πως αν θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους πρέπει να ξυπνήσουν νωρίς το πρωί και να στηθούν μπροστά στην οθόνη για να τον δουν ως συμπρωταγωνιστή με τον Γ. Αυτιά στο νέο επεισόδιο για τις συντάξεις, τις αναστολές συμβάσεων, τα εργασιακά. Αλλά και η πλάκα έχει τα όριά της.
Και ο κ. Βρούτσης ξεπέρασε τα όρια. Γιατί, στα 30 τελευταία χρόνια που μπορούμε να θυμόμαστε την κάλυψη του ρεπορτάζ στο συγκεκριμένο υπουργείο είναι η πρώτη φορά που ένας πολιτικός αγνοεί επιδεικτικά το σύνολο των ανθρώπων που εργάζονται στον τομέα της ενημέρωσης των εργασιακών και ασφαλιστικών θεμάτων.
Κατάργησε τον θεσμό της συγκροτημένης ενημέρωσης με συνεντεύξεις Τύπου που σεβάστηκαν ευλαβικά όλοι οι προκάτοχοί του. Ισως γιατί φοβάται τις μη αναμενόμενες ερωτήσεις. Ισως γιατί θεωρεί περιττή την παρουσία δημοσιογράφων που δεν εγκρίνει. Και γι' αυτό δεν φταίει ο κορονοϊός. Από την ημέρα που ανέλαβε το τιμόνι του υπουργείου δεν έχει κάνει ούτε μία συνέντευξη Τύπου. Πέρασε ασφαλιστικό νομοσχέδιο χωρίς συγκροτημένη και επίσημη ενημέρωση, μόνο με διαρροές.
Επιλέγει να απαντά μόνο σε ασφαλές φιλοκυβερνητικό περιβάλλον και σε επιλεγμένους, έναν ή δυο, δημοσιογράφους, που εργάζονται σε κανάλια τα οποία στηρίζουν άκριτα το κυβερνητικό έργο. Για το υπουργείο Εργασίας, όπου η μία και μοναδική συνέντευξη Τύπου, επί κυβερνήσεων Κυρ. Μητσοτάκη, δόθηκε από την υφυπουργό Δ. Μιχαηλίδου, ο κ. Βρούτσης είναι μοναδική περίπτωση ανθρώπου της εξουσίας που ενοχλείται από τη θεσμική παρουσία των εκπροσώπων του Τύπου.
Αλήθεια, δεν ενοχλείται η ΕΣΗΕΑ από το γεγονός ότι πρόκειται για τον υπουργό που διαχειρίζεται τα σημαντικά εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα; Μάλιστα είναι τόσο βαθύς ο ανεξήγητος φόβος (;) του κ. Βρούτση, που ακόμη και για τα θέματα επικουρικής ασφάλισης του κλάδου των ΜΜΕ προτιμά να συνομιλεί με φίλους του από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ και όχι με το προεδρείο του ΕΔΟΕΑΠ.
Φιλότιμα προσπαθεί ο διευθυντής του γραφείου του, Π. Δουφεξής, να καλύψει την αντιπάθεια που νιώθει ο υπουργός προς οτιδήποτε έχει σχέση με μια δημοσιογραφία που δεν κανακεύει και δεν εκλιπαρεί για «μια αποκλειστικότητα» πάση θυσία. Αλλά oι άνθρωποι στη μέση ηλικία δεν αλλάζουν. Τι κρίμα, κύριε Βρούτση...
Χριστίνα Κοψίνη
efsyn.gr